Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
22.2°C26.3°C
2 BF 36%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
24 °C
22.3°C26.0°C
3 BF 36%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
19.4°C24.8°C
2 BF 52%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.8°C21.6°C
2 BF 63%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
22.9°C24.0°C
2 BF 38%
Netflix / Η «Αυγή» παρουσιάζει τρεις νέες ταινίες για streaming
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Netflix / Η «Αυγή» παρουσιάζει τρεις νέες ταινίες για streaming

Ταινία

Glass Onion: A knives out mystery

Την παραδοσιακή συνταγή μυστηρίου με τη μορφή σπαζοκεφαλιάς, όπου ένας δαιμόνιος ντετέκτιβ θα ξεδιαλύνει ένα κουβάρι από ενδείξεις προσπερνώντας τα άλλοθι για να αποκαλύψει την ενοχή ενός εκ των πολλών ύποπτων, χρησιμοποιεί ο Ράιαν Τζόνσον στo «Glass Onion», τη συνέχεια του πετυχημένου whodunnit από το 2019. Ένας ζάμπλουτος επιχειρηματίας προσκαλεί σε ένα ελληνικό νησί μια ομάδα εκλεκτών για να τους εμπλέξει σε ένα σαδιστικό παιχνίδι. Οι αστυνομικές ιστορίες που βασίζονται στην κληρονομιά της Άγκαθα Κρίστι, ειδικά του «Ten little Indians», συναντούν τη σύγχρονη σάτιρα κατά της τεχνοκρατικής ελίτ. Ο Ντάνιελ Κρεγκ απολαμβάνει τον ρόλο του σύγχρονου Πουαρό σε ένα χορογραφημένο αίνιγμα που σφύζει από ποπ αναφορές και δηκτικά σχόλια.

Πριν λίγο καιρό προβλήθηκε το «Κoίτα τους πώς τρέχουν» («See how they run») του Τομ Τζορτζ, με τον Σαμ Ρόκγουελ στον ρόλο του επιθεωρητή και τη Σίρσα Ρόναν στον ρόλο της πρόθυμης αρχάριας βοηθού του. Σ’ αυτή την αξιολάτρευτη ταινία, που διαδραματίζεται το 1950, οι θεατρικές παραστάσεις της «Ποντικοπαγίδας» της Αγκάθα Κρίστι παύουν προσωρινά όταν ένα μέλος του συνεργείου δολοφονείται.

Ο Τομ Τζορτζ αποδεικνύεται καλύτερος μαθητής των whodunnit μυστηρίων από τον Ράιαν Τζόνσον, καθώς το «Koίτα τους πώς τρέχουν» πετυχαίνει, χάρη στο στιλ και στην αγάπη για το υλικό του, σε όλα τα σημεία που το «Glass Onion» αναγκάζεται να ρίξει αστέρες, λεφτά και καταστροφές.

Το «Koίτα τους πώς τρέχουν» αναδεικνύει τη βρετανικότητα του είδους, επενδύει στη σκηνογραφία και στον στιλπνό διάλογο. Αντίθετα, το «Glass Onion» ρίχνει αμέτρητα cameo αστέρων (Χιου Γκραντ, Τζάρεντ Λέτο), επενδύει στην εξυπνακίστικη ατάκα και προτιμά οι ήρωες να είναι cool, αντί γοητευτικοί. Οι ύποπτοι στο «Koίτα τους πώς τρέχουν» προλαβαίνουν να αναπτύξουν σχέση με τον θεατή ακόμη και με μία σκηνή. Οι ήρωες του «Glass Onion» είναι χάρτινα στερεότυπα που σαρκάζουν entrepreneur τύπου Έλον Μασκ ή ρηχούς αστέρες, αλλά οι ανταγωνιστικές τους συμπεριφορές θυμίζουν παίκτες ριάλιτι και λιγότερο κινηματογραφικούς χαρακτήρες.

Από τη μία, το υπέροχα αταίριαστο αστυνομικό δίδυμο, οι αναφορές που μυθοποιούν την αστυνομική λογοτεχνία, η σωματική κωμωδία και το πλούσιο λεξιλόγιο. Από την άλλη, ο μονολεκτικός σαρκασμός σε ήθη της αμερικανικής κουλτούρας των social media, η ηλιοκαμένη φωτογένεια και οι εκρήξεις.

