Ισορροπία στη λεπτή γραμμή παρεννοημένης ηθικής και αμοραλισμού
Your honor (2η σεζόν)
Διαθέσιμο από την Cosmote TV
Ολοι βγάλαμε το καπέλο στον Μπράιαν Κράνστον για την ερμηνεία του στον ρόλο του καθηγητή Γουόλτερ Γουάιτ στο «Breaking bad». Το «Your honor» είναι το νέο τηλεοπτικό όχημα στο οποίο ξεδιπλώνει το ταλέντο του να υποδύεται καταδιωκόμενους οικογενειάρχες που χάνουν τον έλεγχο όταν ακροβατούν επικίνδυνα στην κόψη του νόμου για το καλό των αγαπημένων τους. Ξεκίνησε αυτές τις μέρες η 2η σεζόν της σειράς στην οποία ο Κράνστον υποδύεται τον Μάικλ Ντεσιάτο, έναν μέχρι πρότινος τίμιο δικαστή από τη Νέα Ορλεάνη, ο οποίος έρχεται αντιμέτωπος με την τοπική μαφία.
Ο (αντι)ήρωας είχε αρχίσει να καταπατά ανεξέλεγκτα κάθε ηθικό και γραπτό νόμο προκειμένου να καλύψει τα ίχνη του έφηβου γιου του, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για ένα θανατηφόρο δυστύχημα. Τα ένστικτα προστασίας των οικογενειακών δεσμών, το πυρετώδες σλάλομ ανάμεσα στις παγίδες του νόμου, το ανελέητο κυνηγητό και η λεπτή γραμμή ανάμεσα στην παρεννοημένη ηθική και στον αμοραλισμό διαμορφώνουν αυτό το αγωνιώδες δράμα, που γίνεται όλο και πιο εθιστικό με κάθε επεισόδιο.
Φυσικά, εδώ δεν θα βρούμε την υπαρξιακή αγωνία και τη σκηνοθετική ευρηματικότητα του «Breaking bad». Όμως το «Your honor» εξελίσσεται ικανοποιητικά, χτίζει το σασπένς μέσα από τις δαιμόνιες λεπτομέρειες και διαθέτει ένα ευπρόσδεκτα παλιομοδίτικο στιλ στο σενάριο, ειδικά όσον αφορά την ταύτιση του θεατή με έναν ήρωα που προσπαθεί να επωμιστεί τα λάθη των άλλων. Αν παρακάμψετε την ηθικολογία και την προβλεψιμότητα μερικών καταστάσεων, τα επεισόδια του «Your honor» θα σας αποζημιώσουν σε επίπεδο ψυχαγωγίας.
Το αρχέτυπο του μπασκετικού ήρωα του ΝΒΑ που άλλαξε το παιχνίδι
Μπιλ Ράσελ: Θρύλος (Bill Russell: Legend)
Διαθέσιμο από το Netflix
Το «Last dance», που κατέγραψε εξοντωτικά τον απλησίαστο θρύλο του Μάικλ Τζόρνταν, άλλαξε μια για πάντα τις απαιτήσεις μας από αθλητικά ντοκιμαντέρ που είναι φτιαγμένα για την τηλεόραση - τέτοιες απαιτήσεις ποιότητας είχαμε μόνο από το κινηματογραφικά θαύματα του Ασίφ Καπάντια, όπως αυτό για το Άιρτον Σένα («Senna») και τον Μαραντόνα («Diego Maradona»). Όμως εξίσου αξιέπαινο είναι το τρίωρο ντοκιμαντέρ για τον Μπιλ Ράσελ. Όχι γιατί διαθέτει πρωτοποριακή κατασκευή ή γιατί ξεχωρίζει αισθητικά, αλλά γιατί μετατοπίζει τη σημειολογία της επιτυχίας στον αθλητισμό: από την άβυσσο της εγωπάθειας του Τζόρνταν, στο αντιρατσιστικό και ακτιβιστικό πνεύμα του Ράσελ, ο οποίος δεν ήταν έμφυτα ανταγωνιστικός με τον αντίπαλο, αλλά με τις δομές ολόκληρου του παιχνιδιού, τις οποίες τελικά κατάφερε να ανατρέψει από μέσα.
