Τους Προέδρους της Αιγύπτου και της Κύπρου Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι και Νίκο Αναστασιάδη υποδέχεται σήμερα ο πρωθυπουργός για την 9η τριμερή σύνοδο κορυφής Ελλάδας - Αιγύπτου - Κύπρου συνεχίζοντας την πολιτική των περιφερειακών σχημάτων συνεργασίας που προωθούσε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Οι τρεις, όπως επισημαίνεται από το Μέγαρο Μαξίμου, πρόκειται να υιοθετήσουν κοινή διακήρυξη που θα σηματοδοτεί τις κοινές αντιλήψεις τους για τις εξελίξεις στην περιοχή και το ευρύ φάσμα συνεργασίας των τριών χωρών, ιδιαίτερα στον τομέα της ενέργειας και του περιβάλλοντος. Στο πλαίσιο αυτό αναμένεται να υπογραφεί από τους αρμόδιους υπουργούς Ενέργειας μνημόνιο συνεργασίας για τη διασύνδεση των ηλεκτρικών δικτύων των τριών χωρών.
Την ίδια ώρα, στο Λουξεμβούργο, ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών έκανε τη συνήθη ενημέρωση στους Ευρωπαίους ομολόγους του για την τουρκική παραβατικότητα στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά και για τις κινήσεις της Τουρκίας στην Αμμόχωστο. Στην κορυφή της ατζέντας των "27", πάντως, ήταν η εργαλειοποίηση προσφύγων από το καθεστώς της Λευκορωσίας.
Ελπίζοντας στη λιβυκή κάλπη
Πριν από την έναρξη του συμβουλίου, ο Δένδιας καλέσει στο πρόγευμα των υπουργών Εξωτερικών τη Λίβυα ομόλογό τους Νάιλα Ελ Μανγκούς.
“Κουβεντιάσαμε όλες τις παραμέτρους της κατάστασης στη Λιβύη και τη βοήθεια που μπορεί να προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση για την ομαλοποίηση της κατάστασης, για τις προσεχείς εκλογές και για τη γρήγορη αποχώρηση καταρχάς των μισθοφόρων, αλλά και των ξένων στρατευμάτων από τη Λιβύη” δήλωσε κατόπιν ο Δένδιας.
Αυτό που καίει την Ελλάδα είναι να γίνουν στη Λιβύη το ταχύτερο εκλογές και να προκύψει μια κυβέρνηση που να θέλει και να μπορεί να πάρει πίσω το τουρκολιβυκό μνημόνιο για τα θαλάσσια σύνορα, το οποίο είναι μεν παράνομο, αλλά είναι εκεί.
Το λιβάνι...
Όλες αυτές τις ημέρες, πάντως, η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει τους πανηγυρισμούς και τις διασταλτικές ερμηνείες των συμφωνιών που υπέγραψε τόσο με τη Γαλλία για την αμοιβαία αμυντική συνδρομή -αγορασμένη με 3 έως 5 δισεκατομμύρια ευρώ, ανάλογα με τις φρεγάτες και τις κορβέτες που θα πάρει η χώρα από τα γαλλικά ναυπηγεία- όσο και με τις ΗΠΑ.
Προσπαθεί να πείσει πρωτίστως το εσωτερικό ακροατήριο -αλλά και στέλνοντας μήνυμα προς την Τουρκία ότι έχει εξασφαλίσει ισχυρή προστασία- πως αφενός οι Γάλλοι θα βάλουν πλάτη εάν ξεκινήσει η επόμενη βόλτα του Oruc Reis σε περιοχές όπου η Ελλάδα δικαιούται κάποτε να κηρύξει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, αφετέρου οι Αμερικανοί θα μας υπερασπιστούν εάν επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα και η Τουρκία κάνει πράξη το casus belli της.
...και η πραγματικότητα
Η αλήθεια είναι πως η ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής στη συμφωνία με τη Γαλλία δεν αφορά τις ΑΟΖ, αλλά την επικράτεια των δύο χωρών, όπως έσπευσε να διευκρινίσει το γαλλικό υπουργείο Άμυνας στον ιστότοπο Euractiv. Προφανώς η διευκρίνιση κρίθηκε αναγκαία, αν και το πράγματι καινοφανές άρθρο 2 της συμφωνίας ήταν σαφές:
“Τα Μέρη παρέχουν το ένα στο άλλο βοήθεια και συνδρομή, με όλα τα κατάλληλα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, κι εφόσον υφίσταται ανάγκη με τη χρήση ένοπλης βίας, εάν διαπιστώσουν από κοινού ότι μία ένοπλη επίθεση λαμβάνει χώρα εναντίον της επικράτειας ενός από τα δύο, σύμφωνα με το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών”. Και η ΑΟΖ δεν είναι επικράτεια.
Η αλήθεια είναι επίσης ότι στην επιστολή Μπλίνκεν προς τον Μητσοτάκη πρέπει να τραβήξει κανείς κάποιες διατυπώσεις από τα μαλλιά για να διαβάσει ότι οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να μπουν στη μύτη της Τουρκίας με τη στρατιωτική παρουσία τους στη Σκύρο ή στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Όσο κι αν επέμεινε η ελληνική κυβέρνηση να προσφέρει διευκολύνσεις στα νησιά, για τα οποία η Τουρκία ωρύεται ότι θα έπρεπε να αποστρατιωτικοποιηθούν, οι Αμερικανοί δεν της έκαναν το χατίρι.
Αυτό που θα μπορούσε να περιμένει κάποιος από τις ΗΠΑ είναι μια παρέμβαση όπως εκείνη για την υπέρβαση της κρίσης των Ιμίων. Το ζητούμενο, όμως, είναι να μην επαναληφθεί μια τέτοια κρίση και να μην χρειαστεί μια τέτοια παρέμβαση. Σε αυτή την κατεύθυνση αυτό που χρειάζεται είναι ένας ουσιαστικός διάλογος με τους Τούρκους, όσο δύσκολος κι αν είναι, και όχι η πενταετής και κατόπιν επ' αόριστον ανανέωση της συμφωνίας για τις βάσεις.
