Το μεγάλο όπλο της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι ότι, ενώ οι τομείς στους οποίους έχει διαπράξει αθλιότητες είναι πάρα πολλοί, η κοινή γνώμη μπορεί να αγανακτεί μόνο με έναν κάθε φορά. Έτσι, όταν αγανακτεί με τη διαχείριση των πυρκαγιών, μπαίνει στο περιθώριο η πανδημία. Όταν αγανακτεί με τη διαχείριση της πανδημίας, μπαίνει στο περιθώριο η ληστεία με τη ρήτρα. Όταν αγανακτεί με τη ληστεία, μπαίνει στο περιθώριο η ασύστολη προσπάθεια για τη συγκάλυψη του σκανδάλου Novartis. Και έτσι πορεύεται. Αφού ο κόσμος γκρινιάζει για ένα πράγμα τη φορά, μπορεί να ισχυρίζεται πως στα υπόλοιπα ανταποκρίνεται επαρκώς. Σ’ αυτό είναι ανεκτίμητη και η συμβολή της λίστας Πέτσα.
Ο συνολικός απολογισμός της κυβέρνησης Μητσοτάκη αποδεικνύεται τρομακτικότερος από κάθε πρόβλεψη. Διεθνώς έχουμε διασυρθεί για τις παράνομες επαναπροωθήσεις από τον ΟΗΕ και ευρωπαϊκά μέσα, για την ελευθερία του Τύπου, τις διώξεις και τις παρακολουθήσεις δημοσιογράφων από την Επιτροπή και τους Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα, για την ανεπαρκή προστασία των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος από τη Διεθνή Διαφάνεια. Και στο εσωτερικό της χώρας ο κόσμος βράζει για την αισχροκέρδεια στο ηλεκτρικό ρεύμα, την αχαλίνωτη ακρίβεια, τους εξευτελιστικούς μισθούς και την εργοδοτική αυθαιρεσία. Αλλά και για το ξεπούλημα του περιβάλλοντος, το όργιο των απευθείας αναθέσεων, την απελπιστική κατάσταση των νοσοκομείων. Και έρχονται και οι πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών.
Κι αυτά είναι δεν είναι καν όλα. Τέτοια κυβέρνηση δεν θα την ξαναβρούμε. Ευτυχώς.