Μόλις λίγους μήνες μετά τον θάνατο του πιονιέρου του ΝΒΑ σε ηλικία 88 ετών, αυτό το ντοκιμαντέρ ξεδιπλώνει τη δράση ενός μπασκετμπολίστα που δεν άλλαξε μόνο την ιστορία των Celtics της ρατσιστικής Βοστώνης, αλλά με τους διαρκείς αγώνες του (εκτός γηπέδων) για κοινωνική ισότητα διαμόρφωσε το πρωτάθλημα στη μορφή που το μάθαμε και έστρωσε τον δρόμο για τη χρυσή εποχή του ΝΒΑ, ώστε ο Μάτζικ Τζόνσον και ο Λάρι Μπερντ να στείλουν το μπάσκετ στα ύψη της δημοφιλίας.
Αν και το υλικό που έχει διασωθεί από την πρωτόγονη μπασκετικά εποχή που ο Μπιλ Ράσελ μεσουρανούσε είναι αισθητά λιγότερο σε σχέση με όσους ενέπνευσε, διαφαίνεται καθαρά η πολιτική ισχύς που μπορεί να έχει ένας ήρωας του αθλητισμού. Ο Ράσελ, που προερχόταν από την καρδιά των θεσμοθετημένων φυλετικών διακρίσεων του Νότου, αγωνίστηκε λυσσαλέα και μέσα σε δεκατρία χρόνια κατέκτησε έντεκα πρωταθλήματα (1956 έως 1969) αλλάζοντας άρδην την κραταιά αντίληψη γύρω από το «ολόλευκο» τότε ΝΒΑ.
Ο Μάικλ Τζόρνταν είχε την προίκα του αθλητή στο πρόσωπο του οποίου βλέπουμε το ακατόρθωτο, σίγουρα. Όμως δεν έχει υπάρξει στο μπάσκετ ή σε οποιοδήποτε άλλο άθλημα κάτι αντίστοιχο με τον Μπιλ Ράσελ, με μοναδική ίσως εξαίρεση τον Μοχάμεντ Άλι.
Μια ματιά στα σκοτεινά οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας
Super League: Ο πόλεμος για το ποδόσφαιρο (Super League: The war for football)
Διαθέσιμο από την Apple TV
Το ντοκιμαντέρ που ερευνά την οικονομική πολιτική της UEFA και το αθέατο lobbying πίσω από τη Super League και το πολύπαθο Champions League έχει ένα εμφανές πρόβλημα: είναι φτιαγμένο για ανθρώπους που αποκαλούν το ποδόσφαιρο «soccer». Ως εκ τούτου, οι παραγωγοί δεν αντιλαμβάνονται σε βάθος τις ιδιαίτερες δυναμικές της παράδοσης των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων και τη βιωματική ταύτιση των οπαδών με την ευρωπαϊκή πορεία της ομάδας τους. Όμως η έρευνα για το ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο και τα σκοτεινά οικονομικά συμφέροντα που προκάλεσαν την αποσχιστική κίνηση κορυφαίων συλλόγων με προορισμό την αμφιλεγόμενη Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα παρακολουθούνται με την ένταση ενός σκοτεινού θρίλερ συγκάλυψης και συνωμοσίας. Ο αγώνας της διεθνούς συνομοσπονδίας και του πρόεδρου της UEFA Αλεξάντερ Τσέφεριν απέναντι στο ελιτίστικο μόρφωμα της Super League, που σχεδιάστηκε για να προσελκύει παράγοντες που προσβλέπουν σε πολιτική επιρροή, επενδυτές από κάθε διεφθαρμένο εμιράτο και οικονομικούς καρχαρίες του Κατάρ, ξεδιπλώνεται με βάση μια καλή δημοσιογραφική έρευνα που δεν εκθέτει ανοιχτά τα σκάνδαλα, αλλά πυροδοτεί έναν διάλογο για τις νοσηρές επιπτώσεις του καπιταλισμού στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
