Και στη Ρώμη, και στο Βερολίνο, και στις Βρυξέλλες, όπως και στην Αττάλεια η ελληνική κυβέρνηση εισπράττει δύο πράγματα: Ζήτω η Τουρκία και βάλε λεφτά να είσαι συνέταιρος στο νέο εγχείρημα του επανεξοπλισμού. Ο Μερτς δηλώνει καθαρά ότι η Τουρκία θα είναι εταίρος στο νέο ευρωπαϊκό αμυντικό δόγμα. Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ Ρούτε εκθειάζει τον Ερντογάν. Και ο Κ. Μητσοτάκης και ο Γ. Γεραπετρίτης ψελλίζουν απλώς ότι είναι υπέρ του νέου ευρωπαϊκού σχεδίου.
Ο Κ. Μητσοτάκης θεώρησε κατάλληλο τον χρόνο να πάει στην Ουάσιγκτον, την ώρα που στην περιοχή μας αλλάζουν τα πάντα. Οι Ευρωπαίοι μιλούν με ύμνους για τον Ερντογάν, παρακολουθώντας τις κινήσεις του Τραμπ χωρίς αντίρρηση στη Μέση Ανατολή, ειδικότερα στη Συρία. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία αλλά και η εκτός Ε.Ε. Βρετανία, ονειρεύονται πολεμικά μεγαλεία. Σχεδιάζουν τον επανεξοπλισμό της Ευρώπης με δύο στόχους. Πρώτον, να δείξουν ότι έχουν ισχύ για να καθίσουν στο τραπέζι της μεγάλης πλανητικής διαπραγμάτευσης με την Αμερική, την Κίνα και τη Ρωσία. Δεύτερον, να δώσουν πνοή στην ημιλιπόθυμη ευρωπαϊκή οικονομία. Μιλάμε για ένα σχέδιο που μόνο δεινά μπορεί να φέρει και στην οικονομία και στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Το ιδεολόγημα είναι ο αντιρωσισμός, με μεγάλο θύμα πρώτα την Ουκρανία.
Ποιο ακριβώς είναι το ιδεολόγημα, ο σκληρός πυρήνας των επιδιώξεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη; Σε ποιο σχέδιο εντάσσονται η προστασία της κυριαρχίας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά και η συμμετοχή της Ελλάδας στη νέα πραγματικότητα; Ας ψελλίσουν κάτι και ας είναι για τις εντυπώσεις. Ούτε αυτό πλέον δεν μπορούν.
