Του πάει το Μαξίμου! Ο απροσπέλαστος για τον απλό άνθρωπο ναός της πολιτικής εξουσίας. Η παγερή λέσχη των αρχιερέων της ζωής μας. Το άβατο των αβάτων και τα άγια των αγίων της αστικής μας δημοκρατίας. Που πίσω από τους επίχρυσους καθρέφτες του παίρνονται οι μεγάλες αποφάσεις, στα υπόγειά του εξυφαίνονται οι θολές συνωμοσίες, στις βεράντες του οι καλεσμένοι κεντάνε σταυροβελονιά τις σχέσεις ανάμεσα στην πολιτική εξουσία, τα media και το χρήμα. Χωρίς πολλά λόγια, τρίβοντας το πολύ - πολύ τον δείκτη με τον αντίχειρα. Που μεταφράζεται σε κέρδος, πολιτική σταθερότητα, οικονομική ανάπτυξη, κοινωνική ειρήνη.
Του πάει το Μαξίμου! Αυτό το λίγωμα του καλού νοικοκύρη θέλουν να παραγάγουν οι φωτογραφίες του Μητσοτάκη που δημοσιεύει το Μonocle. (Οι φωτογραφίες, όχι οι σάχλες με σκαρπίνι που λέει). Και να αγανακτήσει μέσα στο λίγωμα πώς σ’ αυτή την αρμονία της οργανωμένης υποταγής, και το καλαίσθητο της πειθαρχημένης αλαζονείας, έγινε να εισβάλουν οι βάρβαροι. Πώς έγινε και η αδιατάραχτη συνέχεια διαταράχτηκε και ένα τσούρμο πειρατικό, επικίνδυνα νέοι, τρομακτικά επιρρεπείς σε ανατρεπτικές ιδέες, θανάσιμα εχθρικοί στα σεβάσμια, μπουκάρισαν στο άβατο και στο αδιάβατο.
Του πάει το Μαξίμου! «Ω, mon Dieu» ανέκραξε ο Λουδοβίκος όταν οι αβράκωτοι όρμησαν στις Βερσαλλίες. «Μπόζε μόι» του έφυγε του τσάρου όταν ο όχλος μπούκαρε στα χειμερινά ανάκτορα. Θα ήταν βέβαια εκτός αρμονίας οι συγκρίσεις. Καμιά επανάσταση δεν έγινε εδώ. Εκλογές έγιναν. Και εάλω το Μαξίμου. Αλλά έμεινε και στη δική μας ιστορία το αποτύπωμα του τότε εκπροσώπου της ιδιοκτησίας του: Να πάνε να γαμηθούνε τα κωλόπαιδα. Κι έφυγε χωρίς να παραδώσει τα κλειδιά της εξουσίας σε κείνους που διάλεξε η πλειοψηφία. Έτσι που το τσούρμο και αρχηγός του να ψάχνουν για χρόνια τα κλειδιά. Και πολλοί αμφιβάλλουν αν τα βρήκαν...
Του πάει το Μαξίμου! Πιο σωστά, τους πάει το Μαξίμου. Αυτό το βλέπει κάθε βαλές και κάθε ντάμα, με ή χωρίς μονόκλ. Και το λίγωμα γίνεται ανησυχία, καθώς το φάντασμα των «άλλων» πλανιέται πάνω από επίχρυσα, πίνακες και ξυλόγλυπτα. Και η ανησυχία άγιος σκοπός, που αγιάζει κάθε μέσο. Προσευχή της ιδιοκτησίας και των λιγωμένων: Θεέ μου, εκάς οι βέβηλοι από το Μαξίμου Μας...
