Από χθες συζητιέται στη Βουλή το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, με προοπτική να ψηφιστεί την Τετάρτη.
Έχει γίνει πια σχεδόν γραφική η προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει ότι αυτό που την ενδιαφέρει είναι να δώσει περισσότερες επιλογές στους εργαζόμενους.
Και ότι αυτοί που αντιδρούν είναι μόνο οι συνδικαλιστές και διάφοροι παρωχημένοι που ξέρουν μόνο να φωνάζουν κ.λπ κ.λπ.
Αυτό το ποίημα επαναλαμβάνεται συνέχεια. Και έτσι η κυβέρνηση αποφεύγει κάθε διάλογο επί της ουσίας και κάθε απάντηση στην κριτική που γίνεται για το νομοσχέδιο.
Και σε αυτό την βοηθούν τα ΜΜΕ, τα οποία δίνουν βήμα στους κυβερνητικούς να πουν το ποίημα, χωρίς να τους φέρνουν αντιρρήσεις και χωρίς να τους θέτουν ερωτήματα.
Με τελικό στόχο να περάσει το νομοσχέδιο και ο πολύς κόσμος απλώς να μην καταλάβει τίποτα.
Ακόμα και ο εισηγητής της Ν.Δ. στη Βουλή, χθες το πρωί, το ποίημα είπε. Ούτε για μέσα στη Βουλή δεν έχουν κάτι σοβαρότερο να πουν.
Το σοβαρότερο όμως το είπε η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής. Και αυτό ήταν χαστούκι για την κυβέρνηση.
Γι' αυτό και το εξαφάνισαν άλλωστε.
Τι είπε η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής -και συγκεκριμένα δύο νομικοί εισηγητές, τρεις πανεπιστημιακοί καθηγητές Δικαίου και ο ίδιος ο πρόεδρος της Επιτροπής:
Πρώτον, ότι η δυνατότητα για δεκάωρη εργασία, με ατομική σύμβαση ανάμεσα στον εργοδότη και τον εργαζόμενο, είναι γενικά αντίθετη με το εργατικό δίκαιο.
Και αυτό γιατί η σχέση εργοδότη - εργαζόμενου δεν είναι ισότιμη. Ο εργαζόμενος είναι εξαρτημένος από τον εργοδότη.
Γι' αυτό το εργατικό δίκαιο δεν θεωρεί τέτοιες συμβάσεις αυθεντικές.
Άσχετα με τις ανοησίες του Χατζηδάκη και του Τσακλόγλου.
Συνεπώς η διάταξη που λέει ότι μια τέτοια διευθέτηση μπορεί να συνάπτεται μετά από πρόταση του εργαζόμενου είναι εντελώς στον αέρα.
Γιατί αυτός ο συμψηφισμός έχει επίπτωση τόσο στο κόστος εργασίας όσο και στην αμοιβή των εργαζομένων.
Δηλαδή συμφέρει τον εργοδότη και πλήττει τον εργαζόμενο.
Γι' αυτό ο νόμος μέχρι σήμερα ορίζει ότι τέτοιου είδους διευθέτηση μπορεί να γίνει μόνο με συλλογική σύμβαση.
Όχι ότι ο εργοδότης δεν μπορεί να εκβιάσει και συλλογική σύμβαση. Αλλά με τις ατομικές τού το κάνουν πολύ ευκολότερο.
Και λέει και άλλα η Επιστημονική Επιτροπή: Ότι είναι περίεργο που ο νόμος δεν ορίζει μέγιστο χρονικό διάστημα για τέτοια διευθέτηση.
Και δεν λέει και τι γίνεται αν στη μέση ο εργαζόμενος αποφασίσει ότι δεν του αρέσει η διευθέτηση και θέλει να ανακαλέσει τη συμφωνία.
Όλο αυτό είναι ένα χαστούκι στη σοβαρότητα του Χατζηδάκη, που επιμένει να περιφέρει το παράδειγμα «της μαμάς που θέλει να δουλεύει δεκάωρα Δευτέρα - Πέμπτη και να παίρνει ρεπό την Παρασκευή να δει τα παιδάκια της».
Αλλά οι κακοί συνδικαλιστές δεν την αφήνουν.
Με αυτές τις ηλιθιότητες πάνε να βάλουν σε εργασία - λάστιχο δύο εκατομμύρια εργαζόμενους, χωρίς υπερωριακή αμοιβή. Να μην τους αφήσουμε.
Δημιουργούν αθέμιτο ανταγωνισμό ανάμεσα στους μεγάλους και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες.
Όπως κάνουν και με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Αυτά τα είπε στη Βουλή η ΓΣΕΕ, που δεν την λες και ΣΥΡΙΖΑ.
Και το τρομακτικό είναι πόσο αποφασισμένοι είναι να γελοιοποιηθούν οι κυβερνητικοί, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους μεγάλους επιχειρηματίες.
Ας τους πιέσουμε όσο μπορούμε. Γιατί δεν πατάνε σε καθόλου γερό σανίδι. Και το ξέρουν πολύ καλά και οι ίδιοι.
