Την ώρα που ο κόσμος προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια του χτυπημένος από τις αλλεπάλληλες τραγωδίες της πανδημίας και του πολέμου, με το βρεφικό γάλα να σπανίζει στην Αμερική και τους Βρετανούς να κόβουν ένα γεύμα την ημέρα για να τα βγάλουν πέρα, στο μεγάλο ρατσιστικό «χημείο» τα «αντιδραστήρια» συσσωρεύονται απειλητικά. Βίαιες αντιδράσεις συντελούνται και νέες τοξικές «ενώσεις» σχηματίζονται στον μεγάλο δοκιμαστικό σωλήνα της φυλετικής και ταξικής κοινωνίας.
Η πολύνεκρη σφαγή της περασμένης εβδομάδας στο σούπερ μάρκετ του Μπάφαλο, στη Νέα Υόρκη, από έναν λευκό 18χρονο οπαδό της «λευκής υπεροχή» ξύπνησε τον ρατσιστικό εφιάλτη στη διχασμένη Αμερική. Σε μια κοινωνία δηλητηριασμένη από τη φυλετική προκατάληψη, την περιχαράκωση σε στερεότυπα, παγιδευμένη στα ανακυκλούμενα αδιέξοδα του καπιταλισμού και των κηρυγμάτων της Ακροδεξιάς, η ρατσιστικά υποκινούμενη σφαγή ήταν θέμα χρόνου να συμβεί.
Ο δράστης Πέιτον Τζέντρον πυροβόλησε τέσσερα άτομα έξω από το σούπερ μάρκετ, τα τρία θανάσιμα. Όταν μπήκε μέσα, αντάλλαξε πυρά με έναν ένοπλο υπάλληλο ασφαλείας, συνταξιούχο αστυνομικό, ο οποίος πέθανε επιτόπου. Πυροβόλησε στη συνέχεια άλλους οκτώ, οι έξι έχασαν τη ζωή τους. Από τους δεκατρείς που δέχθηκαν τα πυρά του, οι έντεκα ήταν μαύροι και οι δύο λευκοί. Αντιμέτωπος με τους αστυνομικούς που κατέφθασαν, ο δράστης πέταξε τον οπλισμό του και παραδόθηκε. Σύμφωνα με την τοπική αστυνομία, που επικαλείται κείμενά του εν είδει προκήρυξης, σχεδίαζε να συνεχίσει την επίθεση σε άλλο μεγάλο σούπερ μάρκετ της περιοχής.
Προσχεδιασμένο έγκλημα
Σε αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Τζέντρον αποκάλυψε ότι είχε επισκεφθεί στις 8 Μαρτίου το σούπερ μάρκετ της αλυσίδας Tops Friendly Markets και ότι σχεδίαζε την επίθεση επί μήνες. Στον λογαριασμό του στην πλατφόρμα Discord έγραψε ότι πήγε στο κατάστημα δύο φορές το μεσημέρι εκείνης της ημέρας, στις 2 μ.μ. και στις 4 μ.μ. Καθ’ οδόν προς το σπίτι του, στην κομητεία Μπρουμ, πήρε κλήση για υπέρβαση του ορίου ταχύτητας. Στις αναρτήσεις του περιέγραφε τη δραστηριότητα στο εσωτερικό του σούπερ μάρκετ, όπως το πόσοι μαύροι και λευκοί ήταν συνήθως μέσα. Επίσης, είχε ανεβάσει ένα σχεδιάγραμμα που έδειχνε την εσωτερική διαρρύθμιση του κτηρίου, τους διαδρόμους, το φαρμακείο και το αρτοποιείο που λειτουργούν εντός του καταστήματος και τα σημεία εξόδου.
