Live τώρα    
25°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
25 °C
23.2°C25.8°C
2 BF 33%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
24 °C
23.4°C26.8°C
2 BF 33%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
21 °C
20.0°C24.8°C
2 BF 49%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.2°C21.0°C
2 BF 69%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
25 °C
24.0°C24.9°C
2 BF 33%
Γιώργος Χρυσοστόμου στην «Α» / Το θέατρο γεννιέται από το παρελθόν, αναφέρεται στο μέλλον και είναι το απόλυτο παρόν
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Γιώργος Χρυσοστόμου στην «Α» / Το θέατρο γεννιέται από το παρελθόν, αναφέρεται στο μέλλον και είναι το απόλυτο παρόν

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Φωτογραφίες για την Αυγή: Παύλος Παρασκευάς

Συναντηθήκαμε με τον Γιώργο Χρυσοστόμου στο Θέατρο ARK στην οδό Δροσοπούλου, λίγο πριν την πρεμιέρα του αριστουργήματος του Μπρεχτ «Η άνοδος του ΑρτούροΟύι», που ξεκινάει από Τετάρτη 25 Ιανουαρίου. Διάλεξαν με τον φωτογράφο μας Παύλο Παρασκευά την πίσω αυλή του θεάτρου που ήταν γεμάτη πράγματα και σκηνικά απομεινάρια, δημιουργώντας ένα απόλυτα φυσικό σκηνικό για τη συνέντευξή μας. Ο Γιώργος Χρυσοστόμου, ανάμεσα σε προηγούμενα σκηνικά ίχνη και μέσα στον πανικό των τελευταίων εργασιών για την πρεμιέρα, μας μίλησε για το έργο του Μπρεχτ και για το σκηνοθετικό σύμπαν του Άρη Μπινιάρη. Ακόμα ξετύλιξε απλόχερα τις πολιτικές προεκτάσεις του έργου, «υπακούοντας» στις συνδέσεις του έργου με το τώρα και όλα αυτά που συμβαίνουν. Ο Γιώργος Χρυσοστόμου είναι ένας πολύπλευρος ηθοποιός που δεν σταματάει ποτέ, ανυπάκουος στις παύσεις εντός και εκτός σκηνής και υπερήφανος παραμυθάς, όπως θα πει. Λατρεύει τις ιστορίες και τις αφηγήσεις, γι’ αυτό και αφοσιώνεται στη δουλειά του, δηλώνοντας θυμωμένος και πληγωμένος με το περιβόητο Προεδρικό Διάταγμα. Αποτυπώσαμε τις λέξεις του και τον αιχμαλωτίσαμε φωτογραφικά την ώρα της εκφοράς τους. Αυτός είναι ο Γιώργος Χρυσοστόμου.

Συνέντευξη στο Χρήστο Τζίφα

Φωτογραφίες για την Αυγή: Παύλος Παρασκευάς

Πες μου γι’ αυτό το σπάνια ανεβασμένο έργο του Μπρεχτ.

Δεν είχα ιδέα για την ύπαρξη αυτού του έργου. Είναι πολύ δελεαστικό το ότι είναι πολύ σπάνιο το ανέβασμά του και αυτό με έκανε μαζί με όλους τους άλλους λόγους να πω ναι. Ο Μπρεχτ έγραψε αυτό το έργο που ανέβηκε μετά θάνατον. Όσο ζούσε ήταν ημιτελές. Όλο το δούλευε, ήταν work in progress. Μετά άρχισε να ανεβαίνει με διάφορους τρόπους, που ο ίδιος ο Μπρεχτ ήθελε. Βρισκόμαστε στο Σικάγο. Είναι μια συμμορία γκάνγκστερ στη Λαχαναγορά στην οποία πουλάνε προστασία αφού πρώτα την καταστρέφουν και σιγά-σιγά αυτός ο ήρωας, που δεν έχει την έννοια του ήρωα, αυτός ο χαρακτήρας αρχίζει να θέλει να ανέβει πάρα πολύ στην εξουσία και να κατακτήσει όχι μόνο το Σικάγο, αλλά όλη την Αμερική. Ενώ ξεκινάει να έχει ένα στάτους λίγο χαμηλό, αρχίζει να ανεβαίνει και να παίρνει μαθήματα για το πώς θα μιλήσει στον κόσμο και πώς θα ασχοληθεί με την πολιτική. Στ’ αλήθεια είναι η παράλληλη ιστορία της ανόδου του Χίτλερ μεταφερόμενη στο Σικάγο. Ο Μπρεχτ είχε γράψει αυτό το έργο με 15 σκηνές, επηρεαζόμενος από γκανγκστερικές ταινίες που έβλεπε τότε.

