Στη φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού, σε αλλαγές στον «χάρτη» των επιχειρήσεων, αλλά και σε απώλεια της ιδιωτικής περιουσίας χιλιάδων νοικοκυριών οδηγεί ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας της κυβέρνησης. Και μάλιστα με τρόπο που θα ευνοήσει τις τράπεζες και τα funds. Παράλληλα, καταργεί την προστασία της πρώτης κατοικίας και εξομοιώνει την πτώχευση επιχειρήσεων με εκείνη των φυσικών προσώπων, τα οποία οδηγούνται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε τέτοιου τύπου καθεστώς. Την ίδια ώρα, η Ν.Δ. έφτασε στο σημείο να "εξαφανίσει", μέσω του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, τις αποζημιώσεις προς εργαζομένους μιας εταιρείας η οποία πτωχεύει, καταργώντας ουσιαστικά τον προστατευτικό νόμο του 1920. Όπως λένε πολλοί ειδικοί, πρόκειται για ένα νομοθετικό πλαίσιο το οποίο θα διαλύσει τη μεσαία τάξη, αλλά και τα πιο αδύναμα οικονομικά λαϊκά στρώματα.
Ας δούμε τα βασικά πλήγματα που φέρνει για την κοινωνία ο νέος Πτωχευτικός. Καταρχάς μπορούν να πτωχεύσουν όσοι έχουν χρέη άνω των 30.000 ευρώ. Επιπλέον, θα πρέπει να είναι σε καθυστέρηση τουλάχιστον 6 μηνών το 40% των συνολικών υποχρεώσεων προς κάθε πιστωτή (Δημόσιο, τράπεζες, ταμεία). Την ίδια ώρα, όμως, αίτηση πτώχευσης μπορούν να υποβάλουν και οι πιστωτές εάν τα χρέη προς αυτούς υπερβαίνουν το 30% της συνολικής αξίας των οφειλών.
Βεβαίως, για να πτωχεύσει κάποιος, ρευστοποιείται το σύνολο της ακίνητης και κινητής περιουσίας του οφειλέτη, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης κατοικίας! Από εκεί και πέρα, ο οφειλέτης απαλλάσσεται από τα χρέη του μετά από ένα έτος εάν ρευστοποιήθηκε η περιουσία του και ταυτόχρονα η αξία της υπερβαίνει το 10% των συνολικών οφειλών και είναι μεγαλύτερη των 100.000 ευρώ. Διαφορετικά, θα απαλλαγεί έπειτα από τρία έτη, τόσο από τα χρέη όσο και από την ιδιωτική του περιουσία!
Όπως προαναφέρθηκε, προστασία της κύριας κατοικίας δεν υπάρχει. Όσοι χαρακτηρίζονται ευάλωτοι (εισόδημα 7.000 - 21.000 ευρώ, ακίνητη περιουσία 120.000 - 180.000 ευρώ, κινητή περιουσία 7.000 - 21.000 ευρώ, ανάλογα με τη σύνθεση του νοικοκυριού κ.ά.) θα μπορούν ενδεχομένως να παραμείνουν στο σπίτι τους, πληρώνοντας όμως ενοίκιο σε έναν ιδιωτικό φορέα, στου οποίου τα "χέρια" θα έχει περάσει η κατοικία! Η διάρκεια της ενοικίασης θα είναι 12 έτη. Μάλιστα, ο ιδιωτικός φορέας μπορεί να "πετάξει" έξω τον μισθωτή εάν ο τελευταίος καθυστερήσει τρία ενοίκια και μετά την όχλησή του δεν εξοφλήσει το ληξιπρόθεσμο χρέος εντός ενός μηνός.
Μετά τη λήξη των 12 ετών της μίσθωσης δίνεται η δυνατότητα στον μισθωτή να επαναγοράσει την κατοικία του στις τρέχουσες εμπορικές τιμές! Και χωρίς να αφαιρείται το ποσό που έχει αποπληρωθεί στο δάνειο, αλλά ούτε και τα ενοίκια, κάτι το οποίο θα κάνει δυσβάσταχτο σε οποιονδήποτε να ξαναγοράσει το ίδιο του το σπίτι, πληρώνοντάς το ξανά από την αρχή!
Συνεπώς, ένα μέρος της κοινωνίας θα οδηγηθεί σε φτωχοποίηση, την ώρα που οι τράπεζες θα εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους και οι εταιρείες θα αλλάζουν "χέρια", ευνοώντας τους ισχυρότερους.