Ο δράστης έγραψε ότι, καθώς έκανε την τελευταία αναγνωριστική επίσκεψή του, τον πλησίασε ένας «μαύρος ένοπλος φρουρός ασφαλείας», ο οποίος του είπε: «Σε έχω δει να μπαινοβγαίνεις... Τι συμβαίνει;». Ο Τζέντρον του απάντησε ότι συλλέγει «απογραφικά δεδομένα» και ο φύλακας του είπε ότι έπρεπε να μιλήσει με τον διευθυντή. «Ρώτησα το όνομά του, μου το είπε, αλλά αμέσως το ξέχασα… Μετά είπα αντίο και ευχαριστώ και επέστρεψα στο αυτοκίνητό μου». Σε μια ανάρτησή του δύο ημέρες μετά, στις 10 Μαρτίου, ο Τζέντρον έγραφε: «Θα πρέπει να σκοτώσω αυτόν τον φύλακα. Ελπίζω να μην με σκοτώσει αυτός πρώτος ή να μην με τραυματίσει αμέσως». Από τις αναρτήσεις προκύπτει ότι σχεδίαζε να επιτεθεί σε εκκλησία ή δημοτικό σχολείο, αλλά τελικά επέλεξε το συγκεκριμένο σούπερ μάρκετ. Οι ερευνητές της αστυνομίας βρήκαν στο Διαδίκτυο την προκήρυξή του, ένα κείμενο 180 σελίδων…
Σε άρθρο της στους New York Times, η Κάθλιν Μπιλιού, καθηγήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Northwestern του Ιλινόι, ειδική στο παραστρατιωτικό κίνημα της «λευκής υπεροχής» στις ΗΠΑ, εξηγεί το μοτίβο πίσω από τα ρατσιστικά εγκλήματα που έχουν στόχο την υποτιθέμενη «υπεράσπιση» της λευκής φυλής.
Τόσο η επιλογή των στόχων -Αφροαμερικανοί πολίτες-, γράφει, όσο και η βαρβαρότητα της επίθεσης -δέκα νεκροί- μπορούν να αναζητηθούν στην εξέλιξη της θεωρίας της «μεγάλης αντικατάστασης», η οποία συχνά παρουσιάζεται ως το αντιμεταναστευτικό δόγμα που πλαισιώνει τα κινήματα «προστασίας» των λευκών. Για την Αμερική αυτό σημαίνει απλώς ότι θα υπάρξουν κι άλλα τέτοια περιστατικά στο μέλλον. Στο στόχαστρο βρίσκεται η ίδια η δημοκρατία, υπογραμμίζει η αρθρογράφος.
«Προληπτική προστασία»
Η θεωρία της «μεγάλης αντικατάστασης» αποτελεί την τελευταία ενσάρκωση μιας παλιάς ιδέας: ότι οι κυρίαρχες ελίτ προσπαθούν να καταστρέψουν τη λευκή φυλή υπερφαλαγγίζοντάς τη με μη λευκές ομάδες και «αραιώνοντάς» τη με επιμειξία έως ότου οι λευκοί πάψουν να υπάρχουν. Στον πυρήνα της δεν υφίσταται κάποια υποτιθέμενη υπαρκτή ή φανταστική μεμονωμένη απειλή που προέρχεται από μετανάστες ή έγχρωμους. Αφορά αυτή καθαυτή την προληπτική προστασία της λευκής φυλής. «Είναι σημαντικό να είμαστε προσεκτικοί και όχι εύπιστοι όταν διαβάζουμε τις προκηρύξεις των δραστών σε επιθέσεις με φυλετικά κίνητρα. Θα πρέπει όμως να σταθούμε σ’ ένα ιδιαίτερο μοτίβο: την εμμονή τους με την προστασία του ρυθμού γεννήσεων των λευκών» γράφει η Αμερικανίδα καθηγήτρια.
Επί δεκαετίες οι ακτιβιστές της «λευκής υπεροχής» δηλώνουν ανήσυχοι για το στάτους των λευκών ως πλειοψηφούσας φυλετικής ομάδας στην Αμερική. Διαβλέπουν μια επικείμενη δημογραφική κρίση και αναρωτιούνται με άγχος πότε η κοινότητά τους, η πόλη τους, οι ΗΠΑ στο σύνολό τους θα πάψουν να είναι οι, κατά πλειοψηφία, οντότητες λευκών που έχουν μάθει και αποδέχονται. Ακόμη και όταν η δημογραφική αλλαγή επιβραδύνεται, αυτός ο φόβος δεν φαίνεται να υποχωρεί.
