Τελικά, απ’ ό,τι φαίνεται, το κυβερνητικό στρατόπεδο πάσχει από έλλειψη αρίστων. Δεν εξηγείται αλλιώς. Αν έχεις πολλούς άριστους «ημέτερους», κάνεις διαγωνισμό και αναδεικνύεις τον καλύτερο «ημέτερο» ή απλώς ημέτερο άριστο. Με διαφάνεια και δημοκρατικούς κανόνες. Έτσι ώστε να μην μπορεί να σου πει κανένας τίποτα. Όταν όμως ξεμένεις από ημέτερους άριστους, τότε πας σε απευθείας αναθέσεις σε ημέτερους (απλώς). Μια και δεν σου βρίσκονται άριστοι.
Στη βιασύνη της λοιπόν η κυβέρνηση με τα καλύτερα βιογραφικά της χώρας, ελλείψει αρίστων, μοιράζει επιχορηγήσεις, παραγγελίες και προχωρά σε αναθέσεις απευθείας από τους καταλόγους «αρίστων» που διαθέτει με βάση τα περίφημα «μητρώα» της.
Τι να πρωτοθυμηθείς; Την περίφημη Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία (ΟΔΕΜΣΤ) που στήθηκε για να εισπράττει χρήματα από το Δημόσιο, εν προκειμένω από το υπουργείο Πολιτισμού, για να τροφοδοτεί οικονομικά το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης; Να ξεκαθαρίσουμε ότι το ΕΜΣΤ είναι φορέας εποπτευόμενος από το υπουργείο Πολιτισμού. Γιατί λοιπόν το υπουργείο δεν δίνει απευθείας στο μουσείο τα χρήματα; Είναι μεγάλη η απόσταση από την οδό Μπουμπουλίνας, όπου έχει έδρα το ΥΠΠΟ, έως τη Συγγρού, όπου στεγάζεται το ΕΜΣΤ; Τότε γιατί δεν στήνονται ανάλογες φάμπρικες και για άλλους εποπτευόμενους φορείς, όπως το Εθνικό Θέατρο ή η Εθνική Λυρική Σκηνή;
Να θυμηθούμε το πρόγραμμα «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός», που ήρθε και ως βοήθεια για τα αποτελέσματα της πανδημίας στον κόσμο του θεάματος. Το ΥΠΠΟ εδώ δεν ζήτησε ιδέες και προτάσεις από τους Έλληνες καλλιτέχνες. Αποφάσισε μόνο του σε ποιους θα κατευθύνει τη βοήθεια. Δεν είναι λίγες οι καταγγελίες από μεγάλο αριθμό καλλιτεχνών για αυθαίρετη και με απολύτως προσωπικά κριτήρια επιλογή όσων ευεργετήθηκαν. Να σημειώσουμε ότι την ευθύνη τής τελικής διανομής την είχαν οι καλλιτεχνικοί διευθυντές των εποπτευομένων φορέων, όπως άλλωστε μας πληροφόρησε η κυρία υπουργός. Διευθυντές τους οποίους διόρισε ή ανανέωσε τη θητεία τους η ίδια.
Πολλά ακόμα τα παραδείγματα, αλλά θα μείνουμε σε ένα τελευταίο κατόρθωμα της κυβέρνησης των αρίστων. Βρισκόμαστε στο Κέντρο Ελληνικού Κινηματογράφου, που ως κύριο σκοπό του έχει την επιχορήγηση με ένα ποσό ταινιών που πρόκειται να γυριστούν. Η επιλογή, κατόπιν υποβολής προτάσεων βεβαίως, πρέπει να γίνεται με κριτήρια καλλιτεχνικά και αυστηρά αξιοκρατικά. Διορίζεται γι’ αυτόν τον σκοπό μια ανεξάρτητη(;) επιτροπή αξιολόγησης των προτάσεων που αναλαμβάνει να διαβάσει τις προτάσεις, τα σενάρια, την περιγραφή του έργου, τα ονόματα των συντελεστών κ.λπ. και τέλος να προτείνει. Μπορεί άραγε κάποιο μέλος τής ανεξάρτητης(;) αυτής επιτροπής να είναι κριτής και ταυτόχρονα κρινόμενος; Να έχει υποβάλει δηλαδή στην επιτροπή που συμμετέχει και δική του πρόταση για ταινία; Αν αληθεύουν οι καταγγελίες, φαίνεται πως επί κυβέρνησης Μητσοτάκη - Μενδώνη μπορεί.
Σοβαρότατες καταγγελίες, και ανάμεσά τους και εκείνη της σκηνοθέτριας - σεναριογράφου Στρατούλας Θεοδωράτου, αποκαλύπτουν πώς γίνονται χρηματοδοτήσεις ταινιών των οποίων ο σκηνοθέτης - σεναριογράφος είναι μέλος της επιτροπής αξιολόγησης.
Εάν η πιο πάνω καταγγελία ισχύει, τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Η υπόθεση φεύγει από τον χώρο του κινηματογράφου και του πολιτισμού και αφορά πια την κεντρική πολιτική ζωή του τόπου. Θα πρόκειται για άλλον έναν πίνακα αυθαιρεσίας που μπαίνει στην πινακοθήκη της κυβέρνησης Μητσοτάκη, πλάι στους πίνακες των απευθείας αναθέσεων της γενικής γραμματέως Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφίας Νικολάου και άλλων δύσοσμων υποθέσεων.
Δεν μας κάνει εντύπωση κι αυτό, γιατί δεν το έκρυψαν ποτέ: «Είμαστε οι άριστοι νόμιμοι ιδιοκτήτες του κράτους και θα αποφασίζουμε χωρίς να ρωτάμε κανέναν». Όμως η μεγάλη αυτοπεποίθηση στις δυνάμεις σας, κύριοι, δεν επαρκεί. Τι κι αν διαθέτετε 158 βουλευτές στην παρούσα Βουλή. Τι κι αν έχετε στο πλάι σας σπουδαία υπεροπλία ΜΜΕ. Τι κι αν έχετε άφθονο χρήμα να ταΐζετε «σοβαρούς» δημοσιολογούντες. Η αδικία είναι ορατή και ο λαός δεν την επιβραβεύει. Εκτός κι αν βλέπετε την πόρτα απ’ όπου θα φύγετε ανοιχτή στο βάθος και σκέφτεστε «ό,τι προλάβουμε».
Δεν είσαστε άριστοι. Περισσότερο σας ταιριάζει εκείνο το λαϊκό τραγουδάκι: «Λεβεντόπαιδο Αρίστο, μπες στο μαγαζί και κλείσ’ το».
Όμως το μαγαζί δεν θα το κλείσετε. Γιατί μια νέα προοδευτική κυβέρνηση θα αναλάβει να ξαναστήσει τη χώρα και τους ανθρώπους στα πόδια τους.
* Ο Πάνος Σκουρολιάκος είναι βουλευτής Ανατολικής Αττικής και αναπληρωτής τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ.
