Ο Τζόσεφ Αρπάιο, παιδί Ιταλών μεταναστών που «μπήκαν νόμιμα στις ΗΠΑ, από τη Νήσο Έλις», γεννήθηκε το 1932. Η μητέρα του πέθανε στη γέννα. Μεγάλωσε στο μπακάλικο του πατέρα του στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης και στα 18 του κατατάχθηκε στον στρατό. Στον πόλεμο της Κορέας υπηρέτησε ως γραφιάς σε ιατρική μονάδα, εκεί όπου «οι δεξιότητες στη σύνταξη αναφορών και οι τεχνικές συνεντεύξεων ήταν κρίσιμης σημασίας», όπως λέει. Με την επιστροφή τους στις ΗΠΑ έγινε αστυνομικός, πρώτα στην Ουάσιγκτον, κατόπιν στη Νεβάδα, μέχρι που το 1957 ανέλαβε πόστο στο Γραφείο Ναρκωτικών, πρόγονο της DEA, όπου «χρειάζονταν άνδρες ιταλικής καταγωγής, πρόθυμους να παρακολουθούν και να συλλαμβάνουν Ιταλούς». Για τις ανάγκες της υπηρεσίας ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, στη Λατινική Αμερική, στην Τουρκία, στον Λίβανο. Το 1982 βγήκε στη σύνταξη ενώ ήταν επικεφαλής του γραφείου στην πολιτεία της Αριζόνα και άνοιξε πρακτορείο ταξιδιών στο Φοίνιξ.
Όλα τα παραπάνω έχουν τη σημασία τους γιατί μετά από αυτή τη διαδρομή ο Τζόζεφ (Τζο) Αρπάιο έβαλε υποψηφιότητα και εξελέγη το 1992 σερίφης στην κομητεία Μαρικόπα της Αριζόνα, κοντά στα σύνορα με το Μεξικό. Και μετέφερε εκεί την πλούσια εμπειρία του στις «τεχνικές» δίωξης του εγκλήματος προσαρμόζοντάς τες στην τοπική... παράδοση. Έφτιαξε αποσπάσματα καταδίωξης (posse) από χιλιάδες εθελοντές, καθωσπρέπει πολίτες (δικηγόρους, γιατρούς, στελέχη εταιρειών, συνταξιούχους), «έσφιξε» τα λουριά στις φυλακές και έστησε μια φυλακή από αντίσκηνα τριγυρισμένη από αγκαθωτά συρματοπλέγματα κάτω από τον καυτό ήλιο της Αριζόνα. Υποχρέωνε τους κρατούμενους να φορούν ροζ εσώρουχα και τους έστελνε να δουλέψουν αλυσοδεμένους.
Ο σερίφης Αρπάιο έγινε ίνδαλμα των συντηρητικών ΜΜΕ και των ακροδεξιών πολιτικών σε όλη την Αμερική. «Έχω μια δική μου μέθοδο δημοσιότητας, στέλνω το μήνυμα στους κακούς, θέλω να ξέρουν ότι είναι τόσο άσχημα στη δική μου φυλακή, που δεν θα τολμήσουν να εγκληματήσουν σε αυτόν τον τόπο», κόμπαζε ο σερίφης. Το 1996, ο τότε προεδρικός υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών Μπομπ Ντόουλ επισκέφθηκε τη φυλακή με τα αντίσκηνα και εκτίμησε ότι είναι μια καλή ιδέα που θα μπορούσε να εφαρμοστεί και σε άλλες περιοχές των ΗΠΑ. Δυο μήνες αργότερα ξέσπασε εξέγερση κρατουμένων.
Βροχή έπεφταν οι καταγγελίες για τις συνθήκες κράτησης στις φυλακές, για φόνους και τραυματισμούς, για τη δράση των αποσπασμάτων, για τη βία στους δρόμους από τους υφιστάμενους του σερίφη, καθώς και για ρατσιστικές διακρίσεις σε βάρος «σκούρων», κυρίως μεξικανικής καταγωγής, οδηγών που τους σταματούσαν, τους φόρτωναν πρόστιμα και ενίοτε τους ξυλοφόρτωναν. Το υπουργείο Δικαιοσύνης διέταξε έρευνα. Αλλά δεν ίδρωσε το αυτί του σερίφη, ούτε των πολιτών της Μαρικόπα, που ψήφισαν ξανά και ξανά τον Αρπάιο, για έξι θητείες συνολικά. Και εκείνος συνέχισε ακάθεκτος το «πατριωτικό έργο» εξαπολύοντας «επιχειρήσεις - σκούπα» κατά παράνομων μεταναστών, τοποθετώντας στη φυλακή κάμερες που μετέδιδαν σε απευθείας σύνδεση τη ζωή των κρατουμένων (jailcam). Το livestream κατέρρευσε την πρώτη ημέρα λειτουργίας από τον μεγάλο αριθμό επισκεπτών, που ξεπέρασε τα 3 εκατομμύρια (μια από τις κάμερες, τοποθετημένη στις γυναικείες τουαλέτες, ήταν συνδεδεμένη με πορνοσάιτ).
Βροχή έπεφταν πλέον και οι καταδίκες στον σερίφη και τους συνεργάτες του, ενώ το δημόσιο ταμείο της Μαρικόπα επιβαρυνόταν από αποζημιώσεις εκατομμυρίων στα θύματά τους. Η φυλακή με τα αντίσκηνα διαλύθηκε, οι έρευνες για κακοδιαχείριση εκατομμυρίων δολαρίων δεν οδήγησαν πουθενά.
Στις προεδρικές εκλογές του 2016, ο Τζο Αρπάιο υποστήριξε -ποιον άλλον- τον Τραμπ, που με τη σειρά του δήλωσε ότι τρέφει μεγάλο σεβασμό για τον σερίφη. Όμως το άστρο του είχε αρχίσει να δύει και την ίδια χρονιά ο Αρπάιο δεν κατάφερε να επανεκλεγεί, τη θέση του ανέλαβε ο Δημοκρατικός Πολ Πενζόνε. Ξαναπροσπάθησε το 2000, αλλά έχασε στις προκριματικές από τον Τζέρι Σέρινταν, το πρώην δεξί χέρι του. Στα 89 του σήμερα, ο Τζο Αρπάιο αναπαύεται στις δάφνες του, ως «ο πιο σκληρός σερίφης της Αμερικής». Την περασμένη εβδομάδα το κόστος της 24χρονης δράσης του ξεπέρασε τα 100 εκατομμύρια δολάρια για τους φορολογούμενους. Στα δικαστήρια εκκρεμούν εκατοντάδες αγωγές θυμάτων του.
