Ολος ο εμφυλιοπολεμικός οχετός που ασφυκτιούσε στη Μεταπολίτευση είχε ξεχυθεί στις οθόνες το 2015. «Θα σας πάρουν τα σπίτια οι κομμουνιστές» φώναζαν, απειλούσαν τον κόσμο, με τους πιο γραφικούς να τρομοκρατούν ότι δεν θα έχουμε ούτε χαρτί υγείας.
Ο κόσμος τότε άντεξε τους μύδρους της παραπληροφόρησης και της λάσπης. Πέρασαν τα χρόνια, αλλά έμεινε σταθερή η έλλειψη εμπιστοσύνης στην τηλεοπτική ενημέρωση, η απώλεια περαιτέρω της αξιοπιστίας των δημοσιογράφων των καναλιών, που άδικα συχνά συμπαρασύρει και όλο τον κλάδο στην ανυποληψία.
Ήρθε το σωτήριον έτος 2019. Η Ν.Δ. έγινε κυβέρνηση με τις καλύτερες προοπτικές. Τα οικονομικά της χώρας τακτοποιημένα. Τα ταμεία γεμάτα από την προηγούμενη κυβέρνηση. Και από τότε κάνουν «παιχνίδι» με τα έργα των άλλων εξαργυρώνοντας (με επιδεξιότητα ομολογουμένως) το «κεφάλαιο» 37 δισ. ευδαιμονίας που τους άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα, τριάμισι χρόνια μετά. Τα σπίτια τα παίρνουν οι «άριστοι» Πάτσηδες και τα λεφτά οι Πίτσικες. Τα υπέρλαμπρα γαλάζια στελέχη μοιράζονται τον δημόσιο πλούτο με γαλαντόμες απευθείας αναθέσεις. Ακριβοπληρώνουν τα στελέχη που διορίζουν σε θέσεις για να απομυζούν το Δημόσιο.
Όμως ο φόβος επέστρεψε. Ο κόσμος δεν μπορεί να αγοράσει ούτε τα βασικά... ούτε χαρτί υγείας. Και αυτοί, αντί για μέτρα, φέρνουν καλάθια νομίζοντας ότι μπορούν να κοροϊδέψουν ξανά. Με ψεύτικες υποσχέσεις βοήθειας κάποτε, στο απώτερο μέλλον. Με «σόου κοροϊδίας», όπως κατήγγειλε ο πρόεδρος του ΙΝΚΑ τις βόλτες του Άδωνι Γεωργιάδη στα σούπερ μάρκετ και με «βλακείες» για δήθεν εκπτώσεις.
Ούτε οι δημοσκοπήσεις δεν τους επιβεβαιώνουν. Το 61,1% του κόσμου θεωρεί ότι το «καλάθι» απέτυχε. Όπως όλα τα άλλα «μέτρα», άλλωστε, από τα οποία ευνοούνται ελάχιστοι. Οδηγούν τη χώρα στην εξαθλίωση. Ξέρουν όμως να κρύβονται. Κι ας έκαναν πολύ χειρότερα από αυτά που κατηγορούσαν τους αντιπάλους τους ότι θα πράξουν. Κι ας βούτηξαν τη χώρα στα σκάνδαλα και τη Δημοκρατία σε ανυποληψία.
Ξέρουν να κρύβονται και να φυγομαχούν. Με πρώτο και καλύτερο τον πρωθυπουργό, που κρύφτηκε από την ευρωπαϊκή αποστολή (PEGA) «παίζοντας», ενώ είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος, τον αναρμόδιο. Θάβουν τις ευθύνες τους με τη βοήθεια των καναλιών και την αμφισβήτηση πριν καν γεννηθεί ως σκέψη. Καθημερινά αστείοι τηλεπαρουσιαστές επιδίδονται σε αγώνα δρόμου, με τους βουλευτές ποιος θα υποστηρίξει πιο πειστικά το ανύπαρκτο κυβερνητικό έργο. Και μετά πανηγυρίζουν ότι «δεν κουνιέται φύλλο».
Η επίπλαστη επιτυχία τους όμως ξεθώριασε. Τα ψέματα, όσο θριαμβευτικά κι αν λέγονται, γρήγορα καταπέφτουν. Ο κόσμος στο τέλος θα τους πάρει με τα καλάθια...
