Ο θρύλος λέει πως είναι ο αρχαιότερος φάρος στη Μεσόγειο που είναι ακόμη σε λειτουργία. Ακόμη κι αν δεν είναι έτσι, ακόμη κι αν τελικά τον ξεπερνάει σε ηλικία κάποιος φάρος στην Αλεξάνδρεια ή στο Τράπανι, ο πετρόκτιστος φάρος του Αγγελοχωρίου, στο έμπα του Θερμαϊκού Κόλπου, είναι πανέμορφος. Και αξίζει πάντα μια επίσκεψη, η οποία δυστυχώς είναι εφικτή μόνο την Παγκόσμια Ημέρα των Φάρων στις 21 Αυγούστου.
Ετσι και την Κυριακή που μας πέρασε εκατοντάδες άνθρωποι είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν τόσο το κτίσμα, το οποίο χαρακτηρίστηκε το 1998 διατηρητέο νεότερο μνημείο βιομηχανικής κληρονομιάς, γι’ αυτό και σώθηκε, όσο και τη μαγευτική θέα του Ολύμπου και όλου του Θερμαϊκού, συμπεριλαμβανομένων των Δέλτα του Αξιού και του Αλιάκμονα. Ο φάρος κατασκευάστηκε από τη Γαλλική Εταιρεία Οθωμανικών Φάρων το 1864 και βρίσκεται στην ιστορική περιοχή Καραμπουρνού, στις βραχώδεις ακτές του Αγγελοχωρίου. Το ύψος του είναι 10,5 μέτρα, ενώ το εστιακό του ύψος -από τη στάθμη του νερού της θάλασσας, δηλαδή- είναι 32 μέτρα. Είναι κατασκευασμένος από συμπαγείς οπτόπλινθους, όπως ακριβώς κατασκευάζονταν οι καμινάδες των βιομηχανικών κτηρίων της Θεσσαλονίκης την εποχή εκείνη, και συνεργάζεται με τον Ραδιοφάρο που βρίσκεται στην απέναντι πλευρά του Θερμαϊκού, στις εκβολές του Αξιού. Εντάχθηκε στο ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13.
Στην αρχή λειτουργούσε με πετρέλαιο, στη συνέχεια, αφού πρώτα υπέστη μεγάλες ζημιές από τους συμμάχους στην Κατοχή, ξαναλειτούργησε το 1948, χρησιμοποιώντας πλέον ως καύσιμο την ασετιλίνη. Το 1963 μετατράπηκε σε ηλεκτρικό φάρο, με δύναμη φωτισμού σχεδόν 20 ναυτικά μίλια. Ακόμα, ο φάρος, εκτός από τη φωτιστική πηγή, διαθέτει και ειδικό σύστημα ηχητικών σημάτων, το οποίο τίθεται σε λειτουργία όταν επικρατεί ομίχλη στην περιοχή. Ακριβώς μπροστά από τον φάρο το 1883 οι Οθωμανοί έστησαν οχυρά και στην Κατοχή οι Γερμανοί μπούνκερ και πολυβολεία, τα ερείπια των οποίων μπορείτε να δείτε και σήμερα. Πανέμορφη είναι και η λιμνοθάλασσα του Αγγελοχωρίου, ειδικά όταν είναι γεμάτη με τα ροζ φλαμίνγκο, που κάνουν στάση στο μεγάλο ταξίδι τους από την Αφρική.