Είναι ευθεία η αναφορά στον Χίτλερ;

Οχι. Παρ’ όλα αυτά, εμείς εδώ, όπως και ο Μπρεχτ, δεν κάνουμε μια ντοκιμαντερίστικη αναφορά σε σχέση με αυτό. Είναι ένας σχολιασμός στο πώς ένα ολόκληρο σύστημα βοηθάει μια τέτοια περσόνα να ανέλθει και όχι τόσο το τι ήταν αυτός. Μιλάμε πάντα για ένα σύστημα διεφθαρμένων δημοσιογράφων, πολιτικών, διεφθαρμένων επιχειρηματιών και έναν κόσμο φοβισμένο για το τι πρόκειται να τους συμβεί.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Φωτογραφίες για την Αυγή: Παύλος Παρασκευάς

Σε σχέση με την ελληνική πραγματικότητα, τώρα που είσαι μέσα στο κείμενο με πιο βαθύ τρόπο, κάνεις συνδέσεις;

Με την ευρωπαϊκή γενικότερα, μην σου πω με την παγκόσμια. Ορμώμενος και από το τι συμβαίνει στην Ιταλία, στην Ουγγαρία, στη Γαλλία, που είναι όλα αυτά παραδίπλα, διαπιστώνω ότι αρκετός κόσμος εθελοτυφλεί και δεν θέλει να ασχολείται πολύ με τέτοια σκοτεινά μονοπάτια. Ο λόγος που ανεβαίνει η παράσταση αυτή είναι γιατί πρέπει να υπενθυμίζουμε την Ιστορία. Δεν είναι και πολύ μακριά ο Δεύτερος Παγκόσμιος. Έχουμε ακόμα ανθρώπους που ζουν και τον θυμούνται. Δεν είναι πολύ μακριά. Και ο πόλεμος κοντά μας είναι. Δεν του αξίζει, λοιπόν, να το συνδέσω άμεσα με κάτι τόσο πολύ μικρό μόνο. Είναι ευρωπαϊκό. Παγκόσμιο. Για παράδειγμα, ο Τραμπ. Είναι
πιο υπαρξιακό έργο με διεθνείς αναφορές στο τώρα, δυστυχώς. Μέσα στην ανθρωπότητα υπάρχει, δεν έχει ξεχαστεί και είναι εύκολο να ξανααναβλύσει.

Πώς είναι ο κόσμος του Μπινιάρη;

Οργανωμένος, και αυτό εμένα με ησυχάζει. Οργανωμένος από τη μία, ψυχεδελικός από την άλλη, με την καλή την έννοια. Εγώ με αυτόν τον σκηνοθέτη ήθελα πολύ καιρό να δουλέψω. Στη φάση που συναντηθήκαμε, αφέθηκα να εξελίξει όλα μου τα υλικά μέσα, έξω, σώμα, πνεύμα, ψυχή, την αναπνοή, με την οποία έχει μια εμμονή. Στον ρυθμό και στη μουσική συνδεθήκαμε γιατί κι εγώ αγαπώ πολύ τον ρυθμό, τη μουσική και το μοτεράκι να δουλεύει. Στις παραστάσεις δεν μου αρέσουν οι πολλές
παύσεις και εδώ βρήκα την υγειά μου. Φροντίζει τους ηθοποιούς και όλο το σκηνικό. Θαυμάζω πολλές φορές το ότι απέξω μπορεί να τα βλέπει πιο μεγάλα. Εγώ είμαι με το μικροσκόπιο σαν χαρακτήρας. Πολλές φορές μπορεί να δω τη σκόνη και να κολλήσω, ενώ ο Άρης μπορεί να διαχειριστεί πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Το θαυμάζω αυτό
στους σκηνοθέτες, γι’ αυτό και δεν κάνω αυτή τη δουλειά.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Φωτογραφίες για την Αυγή: Παύλος Παρασκευάς

Επειδή είναι ένα πολιτικό έργο, έχεις την αίσθηση ότι υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη τώρα για τέτοια έργα;

Δεν μου αρέσει να βρίσκω ησυχία σε ένα σημείο. Τώρα θεωρώ ότι κάπως στο θέατρο συντονιζόμαστε, παρόλο που μπορεί να μην συνεννοούμαστε. Ανεβαίνουν κι άλλες παραστάσεις για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπάρχει μια φροντίδα της συλλογικής μνήμης. Την παρακολουθώ τη συλλογική μνήμη και με γοητεύει να βλέπω με ποιους συνδεόμαστε. Το θέατρο πρέπει να μπορεί να προσφέρει προς όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς να υπονομεύω ή να υποτιμώ τη χαρά και τη διασκέδαση. Και στο πολιτικό, και να γίνεται λίγο πιο σκληρό. Να μην είναι μόνο απαλά τα πράγματα και να ξύνουμε απέξω, να βουτάμε και λίγο πιο βαθιά μέσα. Κι εγώ πολλές φορές βουτάω στα βαθιά, που είναι λίγο επικίνδυνα καμιά φορά στο σκοτάδι γιατί δεν βλέπεις. Αλλά δεν μου αρέσει να εθελοτυφλώ, οπότε, ξεπερνώντας και φόβους, πάμε να δείξουμε ιστορίες. Γιατί εμείς ιστορίες είμαστε. Είμαστε παραμυθάδες. Η βασική μας δουλειά είναι αυτή. Βάζουμε όλα τα υλικά για να συμβεί αυτό.

