Η Hania Rani (το πλήρες αληθινό όνομά της είναι Hanna Raniszewska) γεννήθηκε το 1990 στο Γκντανσκ της Πολωνίας και σπούδασε πιάνο αρχικά στη γενέθλια πόλη της και μετά στη Βαρσοβία. Παιδί-θαύμα του πιάνου, προοριζόταν για μια λαμπρή αλλά και τυπική καριέρα σολίστ, όμως αυτό δεν συνέβη γιατί εξίσου -αν όχι και περισσότερο- από την κλασική μουσική αγαπούσε την jazz. Σχημάτισε το πρώτο της jazz piano trio στην εφηβική ηλικία της και άρχισε να παίζει μαζί του αρχικά διασκευές κομματιών άλλων, αλλά πολύ σύντομα και δικές της συνθέσεις. Η φήμη της άρχισε να υπερβαίνει τα όρια της Πολωνίας και έτσι υπέγραψε συμβόλαιο με την Gondwana Records, την πλέον προοδευτική βρετανική jazz εταιρεία του 21ου αιώνα.
Το πρώτο album της «Esja» κυκλοφόρησε το 2019 και λίγο αργότερα μετοίκησε στο Βερολίνο, μοιράζοντας έκτοτε τον χρόνο της ανάμεσα σε αυτό και στη Βαρσοβία. Στη συνέχεια κυκλοφόρησε ακόμα ένα προσωπικό album, μια συλλογή με μουσική που έγραψε για κινηματογραφικές ταινίες και θεατρικές παραστάσεις, και -αφού μεσολάβησε το «Inner Symphonies», μια σύμπραξή της με την ομοεθνή της σολίστ του βιολοντσέλου και συνθέτρια Dobrawa Czocher που κυκλοφόρησε από την Deutschε Grammophone- πέρυσι τον Φεβρουάριο ήρθε το «On Giacometti», το θαυμάσιο soundtrack της για ένα ντοκιμαντέρ για τον σπουδαίο Ιταλό ζωγράφο Αλμπέρτο Τζιακομέτι. Μόλις οκτώ μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο, ήρθε το τρίτο προσωπικό album της «Ghosts».
Η jazz ως σύγχρονο πολυσυλλεκτικό χωνευτήρι
Στο «Ghosts» συνυπάρχουν ισότιμα, όχι απλά σαν αναφορές αλλά ως δομικά υλικά του, η jazz και η κλασική μουσική, αλλά επίσης η πρώιμη κυρίως electronica, κάποιες φορές και η σύγχρονη χορευτική μουσική, η ambient, avant garde στοιχεία, καθώς και μια ικανή δόση πειραματισμού. Ακουστικό και ηλεκτρικό πιάνο, vintage αναλογικά synthesizers όπως το Prophet και το Moog και comtrollers με τους οποίους διαμορφώνει ηλεκτρονικά τις ηχητικές πηγές της είναι τα εκφραστικά μέσα της Hania Rani.
Πηγή έμπνευσης του «Ghosts» σε μεγάλο βαθμό ήταν ο χειμώνας που πέρασε σε ένα μικρό χωριό στις ελβετικές Άλπεις (πολύ κοντά στον τόπο γέννησης του Τζιακομέτι) το οποίο ήταν αποκλεισμένο από το χιόνι, και εκεί συνέθεσε τη μουσική της προηγούμενης εργασίας της. Τα δύο κυριότερα πρόσθετα στοιχεία του σε σχέση με το παρελθόν είναι η σε μεγαλύτερο βαθμό και πιο έντονη χρήση των ηλεκτρονικών αλλά και της φωνής της. Χωρίς να πιστεύει ότι είναι «τραγουδίστρια», αξιοποιεί τη φωνή της αφενός ως ακόμα ένα δομικό υλικό του ηχητικού οικοδομήματός της και αφετέρου ερμηνευτικά ως ένα επιπλέον εκφραστικό μέσο με το οποίο αποδίδει τους «κρυπτικούς», πολύ περισσότερο φιλοσοφικούς παρά ρεαλιστικούς στίχους της.
Η Hania Rani κατέχει αρκετά ιδιώματα αλλά δεν αντιλαμβάνεται τα όριά τους ως απαραβίαστα σύνορα, μα αντίθετα σαν περάσματα για να δομήσει το ολοένα και διευρυνόμενο μουσικό σύμπαν της. Όπως έδειξε και η θριαμβευτική εμφάνισή της στο WOW Athens στο ΚΠΙΣΝ, το «Ghosts» είναι η πλέον ώριμη και ταυτόχρονα καινοτόμα μέχρι τώρα εργασία της και η ίδια μία προικισμένη δημιουργός με πάρα πολύ μεγάλο αλλά και σπάνιο ταλέντο, η οποία θα μας απασχολήσει πάρα πολύ τα επόμενα χρόνια, εντός και εκτός της jazz.
