Από την πρώτη κιόλας στιγμή της ανάδυσής της στην πολιτική σκηνή της Νέας Ζηλανδίας και πριν ακόμη αναδειχθεί πρωθυπουργός με το Εργατικό Κόμμα, το 2017, η γεννημένη το 1980 Τζασίντα Άρντερν έγινε κόκκινο πανί για το πολιτικό κατεστημένο της χώρας της - και όχι μόνο για τη συντηρητική αντιπολίτευση. Και σε μεγάλο βαθμό αυτό δεν είχε να κάνει με τις πολιτικές θέσεις της, με δηλώσεις της ή με κάποιο άλλο στοιχείο του πολιτικού βίου της. Είχε να κάνει ξεκάθαρα με το γεγονός ότι είναι γυναίκα.
Τα αρνητικά σχόλια και οι προσωπικές επιθέσεις, κάποιες από αυτές φανερά σεξιστικές ή συγκαλυμμένες με σεξιστικά υπονοούμενα, τη συνόδευσαν από την αρχή της προεκλογικής εκστρατείας της, προκαλώντας αλγεινή εντύπωση και αντιδράσεις. Χαρακτηριστικά, σε μια ζωντανή ραδιοφωνική συνέντευξή της πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2017, ο παρουσιαστής την είχε ρωτήσει αν σκέφτεται να κάνει παιδιά και αν κάνει, πώς θα μπορεί να είναι συνεπής στα καθήκοντά της ως μητέρα και ως πρωθυπουργός. Πολλοί είχαν εξοργιστεί με τη συγκεκριμένη ερώτηση και είχαν αναρωτηθεί αν θα γινόταν στην περίπτωση που ο υποψήφιος ήταν άντρας.
Η Άρντερν συνέχισε να είναι κόκκινο πανί και μετά τη συντριπτική νίκη των Εργατικών στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2020, ενώ είχε ήδη γεννήσει την κόρη της, το 2018. Συνέχισε να δέχεται δηλητηριώδη βέλη παρά την, κατά γενική ομολογία, πολύ επιτυχημένη διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνησή της και παρά την εμφανή στροφή του κόμματός της προς το Κέντρο σε μια προσπάθεια να αμβλυνθούν οι εντυπώσεις πως υπάρχει μια ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση στη Νέα Ζηλανδία.
Η αιφνίδια και «ανεξήγητη» παραίτησή της προχθές έπεσε σαν κεραυνός, αλλά σε καμία περίπτωση εν αιθρία. Όσο κι αν η ίδια διαβεβαίωσε ότι το μπούλινγκ και οι απειλές κατά της ίδιας και της οικογένειάς της δεν έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απόφασή της, ο πολιτικός κόσμος της χώρας είναι βέβαιος ότι η παραίτησή της ήταν το αποτέλεσμα των ανοίκειων επιθέσεων που δεχόταν και είχαν πυκνώσει το τελευταίο διάστημα.
Συνθήκες διωγμού
Εξέχουσες πολιτικές προσωπικότητες και δημόσια πρόσωπα της Νέας Ζηλανδίας που επικαλείται ο Guardian δίνουν μια πολύ πιο σοβαρή διάσταση στην υπόθεση, υπογραμμίζοντας ότι οι «συνεχείς ύβρεις», η κακοποίηση και οι προσωπικές επιθέσεις συνέβαλαν στην ψυχολογική εξουθένωση της Άρντερν και κατά συνέπεια στην απόφασή της να παραιτηθεί. Μάλιστα, ορισμένοι βουλευτές μιλούν για πολιτικό διωγμό, λέγοντας ότι ουσιαστικά η πρωθυπουργός «διώχθηκε από το αξίωμά της» και καλούν τη Νέα Ζηλανδία να επανεξετάσει τον πολιτικό πολιτισμό της.
«Είναι μια θλιβερή μέρα για την πολιτική, καθώς μια εξαιρετική ηγέτιδα έχει εκδιωχθεί από το αξίωμά της λόγω των συνεχών προσωπικών επιθέσεων και της δυσφήμισης που δεχόταν» δήλωσε χαρακτηριστικά η συναρχηγός του κόμματος των αυτοχθόνων Μαορί Ντέμπι Νγκαρέβα-Πάκερ σχολιάζοντας την αιφνιδιαστική παραίτηση της Άρντερν την Πέμπτη. «Δέχθηκε τις χειρότερες προσωπικές επιθέσεις τα τελευταία δύο χρόνια, αυτό που θεωρούμε ως την η πιο ταπεινωτική μορφή πολιτικής» συμπλήρωσε.
Η πρώην πρωθυπουργός Έλεν Κλαρκ, η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας, χαρακτήρισε με τη σειρά της «πρωτοφανείς» τις επιθέσεις κατά της Άρντερν. «Οι πιέσεις προς τους πρωθυπουργούς είναι πάντα μεγάλες, αλλά σε αυτήν την εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, του clickbait και της ενημέρωσης 24 ώρες το 24ωρο, η Τζασίντα αντιμετώπισε ένα επίπεδο μίσους και αυθάδειας που από την εμπειρία μου τα θεωρώ πρωτοφανή στη χώρα μας» είπε η Κλαρκ.
Πέρυσι, η αστυνομία της Νέας Ζηλανδίας αποκάλυψε ότι οι απειλές κατά της πρωθυπουργού σχεδόν τριπλασιάστηκαν στο διάστημα των τριών προηγούμενων ετών. Αν και οι διωκτικές Αρχές δεν είναι σε θέση να προσδιορίσουν τα κίνητρα κάθε μεμονωμένης απειλής, τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα έδειξαν ότι το αντιεμβολιαστικό «κίνημα» και το λόμπι της οπλοκατοχής, που αντιδρά στη νομοθεσία ελέγχου των όπλων, η οποία θεσπίστηκε μετά τις ένοπλες επιθέσεις της 15ης Μαρτίου 2019 σε τέμενος και ισλαμικό κέντρο του Κράιστσερτς, με αποτέλεσμα 49 νεκρούς, ήταν οι δύο βασικοί συντελεστές των απειλών.