Πώς προσεγγίζεις ένα κείμενο που δεν έχει και πολλά προηγούμενα ανεβάσματα;

Είναι απελευθερωτικό. Δεν έχεις να συγκρίνεις. Πολλές φορές μπαίνουμε στη λούπα. Το επόμενο ανέβασμα του «Αρτούρο» είναι που θα έχει μια αναφορά. Είναι πολύ θαρραλέο από τον Άρη και από τη δραματολόγο, την Ελένη Τριανταφυλλοπούλου, να ανεβάσει ένα έργο που δεν το ξέρει κανείς. Φτιάχνεται κάτι θαρραλέο και από πλευράς παραγωγής. Γιατί δεν είναι μόνο οι ηθοποιοί, είναι όλοι καλλιτέχνες. Από κάτω και από πίσω βρίσκονται άνθρωποι οι οποίοι είναι πραγματικά καλλιτέχνες. Η παράσταση είναι σε αυτόν τον ιδιαίτερο χώρο. Είναι ένα πολύ ωραίο κοινωνικό πείραμα, κατά τη γνώμη μου, γιατί οι άνθρωποι θα βλέπουν στον καθρέφτη τον
εαυτό τους πώς αντιδρά σε κάτι που είναι πολύ σκοτεινό. Θα είναι εμπειρία. Το κάστινγκ που έχει κάνει ο Άρης είναι πολύ προσεγμένο και καθόλου τυχαίο. Τα έχει μετρήσει όλα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Φωτογραφίες για την Αυγή: Παύλος Παρασκευάς

Το έργο ασκεί μια κριτική στην εξουσία την ώρα που στο θέατρο βγαίνουν καταγγελίες για εξουσιαστικές συμπεριφορές. Δεν είναι κάπως αντιφατικό;

Το θέατρο είναι αντικατοπτρισμός της κοινωνίας. Δεν είναι μυθικά πλάσματα οι ηθοποιοί και κανονικά πλάσματα οι θεατές. Όλα αυτά που βγήκαν δεν έχουν να
κάνουν με το θέατρο μόνο. Έχουν να κάνουν με την Αθήνα, με την Ελλάδα, με την Ευρώπη και με τον άνθρωπο γενικότερα. Καλώς έγινε ό,τι έγινε φυσικά. Ξεβολεύει καταστάσεις. Γιατί κληρονομήσαμε και πράγματα τα οποία δεν ήταν δικά μας. Όχι μόνο στο θέατρο. Από τα σπίτια μας. Είναι φυσιολογικό να βγαίνει στο θέατρο. Το θέατρο είναι μια ζούγκλα και έχει απ’ όλα τα ζωάκια. Εμείς είμαστε πιο εκτεθειμένοι σαν επάγγελμα. Στα νοσοκομεία ή στο δικόν σας κλάδο, που συμβαίνουν σίγουρα αντίστοιχα πράγματα, απλά δεν έχει τόσο ενδιαφέρον για να ασχοληθεί κάποιος. Στη δική μας την περίπτωση είναι λίγο πιο ζουμερό γιατί θα πουλήσει νούμερα.

Νιώθεις πολύ εκτεθειμένος;

Ευτυχώς, όχι πολύ. Έχω προστατευτεί. Αυτό το ζουμερό στην αρχή δεν ήξερα τι να το κάνω. Όταν ξεκίνησα την καριέρα μου και βγήκα λίγο μπροστά και με γνώρισε το ευρύ κοινό, οτιδήποτε ζουμερό με ενοχλούσε. Ήταν κάπως παραβίαση. Σου λέγανε το ζήτησες και δεν πρέπει να γκρινιάζεις. Δεν γκρινιάζω, απλά δεν ξέρω κι εγώ τι ενδιαφέρει το ζουμερό της προσωπικής μου ζωής ή τι κάνω εγώ τα βράδια, που ψάχνει ο καθένας για το τι είναι αυτό το μυθικό πλάσμα που φτιάχνει ο θεατής στο μυαλό του. Ο θεατής στον καναπέ φτιάχνει μια μυθική περσόνα και θέλει να την απομυθοποιήσει, να την κατεβάσει από εκεί που την ανέβασε ή θέλει περιέργως να ψάξει το τι γίνεται. Κάπως το ζουμερό έχει να κάνει με την παραβίαση του προσωπικού χώρου. Φυσικά και είναι μέρος της δουλειάς, αλλά δεν ήθελα να πουλάω τα ζουμερά πράγματα της ζωής μου για να είμαι κάπου. Νομίζω ότι έχω πιο ενδιαφέροντα πράγματα να πω ως καλλιτέχνης, παρά ως απλός άνθρωπος.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Φωτογραφίες για την Αυγή: Παύλος Παρασκευάς