Η συγκεκριμένη πεποίθηση μετατρέπει τα κοινωνικά ζητήματα σε άμεσες απειλές. Η μετανάστευση αποτελεί «πρόβλημα» επειδή υπάρχει ο φόβος ότι οι μετανάστες θα ξεπεράσουν αριθμητικά τον λευκό πληθυσμό. Η άμβλωση είναι κι αυτή «πρόβλημα» γιατί «απειλούνται» οι γεννήσεις λευκών παιδιών. Η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, τα δικαιώματα και ο φεμινισμός είναι επίσης «προβλήματα» γιατί απομακρύνουν τις γυναίκες από το σπίτι και ως αποτέλεσμα μειώνουν το ποσοστό των λευκών γεννήσεων. Η ενσωμάτωση, οι μεικτοί γάμοι, ακόμη και η παρουσία έγχρωμων ανθρώπων μακριά από τις κοινότητες των λευκών -ένα θέμα που προφανώς παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε σχέση με την επίθεση στο Μπάφαλο, καθώς ο δράστης κατοικούσε περισσότερα από 160 χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο της επίθεσης- θεωρούνται εξίσου σοβαρές «απειλές» για το ποσοστό γεννήσεων των λευκών λόγω του φόβου της επιμειξίας.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ξεκάθαρο ότι ο φόβος αυτός ποτέ δεν αφορά μόνο τους μετανάστες. Όταν οι ένοπλοι γράφουν στις προκηρύξεις τους για «αντικαταστάτες», μπορεί εξίσου εύκολα να εννοούν οποιονδήποτε έγχρωμο, είτε έχει αμερικανικές ρίζες είτε όχι. Η θεωρία της «αντικατάστασης» είναι ουσιαστικά η βίαιη υπεράσπιση της φυλετικής κυριαρχίας των λευκών.
Στον πυρήνα της ιδεολογίας
Κατά την Μπιλιού, ο λόγος που συχνά ταυτίζεται η θεωρία της «αντικατάστασης» με την αντιμεταναστευτική ιδεολογία είναι λόγω δύο «ιστορικών» βιβλίων της ακροδεξιάς συνωμοσιολογικής γραμματείας, του «The Great Replacement» του Ρενό Καμί και του «The Camp of the Saints» του Ζαν Ρασπάιγ. Ο Καμί θεωρείται ο πατέρας της θεωρίας της «μεγάλης αντικατάστασης». Και οι δύο αυτοί Γάλλοι συγγραφείς (ο Ρασπάιγ πέθανε το 2020 σε ηλικία 94 ετών) έχουν κερδίσει τον σεβασμό στους κύκλους των υπερασπιστών της «λευκής υπεροχής» και της μαχητικής Δεξιάς την τελευταία δεκαετία στις ΗΠΑ. Το «The Camp of the Saints» (Το Στρατόπεδο των Αγίων) από το 1973 είναι μια φανταστική αφήγηση που αναφέρεται στην καταστροφή του δυτικού πολιτισμού ως αποτέλεσμα της μαζικής μετανάστευσης στη Γαλλία και τη Δύση ανθρώπων από αναπτυσσόμενες χώρες. Είναι ουσιαστικά ένας δυστοπικός, φανταστικός πρόδρομος του «The Great Replacement», που δημοσιεύτηκε το 2011 στα γαλλικά, ο συγγραφέας του οποίου υποστηρίζει πως οι λευκοί Ευρωπαίοι «αντικαθίστανται» στις χώρες τους από μη λευκούς μετανάστες.
Το ότι το «The Camp of the Saints» επικαλούνταν συχνά από τον Στίβεν Μίλερ, ο οποίος αργότερα έγινε ο αρχιτέκτονας της πιο σκληρής αντιμεταναστευτικής πολιτικής της κυβέρνησης Τραμπ, αποκαλύπτει ότι η θεωρία της «αντικατάστασης» είναι γνωστή, αν όχι ασπαζόμενη, από κάποιους στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Ο φόβος της μη λευκής -συμπεριλαμβανομένης της ισλαμικής- μετανάστευσης στην Ευρώπη ως σημαντικής απειλής πολιτιστικής κατάρρευσης και εξαφάνισης της λευκής κυριαρχίας δεν είναι άγνωστος στο ρεπουμπλικανικό στρατόπεδο.
Κατά την Μπιλιού, ο εξτρεμισμός της λευκής υπεροχής αποκαλύπτει ότι ο πυρήνας της ιδεολογίας του δεν είναι τα θύματα στα οποία επιτίθεται, αλλά αυτό που προσπαθεί να «υπερασπιστεί» μέσα από έναν μηχανισμό που μεταμορφώνει την ιδεολογία σε φυλετική βία. Οι λευκοί εξτρεμιστές φαντασιώνονται ότι εξυφαίνεται μια συνωμοσία των ελίτ στο πυρήνα της οποίας βρίσκονται Εβραίοι υπερασπιστές της παγκοσμιοποίησης, οι οποίοι θέλουν να εξαλείψουν τόσο τους λευκούς όσο και την κουλτούρα τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο λευκός εθνικισμός είναι συχνά σκληρά αντισημιτικός, ενώ παράλληλα εξηγεί γιατί οι οπαδοί του διακατέχονται από βαθιά δυσπιστία προς τα μέσα ενημέρωσης, την εκπαίδευση, την επιστήμη και γενικότερα τις σταθερές της γνώσης και της τεχνογνωσίας.
