Η ειδεχθής δολοφονία της 20χρονης Κάρολαϊν Κράουτς από τον σύζυγό της Μπάμπη Αναγνωστόπουλο αποτελεί ένα ακόμα επεισόδιο -δολοφονικό αυτή τη φορά- στην μακρά σειρά της ενδο-οικογενειακής βίας. Μιας βίας που προσλαμβάνει πολλές μορφές -έμμεση ή άμεση, λεκτική και φυσική- και παραμένει παρούσα ακόμα, όσο κι αν ελπίζουμε πως η ελληνική κοινωνία έχει γίνει πια σύγχρονη.
Στην πραγματικότητα τα έμφυλα πρότυπα και η πατριαρχία που προκαλούν τη βία είναι εγγενή του κοινωνικού μας συστήματος. Και το σύστημα αυτό πρέπει να αλλάξει. Για να επέλθουν όμως οι αναγκαίες αλλαγές δεν αρκούν τα ευχολόγια ή οι ανέξοδες επικοιωνιακές οιμωγές.
Απαιτείται πρώτα να αντιληφθούμε τι πήγε λάθος στην προκειμένη περίπτωση της δολοφονίας στα Γλυκά Νερά, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το έγκλημα.
1. Η κυβέρνηση έσπευσε να μιλήσει για ληστεία με δράστες «αλλοδαπούς». Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο Θεόδωρος Σκυλακάκης την ημέρα του εγκλήματος υπέγραψαν απόφαση με την οποία «προκηρύχθηκε χρηματική αμοιβή ύψους τριακοσίων χιλιάδων (300.000€) ευρώ, σε οποιονδήποτε παράσχει στοιχεία και πληροφορίες σε αρμόδια Αρχή που θα οδηγήσουν, στο πλαίσιο των ερευνών που βρίσκονται σε εξέλιξη, στη σύλληψη των δραστών ληστείας μετά φόνου σε βάρος 20χρονης γυναίκας». Παράλληλα όλο το μιντιακό σύστημα και γαλάζιοι παράγοντες, από τον Μπαλάσκα μέχρι την Λατινοπούλου, μίλησαν για δράστες «σεσημασμένους αλλοδαπούς». Εν τέλει αποδείχθηκε πως ο δράστης ήταν ο σύζυγός της, διαλύοντας τις προκαταλήψεις που προσπάθησαν να ενισχύσουν οι κυβερνητικοί παρατρεχάμενοι.
2. Η κυβέρνηση προσπάθησε να πολιτικοποιήσει τις έρευνες. Η δολοφονία της Κάρολαϊν έγινε σε μια στιγμή που η εγκληματικότητα, «βαριά» ή «καθημερινή», είχε σημειώσει τεράστια άνοδο, δημιουργώντας κλίμα ανασφάλειας στους πολίτες. Η επικήρυξη των υποτιθέμενων «αλλοδαπών ληστών» έγινε βεβιασμένα και όπως φάνηκε χωρίς τη συνεννόηση με τα αρμόδια κλιμάκια της αστυνομίας, που στελέχη τους έλεγαν ότι εξ αρχής υπήρχαν υποψίες για τον σύζυγο. Οι πολιτικοί ιθύνοντες δεν άφησαν την αστυνομία να κάνει τη δουλειά της. Ο Χρυσοχοϊδης σε συνεννόηση με τον Μητσοτάκη ήθελε απλά να δείξει πως η κυβέρνηση κινείται γρήγορα για να καταλαγιάσει ο θόρυβος.
3. Η επικοινωνιακή κάλυψη της δολοφονίας δεν συμπεριελάμβανε ούτε ως ενδεχόμενο την ενδοοικογενειακή βία. Λεπτομέρειες για την ακριβή κατεύθυνση των ερευνών της αστυνομίας δεν θα γνωρίσουμε πιθανότατα ποτέ. Ωστόσο το ενδεχόμενο να έχει δολοφονηθεί η 20χρονη Κράουτς από τον σύζυγό της, δεν εξετάστηκε σοβαρά ποτέ από την πολιτική ηγεσία. Δεν αφέθηκε καν ανοικτό ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αντιθέτως οι «διαρροές» προς τα ΜΜΕ ήταν στοχευμένες, όπως και οι πρώτες συλλήψεις που έγιναν και αποδείχτηκαν άσχετες. Παράλληλα τα μέσα ενημέρωσης, παρά τις προφανείς περίεργες ενδείξεις, οικοδόμησαν ανενόχλητα την εικόνα του ευτυχισμένου και αγαπημένου ζευγαριού, καλύπτοντας με τρυφερότητα τις δηλώσεις του δολοφόνου.
4. Η ενδοοικογενειακή βία δεν αποτελεί πραγματικό πρόβλημα για την συντηρητική δεξιά. Καλύτερη απόδειξη για αυτό τα μισογυνικά σχόλια διαφόρων ειδών παραγόντων της ΝΔ. Από τον Γιάννη Λοβέρδο, βουλευτή του κόμματος, που στη Βουλή σχεδόν προφητικά υποστήριζε πως ένας άνδρας που κακοποιεί τη σύζυγό του έχει δικαίωμα πάνω στο παιδί που αποκτά με την κακοποιημένη σύζυγό του, μέχρι τον γαλάζιο συνδικαλιστή Μπαλάσκα, που σχεδόν έδωσε οδηγίες από τηλεοράσεως σε επίδοξους δολοφόνους να μην είναι βλάκες και να παραδοθούν στην αστυνομία για να κάτσουν μόνο τέσσερα χρόνια στη φυλακή.
5. Για να αντιμετωπιστεί η ενδοοικογενειακή βία δεν αρκεί η τιμωρία. Χρειάζονται τώρα πολιτικές στήριξης. Οι πληροφορίες που «ξαφνικά» αναδείχθηκαν μετά την ομολογία του πιλότου, αναφέρουν πως η 20χρονη σύζυγος αναζητούσε διαφυγή από ένα πλαίσιο ασφυκτικό. Ωστόσο, στην Ελλάδα του 2021, τι περιθώριο είχε αυτή η νέα γυναίκα να μπορέσει να σταθεί αυτόνομα στη ζωή της; Σε ποιους δημόσιους και κοινωνικούς θεσμούς μπορεί να στηριχθεί μια γυναίκα με ένα μωρό παιδί; Γι αυτό πρέπει τώρα να δημιουργηθούν δομές στήριξης των νέων οικογενειών και γονέων, να δοθεί βοήθεια για την ανατροφή του παιδιού και την παράλληλη ανέλιξη των γονέων, να δημιουργηθεί ένα ισχυρό λειτουργικό δίκτυο ψυχολογικής και κοινωνικής στήριξης, καταγραφής και αντιμετώπισης της βίας και της καταπίεσης. Και φυσικά η Πολιτεία να λειτουργεί με προτεραιότητα τη διάλυση των πατριαρχικών προτύπων στην παιδεία, την κοινωνία, την οικονομία, την ενημέρωση.
