Και εκεί που νομίζαμε ότι είχαμε ακούσει τα πάντα από τον πρωθυπουργό που βρίσκεται στον δικό του παράλληλο κόσμο, όπου μαθαίνει ότι υπάρχουν άνθρωποι εξαρτημένοι από τον μισθό τους και δίνει συμβουλές στους νέους να μην κοιτάζουν μόνο τα λεφτά καλώντας τους να δουν τη ζωή λίγο πιο ολιστικά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξαναχτύπησε.
Μιλώντας σε συζήτηση με εργαζόμενους νέους, στο πλαίσιο της εκδήλωσης παρουσίασης του Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης «Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση για τους Νέους», ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για νέους που μπαίνουν στον πειρασμό να δουλεύουν «μαύρα».
«Θα σταθώ καταρχάς στην πιο σημαντική πτυχή κατά την άποψή μου, την οποία ανέδειξε η Ηρώ μέσα από την δική της εμπειρία. Τον πειρασμό του νέου να συμμετέχει και αυτός συχνά, όχι πάντα, οικειοθελώς σε ένα σχήμα “μαύρης” εργασίας ή μερικώς ασφαλισμένης εργασίας. Όταν είσαι νέος 20-22 ετών ο πειρασμός είναι δεις πόσα χρήματα θα μπουν στην τσέπη σου εκείνη τη στιγμή και σίγουρα το τι θα γίνει μετά από 30, 40, 50 χρόνια είναι αρκετά μακριά από τη σκέψη σου» δήλωσε ο πρωθυπουργός ο οποίος ακρωτηρίασε το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας το οποίο αδυνατεί να πραγματοποιήσει ουσιαστικούς ελέγχους, με αποτέλεσμα οι εργοδότες να αλωνίζουν.
Αντί λοιπόν ο Κ. Μητσοτάκης να προσποιείται ότι καταλαβαίνει τους νέους, με τους οποίους σε κάθε ευκαιρία δείχνει ότι δεν έχει σχέσεις, καλό θα ήταν να φτιάξει το εκείνο το πλαίσιο εργασιακής προστασίας τους, ώστε να μη χρειάζεται να προσπαθεί να τους καταλάβει.
Όσο για την αποστροφή του πρωθυπουργού, σχετικά με τις σκέψεις και την οικειοθελή συμμετοχή των νέων σε «μαύρη» εργασία που περιέγραψε νωρίτερα, ότι «δε θα έπρεπε να είναι όμως έτσι», το μόνο που μπορούμε να σχολιάσουμε είναι ότι καλό είναι να μην μιλά σε θεωρητικό επίπεδο για τι θα έπρεπε να ισχύει και τι όχι. Αυτό επειδή είναι ο άνθρωπος ο οποίος μπορεί να θέσει εκείνο το πλαίσιο ώστε και οι νέοι να αμείβονται καλά, όχι με υποκτώτατο μισθό όπως έκανε στο παρελθόν το κόμμα της ΝΔ, αλλά και να καλλιεργήσει εκείνη την κουλτούρα σύμφωνα με την οποία η ηλικία κάποιου δεν αποτελεί μέτρο για την αμοιβή, καθώς αυτή πρέπει να καταβάλλεται για το γεγονός και μόνο ότι κάποιος δουλεύει.
