Είναι και αυτό κομμάτι της «λεβεντιάς» την οποία επέδειξαν κατά τη διάρκεια της πενταετούς διαδικασίας και ιδιαίτερα στο τέλος της, όταν ο ένας μετά στον άλλον εμφανίστηκαν μπροστά στο δικαστήριο και ζήτησαν ελαφρυντικά. Γιατί είναι καλοί άνθρωποι και ο βίος τους είναι έντιμος.
Η ολοκλήρωση της δίκης με τρόπο που ικανοποιεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα είναι μια νίκη της δημοκρατίας.
Πρώτα απ' όλα, είναι μια μεγάλη νίκη των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που είπαν όχι στον φασισμό, αρνήθηκαν να τον κανονικοποιήσουν, αρνήθηκαν να τον αποδεχτούν ως ένα απλό πολιτικό κόμμα.
Είναι αυτοί που επέμεναν να βλέπουν φασίστες εκεί που το παλιό πολιτικό σύστημα και τα ΜΜΕ του προσπαθούσαν να τους δείξουν «αγανακτισμένους πολίτες», «εγκλήματα για το ποδόσφαιρο», «ακτιβιστές πάνω στα πραγματικά προβλήματα», «τυχαία περιστατικά» ή και δυνάμεις που με λίγη παραπάνω σοβαρότητα θα μπορούσαν να συμβάλουν σε κυβερνητικές λύσεις. Ας μην τα ξεχνάμε αυτά.
Και, κυρίως, ας μην ξεχνάμε ότι αυτό που όπλιζε με θράσος αυτούς τους εγκληματίες ήταν η προστασία με την οποία τους περιέβαλλε για πολύ καιρό η αστυνομία, αρκετοί δικαστές και εισαγγελείς, τα κανάλια και ένα κομμάτι του παλιού πολιτικού συστήματος.
Οι φασίστες στη φυλακή είναι ένα εξαιρετικό νέο. Αλλά η κοινωνία δεν είναι χρυσόψαρο.