Το έργο ανεβαίνει συμπτωματικά και την ώρα που εξελίσσεται το Εφετείο της Χρυσής Αυγής. Σε τρομάζει όλο αυτό;

Δεν με τρομάζει και δεν πρέπει να τρομάζει κανέναν. Γιατί αυτό είναι το όπλο που χρησιμοποιεί μια τέτοια πολιτική στάση. Πάνω στον φόβο ποντάρει. Το κάνει και ο Αρτούρο. Πουλάει φόβο και λέει θα σε βοηθήσω. Είναι ένα πράγμα που στηρίζεται πάνω σε ένα αίσθημα και συναίσθημα πολύ δηλητηριώδες για τον άνθρωπο, που είναι ο φόβος. Το βλέπεις σε πιο μεγάλους ανθρώπους που είναι μόνοι τους και στηρίζουν μια τέτοια ιδεολογία για να κρατηθούν από κάπου ή να μην φοβούνται άλλο.

Διαβάζεις τις κριτικές;

Ποτέ. Αν διαβάσω μια θετική καιμου αρέσει, θα πρέπει να μου αρέσει και μια αρνητική, οπότε δεν μπορώ να μπω σε αυτήν την οδό. Επίσης, πολλές φορές ψάχνω μια αντικειμενικότητα μέσα στην υποκειμενικότητα κάποιου. Το θέατρο δεν είναι ταινία. Το θέατρο γεννιέται από το παρελθόν, αναφέρεται στο μέλλον και είναι το απόλυτο παρόν. Οπότε έχει να κάνει με το τι έγινε εκείνη την ώρα. Πάντα έλεγα ότι οι κριτικοί θα έπρεπε να τη βλέπουν δύο φορές την παράσταση, και μάλιστα όχι στην πρεμιέρα. Η τελική ευθεία έχει τόση ένταση να γίνει η πρεμιέρα από τους ηθοποιούς, οπότε δεν είναι πολύ καθαρό το πλαίσιο στο οποίο κριτικάρεις κάποιον. Θα έπρεπε να έρχονται ινκόγκνιτο οι κριτικοί, γιατί αν ξέρεις ότι από κάτω κάποιος γράφει, σίγουρα κάποιος θα ξεκουρδιστεί από τον θίασο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Φωτογραφίες για την Αυγή: Παύλος Παρασκευάς

Δεν θα μπορούσα να μην σε ρωτήσω για το Προεδρικό Διάταγμα.

Για το απολυτήριο λες; Δεν το θεωρώ προσβλητικό να έχει κανείς απολυτήριο Λυκείου, αλλά στη δική μας περίπτωση είναι απαξιωτικό, γιατί είναι σαν να σου ρίχνει κάποιος μια μαχαιριά στο πόδι μόνο και μόνο για να κουτσαίνεις. Όχι συνωμοσιολογικά, για να μην παρεξηγηθώ, αλλά πολύ πιο βαθιά. Καμία κυβέρνηση δεν θέλει την τέχνη πολύ στα πάνω της. Με έναν τρόπο αυτή η μαχαιριά στο πόδι είναι για να μην σηκώνεις και πολύ κεφάλι. Έτσι, για να σου κόψουν λίγο το ηθικό, για να σου σπάσουν τον τσαμπουκά. Παρ’ όλα αυτά, το θέατρο είναι ένας ζωντανός οργανισμός που έχει επιβιώσει σε πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες και, επειδή είναι βασική ανάγκη του ανθρώπου, εκεί θα είναι. Αυτό που συνέβη δεν τελείωσε και δεν θα περάσει. Εμένα προσωπικά με απαξιώνει, με πληγώνει, με θυμώνει. Εγώ, μην έχοντας σαν παιδί στο σχολείο πολλές πιθανότητες να περάσω στις Πανελλαδικές εξετάσεις, μόνος μου τελείως έφυγα από τη μία άκρη της Ελλάδας στην άλλη και πέρασα με υποτροφία, πρώτος και από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών, τρία χρόνια σε κρατική σχολή δούλεψα σκληρά και τώρα θα μου πούνε να σκίσω το πτυχίο μου; Δεν είναι ωραίο. Αυτό έχω. Αυτό είμαι.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL