Ο έμπειρος φακός του Τάσου Βρεττού πραγματοποιεί κάτι απλό και ταυτόχρονα αδιανόητο: στέκεται με δέος απέναντι στα φυσικά μυστήρια των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος και αντικρίζει στωικά και με διακριτικότητα τα σημάδια του σαρωτικού περάσματος των καταστροφών. Ωστόσο, η καταχνιά και ο ζόφος των καμένων δασικών εκτάσεων δεν είναι ο μοναδικός στόχος τούτης της φιλόδοξης και αξιοσημείωτης φωτογραφικής απόπειρας.
Το σύνολο των εικόνων φέρνει στην επιφάνεια κάτι πολύ περισσότερο από μια καταγραφή των αθέατων πληγών των οικοσυστημάτων που επιμένουν πεισματικά να επιβιώνουν παρά την ολέθρια ανθρώπινη παρέμβαση ή την ανήθικη εγκατάλειψη. Τα ποικίλα οπτικοακουστικά μέσα τού οραματιστή δημιουργού αξιοποιούνται στο έπακρο και τελικά η έκθεση πετυχαίνει μια άχρονη και δεξιοτεχνική ιχνηλάτηση του περιβάλλοντος κόσμου. Οι αφοπλιστικές εικόνες του Βρεττού αφηγούνται ουσιαστικά μια ιστορία αιώνων και φέρνουν τον υπομονετικό και υποψιασμένο επισκέπτη σε επαφή με έναν σπάνιο εσωτερικό διάλογο, σε μια πνευματική συνδιαλλαγή με όλα τα στοιχεία που συναποτελούν τον φυσικό κόσμο. Οι εικόνες της έκθεσης στοιχειώνουν, αλλά ταυτόχρονα λειτουργούν καταπραϋντικά εξαιτίας της αχαλίνωτης δύναμης των δασών που διαφαίνεται σε κάθε εικόνα ξεχωριστά.
Το κτήριο Νόμπελ στο Χαλάνδρι, ένας εκκολαπτόμενος χώρος πολιτισμού και ποικίλων δράσεων, φιλοξενεί ιδανικά τις εικόνες που χρειάστηκαν χρόνια για να συγκεντρωθούν και έχουν ανάγκη την ιδανική ατμόσφαιρα προκειμένου να ερεθίσουν τη σκέψη του θεατή και να αναπτύξουν έναν σημαντικό διάλογο για την έννοια του παγκόσμιου δασικού ιστού. Πάνω απ’ όλα, όμως, όσοι επιλέξουν να επισκεφτούν με ανοιχτή καρδιά και με ανοιχτό μυαλό το «Aίνιγμα του δάσους» θα γίνουν ουσιαστικά μάρτυρες μιας καλλιτεχνικής απόπειρας να καταγραφεί η ηθική μας στάση απέναντι στη ζωή, στον περιβάλλοντα κόσμο και στις κοσμικές δυνάμεις που ορίζουν τα δικαιώματα της δασικής φύσης, που αποκαλύπτουν την ευφυΐα των αιωνόβιων δέντρων αλλά και το έρεβος της στάχτης που προκαλεί η απαξίωση από τον πολιτισμό του αστικού τοπίου.
Την πολύτιμη έκθεση, την οποία επιμελήθηκαν με φροντίδα η Νάντια Αργυροπούλου και ο Γιώργος Τζιρτζιλάκης, πλαισιώνουν διαθεματικές συμμετοχές ανθρώπων οι οποίοι με πρίσμα επιστημονικό, ανθρωπολογικό, καλλιτεχνικό αλλά και ακτιβιστικό ερμηνεύουν σε βάθος και σε πολλαπλό επίπεδο την έννοια του δάσους ως πηγή γνώσης και ζωής.
Το «Aίνιγμα του δάσους» οργανώνεται από την καλλιτεχνική κολεκτίβα ΣΑΠΡΟΦΥΤΑ σε συνεργασία με τον Δήμο Χαλανδρίου, με την οικονομική υποστήριξη του υπουργείου Πολιτισμού και της The Newtons Laboratory.
Info
Ωρες λειτουργίας: Τετάρτη έως Παρασκευή 5.30-9.30 μ.μ. Σάββατο και Κυριακή 12 μ.-6 μ.μ. Κτήριο Νόμπελ, Ήβης 30 και Τυμφρηστού, Χαλάνδρι.
Συμμετέχουν με (συν)ομιλίες και παρουσιάσεις την Παρασκευή (2/12) οι Zuzana Blochová (Woods – Community for Cultivation), ο βιοκαλλιεργητής και μαθηματικός Αλέξανδρος Γκουσιάρης, ο σκηνοθέτης Βαγγέλης Ευθυμίου, η ερευνήτρια Πολιτισμικής Οικολογίας, Καλλιόπη Στάρα, ο δασολόγος και συνεργάτης του Πράσινου Ινστιτούτου Ρήγας Τσιακίρης, ο διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace Νίκος Χαραλαμπίδης. Την ίδια ημέρα θα υπάρξει προβολή ταινίας Forest Law (2014) των Ursula Biemann και Paulo Tavares, ένα οπτικοακουστικό δοκίμιο από την έρευνα των σκηνοθετών στον Αμαζόνιο και στο Εκουαδόρ που εξετάζει τις αγωγές που κατατέθηκαν υπέρ των δικαιωμάτων της φύσης και κατά της δραματικής επέκτασης των μεγάλης κλίμακας δραστηριοτήτων εξόρυξης στην περιοχή, μεταξύ των οποίων και τη δίκη που κέρδισαν οι αυτόχθονες κάτοικοι του Σαραγιάκου επί τη βάσει της κοσμοθεωρίας τους περί του ζώντος δάσους.
Την τελευταία Παρασκευή της έκθεσης (9/12) το παρών θα δώσουν ο εικαστικός καλλιτέχνης, Νίκος Αρβανίτης, η ανεξάρτητη επιμελήτρια, ιστορικός τέχνης Νάντια Αργυροπούλου, ο καλλιτέχνης Αδριανός Ευθυμιάδης, η σκηνοθέτιδα Emile Maigyte, η εικαστικός Μαλβίνα Παναγιωτίδη και η Βασιλική-Μαρία Πλαβού με τον Μάριο Σταμάτη (Studio Precarity). Θα ακολουθήσει προβολή της ταινίας Forest Mind (2021) της Ursula Biemann, ένα δοκιμακό φιλμ τοποθετημένο στα δάση του Αμαζονίου στην Κολομβία που υποστηρίζει μια οικοκεντρική κοσμοθεωρία και συνδυάζει διαφορετικές πτυχές της γνώσης μας για τις σχέσεις ανθρώπου-φυτών, καθώς και την κωδικοποίηση της ζωής με τη δική της μορφή αποθήκευσης πληροφοριών.
