Ο Matthew Halsall δεν είναι μόνον ένας από τους κορυφαίους Βρετανούς jazz μουσικούς αλλά και από εκείνους που έχουν διαμορφώσει όσο ελάχιστοι τη νέα jazz σκηνή της χώρας του. Αυτό το πέτυχε με την ίδρυση το 2008 στην έδρα του, το Μάντσεστερ, της εταιρείας Gondwana Records, στην οποία κυκλοφορεί τους δίσκους του αλλά και άλλων πολύ σημαντικών jazz ονομάτων, από την Αγγλία και όχι μόνο.
Οι τέσσερις πρώτοι δίσκοι του Matthew Halsall ήταν σε περισσότερο ή λιγότερο τυπικά jazz μονοπάτια. Το 2014 όμως έκανε μια διακοπή στην προσωπική διαδρομή του για να ηχογραφήσει, την ίδια και την επόμενη χρονιά, δύο albums με την Gondwana Orchestra, ένα είδος dream team μουσικών που συνεργάζονται με την εταιρεία του. Φαίνεται ότι αυτά τον επηρέασαν πάρα πολύ, γιατί η αρχή του δεύτερου μέρους της διαδρομής του, το ’19, ήταν με έναν δίσκο πολύ διαφορετικό από τους προηγούμενούς του. Η αποκάλυψη όμως ήρθε την επόμενη χρονιά με το θαυμάσιο «Salute to the sun», έναν δίσκο διευρυντικής στο έπακρο και σχεδόν ψυχεδελικής jazz.
Jazz σημαίνει πολυσυλλεκτικότητα
Στα τέλη της περυσινής χρονιάς το έβδομο προσωπικό album του, «An ever changing view», συνέχισε από εκεί που σταμάτησε το «Salute to the sun» για να φτάσει πολύ πιο μακριά. Αν το πρώτο ήταν μια rock έκρηξη με ηλεκτρικό ήχο και έντονες, επίμονες ρυθμολογίες, στο «An ever changing view» ο Halsall, αντίθετα, εισάγει πάρα πολλά στοιχεία κλασικής μουσικής αλλά και ambient electronica. Η κυριότερη επίδρασή του ως τρομπετίστα ήταν και παραμένει ο μέγιστος Miles Davis, ο οποίος επίσης είχε ένα βαθιά μελωδικό μεν αλλά και εξαιρετικά προσωπικό, κάποτε ακόμα και ανορθόδοξο, εκτελεστικό ύφος. Ως συνθέτης και δημιουργός όμως, ειδικά στη δεύτερη φάση της διαδρομής του, έχει δεχθεί πάρα πολλές επιδράσεις από την άκρως πλουραλιστική προσέγγιση jazz μουσικών όπως η Alice Coltrane και ο Pharoah Sanders, συν όμως αρκετά μεγάλη και από τη ρυθμολογία και γενικότερα τον ήχο τού hip-hop.
Εικόνες με ήχους αντί για χρώματα
Στο «An ever changing view» εμπνέεται από την εικαστική τεχνοτροπία της ταπητουργού Σάρα Κέλι, η οποία αντλεί τα θέματά της από τη φύση. Όπως λέει ο ίδιος, προσπάθησε να αποδώσει αυτή την τεχνοτροπία με ηχοτοπία, φυσιολατρικά θα προσέθετα και τόσο γλαφυρά ώστε κάποιες φορές φέρνουν στον νου ακόμα και τον γαλλικό ιμπρεσιονισμό συνθετών όπως οι Ντεμπισί και Ραβέλ.
Ο Matthew Halsall πατά στέρεα στη μεγάλη παράδοση της jazz, αξιοποιεί τις πληροφορίες και τα μέσα τού σήμερα και κοιτάζει άνευ δέους στο μέλλον, φέρνοντας έτσι την jazz με τον πιο ευφυή μα και αρμονικό τρόπο σε μια εντελώς διαφορετική εποχή από εκείνην κατά την οποία γεννήθηκε και αναπτύχθηκε, τον εικοστό πρώτο αιώνα. Έτσι ο τίτλος του εξαίρετου αλλά και πάρα πολύ όμορφου «An ever changing view», αν και αναφέρεται στην πηγή έμπνευσής του, τη φύση, αποκτά και ένα δεύτερο, συμβολικό επίπεδο, μιας μουσικής που αρνείται κατηγορηματικά να μείνει ακίνητη και αλλάζει, μεταλλάσσεται διαρκώς.