Η ψυχαγωγία είναι εγγυημένη και από τις δύο ταινίες, αλλά δεν χρειάζεται πολλή σκέψη για να μαντέψουμε ποια θα προτιμούσε η Αγκάθα…

Η αβάσταχτη αυτοαναφορικότητα του Ιναρίτου

Μπάρντο, το ψευδές χρονικό ενός σωρού αλήθειες (Netflix)

Εχουν περάσει επτά χρόνια από το υπαρξιακό ταξίδι επιβίωσης του Αλεχάντρο Ιναρίτου «Η επιστροφή» («The revenant») και άλλα οκτώ από το επίσης πετυχημένο «Birdman». Φέτος ο Μεξικανός βιρτουόζος αποφάσισε να κάνει μια σουρεαλιστική ενδοσκόπηση στα καλλιτεχνικά αδιέξοδα και στις μάχες του με τις προσδοκίες κοινού και κριτικών. Ένας σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ επιστρέφει στην πατρίδα του για να παραλάβει ένα βραβείο και θα έρθει αντιμέτωπος με την απουσία έμπνευσης, τα λάθη καριέρας, αλλά και τη σχέση με τη γενέτειρά του, που από τη μία τη λατρεύει και από την άλλη επιμένει να τιμωρεί για την αλλοτριωμένη της ταυτότητα. Όλα αυτά περνούν στην αφήγηση μέσα από μια σειρά μονοπλάνων διαρκείας, φτιαγμένα με απίστευτη δεξιοτεχνία, που απαιτούν ακροβατικά του οπερατέρ με τη steadycam και τεχνική ευρηματικότητα. Δυστυχώς, η καλλιτεχνική διεύθυνση επισκιάζεται από την ξιπασμένη βιρτουοζιτέ και τη ναρκισσιστική αυτοαναφορικότητα. Ο Ιναρίτου σκηνοθετεί σαν να έχει καταπιεί όλο τον υπαρξισμό του Φελίνι στο «8½», όλο τον περιηγητικό στοχασμό του Σορεντίνο, περασμένα μέσα από ψυχεδελικά φίλτρα. Το αποτέλεσμα είναι ένα βαρυκόκαλο πόνημα ηθικολογίας, με επιφανειακές αναφορές, που όμως δεν μπορείς να πάρεις στιγμή τα μάτια σου από πάνω του.

Ταινία

Ενα θρίλερ για τους θαυμαστές του Πόε (και του Μπέιλ)

The pale blue eye (Netflix)

Θρίλερ

Στο σκληρό περιβάλλον της ακαδημίας του Γουέστ Πόιντ το 1830 ένας δόκιμος θα δολοφονηθεί φρικτά. Ο ντετέκτιβ που θα ερευνήσει το έγκλημα θα αντιμετωπίσει έναν απροσπέλαστο κώδικα σιωπής. Θα τον βοηθήσει όμως ένας εκκεντρικός χαρακτήρας, που δεν είναι άλλος από τον συγγραφέα Έντγκαρ Άλαν Πόε. Αυτή είναι η τρίτη συνεργασία μεταξύ του σκηνοθέτη Σκοτ Κούπερ και του Κρίστιαν Μπέιλ ύστερα από τις νεο-γουέστερν αναζητήσεις τους στα «Out of the furnace» και «Hostiles». Στο «The pale blue eye» ένα γοτθικό πέπλο καλύπτει μια απόκρυφη συνωμοσία. Το μυστήριο ανοίγει τα χαρτιά του και αναδιπλώνεται σε μια ατμόσφαιρα ψύχους και καχυποψίας. Ο Κρίστιαν Μπέιλ αφήνει για λίγο τη μανιέρα της μεταμφίεσης και απολαμβάνει τον ρόλο του σε τούτο το πονηρό νουάρ, που, παρά την επιτήδευση, αναδύει ικανοποιητικά την κλειστοφοβία. Στο πρόσωπο του ήρωα φωλιάζει ο τρόμος απέναντι στα επικείμενα ευρήματα, κάτι που εντείνει η διεστραμμένη φαντασία του βοηθού του.

Αν ο Σκοτ Κούπερ δεν σκηνοθετούσε με το άγχος μήπως μείνει κανένας παραγωγός ανικανοποίητος και μήπως σαστίσει κάποιος περιστασιακός θεατής και τολμούσε να εμπιστευτεί τα ένστικτά του, ίσως να είχαμε ένα θρίλερ που θα μνημονεύαμε για χρόνια. Τώρα προσφέρεται απλώς για ένα ωραίο βράδυ στο σπίτι.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL