3ος αιώνας π.Χ., Συρακούσες. Μεταξύ εφευρέσεων, κατασκευών, υπολογισμών, σχεδίων και ανακαλύψεων, ο Αρχιμήδης συγγράφει πλήθος έργων για κάτοπτρα, έλικες, προοπτική, αρχιτεκτονική, βαρύτητα, μαθηματικά, γεωμετρία, αστρονομία και πολλά ακόμη επιστημονικά πεδία. Ένα από αυτά είναι και το «Περί 13 ημικανονικών πολυέδρων» (Κόλουρο τετράεδρο, Κυβοκτάεδρο, Κόλουρος κύβος, Κόλουρο οκτάεδρο, Ρομβοκυβοκτάεδρο, Κόλουρο κυβοκτάεδρο, Πεπλατυσμένος κύβος, Εικοσιδωδεκάεδρο, Κόλουρο δωδεκάεδρο, Κόλουρο εικοσάεδρο, Ρομβοεικοσιδωδεκάεδρο, Κόλουρο εικοσιδωδεκάεδρο και Πεπλατυσμένο δωδεκάεδρο).
Από την πυραμίδα του φαραώ Ζοζέρ προ του 2650 π.Χ. έως τον 42,5 μέτρων ύψους, πλάτους και μήκους Κύβο του Βερολίνου που εγκαινιάστηκε τον Φεβρουάριο 2020 στην Ουάσινγκτονπλατς, και από το υπερβολικό παραβολοειδές «Μαυσωλείο των Τριών Ηγετών» του 1963 στην Ντάκα έως τον ύψους 138 μέτρων κυλινδρικό Ρίβεργκαιητ Τάουερ με τους 31 ορόφους του 1988 στην Τάμπα, η στερεομετρία αποτελεί πρόκληση και πηγή έμπνευσης αρχιτεκτόνων και κατασκευαστών. Έτσι, ενέπνευσε τους αρχιτέκτονες και το Ρομβοκυβοκτάεδρο. Αυτό μπορούμε να το φανταστούμε σαν κύβο του οποίου κάθε ακμή αντικαθίσταται από ένα τετράγωνο και κάθε του κορυφή από ένα τρίγωνο. Ως αποτέλεσμα, προκύπτει ένα καινούργιο πολύεδρο με 26 έδρες, εκ των οποίων 8 είναι ισόπλευρα τρίγωνα και 18 τετράγωνα, με 24 κορυφές και 48 ακμές. Κάθε του κορυφή είναι ενωμένη με ένα τρίγωνο και τρία τετράγωνα. Από δε τα συνολικά 18 τετράγωνά του, 6 ενώνονται με τρίγωνα μόνο στις κορυφές τους και άλλα 12 με τις πλευρές τους.
Παρασκευή 16 Ιουνίου 2006. Ο προ τριμήνου επανεκλεγείς για τρίτη θητεία 52χρονος Λευκορώσος Πρόεδρος Αλεξάντερ Λουκασένκο εγκαινιάζει το καινούργιο κτήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης στο Μινσκ. Η κατασκευή ξεκίνησε Νοέμβριο 2002 απασχολώντας 5.000 εργάτες. Κάποιες ημέρες, 3.000 απασχολούνταν επί εικοσιτετραώρου βάσεως. Ένας από τους χορηγούς είναι και ο Σαντάμ Χουσεΐν, που θα απαγχονιστεί 6,5 μήνες αργότερα, συμβάλλοντας με 500.000 δολάρια. Το ρομβοκυβοκτάεδρο κτήριο που πατάει πάνω σε στυλοβάτη ήταν τόσο τολμηρή αισθητικά και κατασκευαστικά ιδέα που χρειάστηκε 13 χρόνια για να εγκριθεί. Η διαύγεια της γυάλινης πρόσοψης και το διαμαντόμορφο σχήμα του παραπέμπουν στη γνώση.
Δευτέρα 20 Ιουλίου 2015, 12:45. Κατεβαίνω στην στάση μετρό Τσαλιουσκινσάου και το ομώνυμο ιστορικό πάρκο που ονομάζεται και Τσελιούσκιν από το σοβιετικό ατμόπολοιο το οποίο βυθίστηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1934 στον Αρκτικό. Οι 7 διασώστες πιλότοι έγιναν στις 20 Απριλίου οι πρώτοι κάτοχοι του Μεταλλίου του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης, συνοδευόμενου από παράσημο του Χρυσού Άστρου, πιστοποιητικό, ισόβια σύνταξη, ελευθέρας στα μέσα μεταφοράς, καλύτερη ιατρική περίθαλψη και άλλα προνόμια. Το πάρκο όμως συνδέεται και με σκοτεινές πτυχές της σοβιετικής ιστορίας. Εδώ εκτελούνταν αντιφρονούντες επί Στάλιν.
Από το πάρκο, νησίδα δροσιάς στο κατακαλόκαιρο, που στο Μινσκ μεταφράζεται στους χθεσινούς 25°C, σήμερα παραδόξως η θερμοκρασία έχει πέσει στους 19°C, κατευθύνομαι ανατολικά προς το ποτάμι. Συνεχίζω βόρεια, παράλληλα με το κανάλι Σλιαπιάνσκαγια, μέσα από ένα ακόμη καλά φροντισμένο πάρκο, το Πισμιενικάου. Μετά από 40 λεπτά φτάνω στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Μπροστά της στέκεται το άγαλμα του Ρουθενιανού λόγιου, ανθρωπιστή και ιατρού Φράντσισκ Σκορίνα από το Πόλοτσκ της σημερινής Λευκορωσίας, που το 1517 εξέδωσε την «Ρωσική Βίβλο», πρώτο τυπωμένο βιβλίο στα ρωσικά.
Η κεντρική είσοδος αναπαριστά ανοιχτό βιβλίο πάνω στο οποίο είναι γραμμένο σε 19 γλώσσες ρητό του Σκορίνα από τη Βίβλο του, με το οποίο καλεί τους ανθρώπους στον κόσμο της γνώσης.
Με το χωρητικότητος 15 ατόμων ασανσέρ ανεβαίνω στο 23ο όροφο. Από τα 73 μέτρα η θέα είναι μαγευτική. Βλέπω την κορυφογραμμή του Μινσκ, κανάλια, πάρκα, λεωφόρους και απέναντι ένα συγκρότημα κατοικιών δεκαετίας 1970 στο προάστιο Βοστόκ, του οποίου τα κολοσσιαία σοβιετικής αισθητικής ψηφιδωτά του Αλεξάντερ Κιστσένκο στις προσόψεις είναι εντυπωσιακά.
Η βάρους 140.000 τόνων -χωρίς τα βιβλία- βιβλιοθήκη περιέχει στα 113.669 τετραγωνικά της, το ένα τέταρτο της έκτασης του Βατικανού, 70.000 χειρόγραφα και παλαιές εκδόσεις, βιβλία, μικροφίλμ, ψηφιακά αρχεία, χάρτες, οπτικοακουστικό υλικό, 4.700 τίτλους εφημερίδων, πάνω από 3 εκατομμύρια περιοδικά από τον 19ο αιώνα και 500.000 αντίγραφα προς χρήση των αναγνωστών που μπορούν να φτάσουν και τους 3.500 στα 20 αναγνωστήρια.
Φεύγοντας δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τους οργανισμούς που κατατάσσουν την Εθνική Βιβλιοθήκη της Λευκορωσίας μεταξύ των καλύτερων του κόσμου και το κτήριό της, σε σχέδια των αρχιτεκτόνων Μιχαήλ Βινογκράντοφ και Βίκτωρ Κραμαρένκο, μεταξύ των εντυπωσιακότερων διεθνώς.
