Ηταν πάντοτε αξιοπρεπής δισκογραφικά η Μελίνα Κανά και φρόντιζε πάντα τις ζωντανές της εμφανίσεις. Επιστρέφει λοιπόν στη σκηνή του Σταυρού του Νότου Plus τα Σάββατα του Μαρτίου. Θα τη συνοδεύουν νέες φωνές, τα τραγούδια της πρόσφατης συνεργασίας της με τον Θέμη Καραμουρατίδη, πλάι σε παλιά αγαπημένα, όπως μερικές συνεργασίες με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου και τον Σωκράτη Μάλαμα. Η ερμηνεύτρια απαντάει σε μερικές σύντομες ερωτήσεις μας.
Ποια είναι η βασικότερη ανάγκη που καλύπτετε όταν τραγουδάτε;
Μάλλον η επικοινωνία, η οποία φέρνει με τη σειρά της τη συναισθηματική εκτόνωση. Το τραγούδι είναι μοίρασμα και όταν έχεις μπροστά σου ανθρώπους ανοιχτούς σε αυτό, τότε δημιουργείται μια μαγική συνθήκη.
Τι νέο έφερε ο Θέμης Καραμουρατίδης στην ερμηνεία σας;
Η αρχή της καλλιτεχνικής μας συνεργασίας με τον Θέμη έγινε με το τραγούδι «Αγάπα με και πούλα με» που ήταν σε στίχους της Λήδας Ρουμάνη, η οποία ήταν αυτή που μας έφερε σε επαφή. Από τότε οι δρόμοι μας ενώθηκαν στενά κι έτσι γεννήθηκε «Η Σπίθα». Ο δίσκος δηλαδή που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες από την Panik Records, με τη συμμετοχή πολλών σπουδαίων στιχουργών. Ο Θέμης είναι ένας σπουδαίος δημιουργός, ένας πολύ τρυφερός καλλιτέχνης και ένα πολύ φωτεινό πλάσμα. Είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτή μας τη συνάντηση.
Σας έχει περάσει από το μυαλό να ασχοληθείτε με το ροκ τραγούδι;
Σίγουρα μου πέρασε από το μυαλό και τολμώ να πω πως το δοκίμασα κάποια στιγμή, όταν συνεργάστηκα με την μπάντα Ο Γόης του Θησείου.
Έχετε συνδεθεί με μεγάλες μορφές του ελληνικού τραγουδιού. Ποια είναι η φιλία που έχει αφήσει το μεγαλύτερο αποτύπωμα;
Είχα την ευλογία στα χρόνια της μουσικής μου πορείας να συνδεθώ επαγγελματικά και προσωπικά με πολλούς αξιόλογους συναδέλφους. Κάθε συνεργασία είναι κι ένα μικρό, ξεχωριστό διαμαντάκι στο προσωπικό μου θησαυροφυλάκιο εμπειριών. Είναι σχεδόν αδύνατον να ξεχωρίσω κάποια, γιατί η καθεμία από αυτές είναι κρίκοι μιας μεγάλης αλυσίδας που ταξιδεύει μέσα στον χρόνο και με οδηγεί στο σήμερα.
Τι μουσική ακούγατε μεγαλώνοντας και ποιους καλλιτέχνες του εξωτερικού αγαπούσατε;
Μεγάλωσα ακούγοντας ρεμπέτικα, λαϊκά και παραδοσιακά, αλλά υπήρχαν και ξένοι καλλιτέχνες που αγάπησα και με επηρέασαν. Ενδεικτικά αναφέρω τους Cure, τους Ramones και τους Portishead. Υπάρχουν πολλοί ακόμη.
Υπάρχουν κάποια τραγούδια που δυσκολεύεστε να τα πείτε ζωντανά γιατί κουβαλάνε συναισθηματικό βάρος;
Φυσικά και υπάρχουν πολλά, αλλά δεν το αφήνω να με επηρεάσει την ώρα που τραγουδώ ζωντανά πάνω στη σκηνή.
Μπορεί ένα λαϊκό τραγούδι να γίνει και πολιτικό με τον τρόπο του;
Ναι, θεωρώ πως μπορεί το λαϊκό τραγούδι να γίνει και πολιτικό με τον τρόπο του. Αυτό έχει αποδειχθεί στο παρελθόν, με την πάροδο του χρόνου, και αποδεικνύεται με τον καιρό και με τις ιδιαίτερες συνθήκες που γεννούν αυτή την ανάγκη.
Τι έχετε να πείτε στα παιδιά των μουσικών σχολών που ήταν στους δρόμους και διαδήλωναν;
Θα ήθελα να τους πω να μην λησμονούν πως η Τέχνη είναι πάνω από τον άνθρωπο. Πάνω από κάθε συνθήκη, κάθε μελανό σημείο, κάθε μικρότητα που προσπαθεί να τη βάλλει. Είναι ιδέα, και ως ιδέα πάντα θα μας σώζει και πάντα θα σώζεται η ίδια.
Όταν παίζετε ζωντανά στη σκηνή, τι συναισθήματα θέλετε να προκαλέσετε στο κοινό;
Θέλω ο κόσμος που έρχεται να περάσει όμορφα, να διασκεδάσει, να ξεχαστεί από την καθημερινότητα και να γίνουμε όλοι μια ζεστή παρέα που ενώνουμε το κέφι μας και τα συναισθήματά μας μέσω των τραγουδιών και της μουσικής.
Τι θα μας παρουσιάζετε τα Σάββατα στον Σταυρό του Νότου;
Μαζί με τον Αλέξανδρο Κτιστάκη και τον Γιάννη Λίταινα έχουμε φτιάξει ένα πρόγραμμα με βασικό άξονα τα τραγούδια που εκφράζουν την καλλιτεχνική μας ταυτότητα. Φυσικά, σε αυτό έχει σημαντική θέση η προσωπική μου δισκογραφία. Με τον Αλέξανδρο και τον Γιάννη συναντηθήκαμε και «αποφασίσαμε» εξαρχής πως θα φτιάξουμε μια εξωστρεφή παράσταση που θα έχει όλα τα «υλικά» για να μετατρέπεται το μαγαζί σε μια μεγάλη παρέα. Είμαι ευτυχής που το σχέδιό μας πέτυχε και που όλες οι βραδιές μας μέχρι τώρα μοιάζουν με μικρές γιορτές.