Η αρθρογράφος των NYT υπενθυμίζει ότι η θεωρία της «αντικατάστασης» στην Αμερική έχει εγχώριους προκατόχους πολύ παλιότερους των Καμί και Ρασπάιγ. Ο Χένρι Φορντ, μεταξύ άλλων Αμερικανών, προώθησε το «Πρωτόκολλο των Σοφών της Σιών», το «μανιφέστο» που μέσω ενός εντελώς φανταστικού ισχυρισμού περί μιας πανίσχυρης εβραϊκής συνωμοσίας που κατεύθυνε την τύχη του κόσμου επηρέασε τις ρατσιστικές θεωρίες και πεποιθήσεις από την πρώτη του δημοσίευση, στις αρχές του 20ού αιώνα.
Οι ανησυχίες για τις πολιτικές και τα μέτρα που αφορούν το γυναικείο σώμα και οι υποτιθέμενες απειλές για τη φυλετική σύνθεση του αμερικανικού έθνους ενέπνευσαν εκστρατείες ευγονικής, ακτιβιστές κατά της μετανάστευσης, αλλά και ορισμένες προοδευτικές προσωπικότητες. Αυτές οι ιδέες έχουν καταβολές και στους περιβαλλοντολόγους του τέλους του 19ου-αρχών του 20ού αιώνα, που ανησυχούσαν για την αύξηση του πληθυσμού και προβληματίζονταν για το πώς θα μπορούσε να διατηρηθεί «αγνή» η φύση για τους λευκούς.
Mainstream βία
Όταν νεοναζί, οπαδοί της Κου-Κλουξ-Κλαν, ένοπλες πολιτοφυλακές και σκίνχεντ ενώθηκαν τη δεκαετία του 1980 και του 1990, ο στόχος τους ήταν η «Σιωνιστική Κατοχική Κυβέρνηση» ή η «Νέα Παγκόσμια Τάξη». Διακήρυτταν επίσης ότι το έθνος τους δεν ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά ένα διεθνικό πολιτικό σώμα λευκών που έπρεπε να υπερασπιστεί τον εαυτό του από τους συνωμοτικούς εχθρούς του και τις φυλετικές απειλές μέσω της βίας και του φυλετικού πολέμου. Αυτές οι πεποιθήσεις εξακολουθούν να διαποτίζουν τις γραπτές διακηρύξεις εκείνων που σχετίζονται με τις επιθέσεις στο Τσάρλεστον, το Κράιστσερτς, το Όσλο, το Ελ Πάσο, το Πίτσμπουργκ, το Μπάφαλο.
Για την Αμερικανίδα αναλύτρια, η μετατροπή της θεωρίας της «αντικατάστασης» σε μια mainstream βίαιη τάση θα συνεχίσει να έχει καταστροφικές συνέπειες στην Αμερική, καθώς είναι αδύνατο να διαχωριστεί ως ιδεολογία από τις παρενέργειές της.
Το μεγάλο παιχνίδι των εξτρεμιστών της «λευκής υπεροχής» δεν είναι μόνο να τρομοκρατούν και να εκφοβίζουν τους μη λευκούς. Στον κόσμο τους, πιστεύουν ότι αν δεν πάρουν τα όπλα, η φυλή τους κινδυνεύει με αφανισμό…
«Οι σκέψεις και οι προσευχές δεν είναι ποτέ αρκετές έπειτα από μια μαζική ρατσιστική δολοφονία» γράφει η Μπιλιού. «Η Γουέντι Ρότζερς, γερουσιαστής της πολιτείας της Αριζόνα και μέλος της ακροδεξιάς πολιτοφυλακής Oath Keepers, που συμμετείχε στην εισβολή στο Καπιτώλιο, υπαινίχθηκε ότι η σφαγή στο Μπάφαλο ήταν μια επιχείρηση αντιπερισπασμού από ομοσπονδιακό πράκτορα. Είναι ξεκάθαρο ότι όλα αυτά ότι δεν είναι πια περιθωριακές ιδέες. Δεκαετίες βίας από τα χέρια εξτρεμιστών μάς λένε ότι τέτοιες ιδέες θα οδηγήσουν σε ακόμη περισσότερη βία. Η σταδιακή επικράτησή τους σημαίνει ότι το παράθυρο για την αντιμετώπιση του φαινομένου κλείνει»...
