Στις 7 Φεβρουαρίου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδίκαζε τις πρακτικές της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη εκφράζοντας «σοβαρές ανησυχίες για τις πολύ σοβαρές απειλές κατά της Δημοκρατίας, του Κράτους Δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ελλάδα». Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο το εν λόγω ψήφισμα, που τόσο λοιδορήθηκε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, τόνιζε ότι «θεωρεί κρίσιμη την ταχεία και ολοκληρωμένη διεξαγωγή της δικαστικής έρευνας σχετικά με τη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη, η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει όλους τους εμπλεκόμενους, συμπεριλαμβανομένων των αρμόδιων κυβερνητικών αξιωματούχων».
Το ψήφισμα δεν σταματούσε εκεί. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπογράμμιζε ότι «δεν είναι ικανοποιημένο με τον έλεγχο που διενεργεί η αρμόδια Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων, καθώς φαίνεται να στερείται πολιτικής αμεροληψίας» και εξέφραζε «βαθιά ανησυχία για την άρνηση της Βουλής των Ελλήνων να διεξαγάγει έρευνα, όπως ζητήθηκε από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, σχετικά με δύο πρώην υπουργούς Μεταφορών». Έκτοτε, γίναμε μάρτυρες μιας επίθεσης πρωτοφανούς σφοδρότητας κατά των ευρωβουλευτών και μιας εκστρατείας εσωτερικής πολιτικής κατανάλωσης κατά της αντιπολίτευσης, που δήθεν υπονόμευε τη χώρα. Αποκορύφωμα, η απόφαση της πλειοψηφίας του Αρείου Πάγου να παρέμβει πολιτικά απαντώντας, με τις ευλογίες της κυβέρνησης, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Γεγονός που η μειοψηφία είχε επισημάνει ότι θα συνιστούσε παρέμβαση, «διά της καταγγελίας της καταγγελίας» σε εκκρεμείς υποθέσεις, που μάλιστα ο Άρειος Πάγος ενδεχομένως να κληθεί σε επόμενο χρόνο να ελέγξει.
Τελικά, υπό την πίεση των συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών, της δημοσιογραφικής έρευνας, των ανατριχιαστικών στοιχείων που αποκαλύπτονται συνεχώς για πράξεις και παραλείψεις της κυβέρνησης και, φυσικά, της γενικευμένης κοινωνικής κατακραυγής για τη μεθοδευμένη συγκάλυψη των πολιτικών ευθυνών από την πλειοψηφία στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου υποχρεώθηκε, μόλις προχθές, σε διορθωτική παραγγελία προκειμένου να προχωρήσει η άμεση διερεύνηση κάθε καταγγελίας των συγγενών. Έκανε ό,τι καταγγέλθηκε πως είχε αρνηθεί και έτσι ουσιαστικά δικαίωσε την κριτική του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην οποία είχε επιχειρήσει, ως μη όφειλε, να απαντήσει το ανώτατο δικαστήριο.
Εναν χρόνο μετά το σπαρακτικό «Πάρε με όταν φτάσεις», που θα μας στοιχειώνει όλους, ο χρόνος των μικροπολιτικών παιγνίων τελειώνει. Οι γονείς των θυμάτων πέτυχαν να… ξεμπαζώσουν μια πρώτη ελπίδα δικαίωσης.
