Οι διαμαρτυρίες για το αισθητικό αποτέλεσμα παραστάσεων που παρουσιάζονται στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και συχνές είναι και ποικιλόμορφες.
Για έναν περίεργο λόγο, κάποιοι αισθάνονται ότι είναι θεματοφύλακες της ιερότητας του χώρου, που θα πρέπει να φιλοξενεί παραστάσεις που ακολουθούν μια μακρά παράδοση προσέγγισης του Αρχαίου Δράματος και η οποία εξελίσσει αργά και προσεκτικά, πάνω σε παλαιότερες εργασίες σε αυτό το πεδίο. Από την άλλη, είτε ηθελημένα είτε γιατί αυτή είναι η σκηνοθετική προσέγγισή τους, προκαλούν τα αντανακλαστικά μέρους του κοινού που διαμαρτύρεται για «ασεβείς» σκηνοθετικές εργασίες καλλιτεχνών που συνήθως «προκαλούν».
Ετούτο το καλοκαίρι είχε την τιμητική της η κ. Λένα Κιτσοπούλου με το ανέβασμα των «Σφηκών» του Αριστοφάνη στο αργολικό θέατρο. Η συγκεκριμένη σκηνοθέτις δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενη. Έχει μακρά πια πορεία στον χώρο, πάντα με παραστάσεις που προκαλούν διαμαρτυρίες. Στη μνήμη μας μένει η εργασία της πάνω στον Αθανάσιο Διάκο, έναν σεβαστό και αγαπημένο για τον ελληνικό λαό ήρωα της Επανάστασης του 1821, στο Φεστιβάλ Αθηνών. Παρουσίασε λοιπόν τον επαναστάτη Διάκο, που σουβλίστηκε από τους Τούρκους, ως έναν κουτσαβάκη σουβλατζή, που δέρνει τη γυναίκα του, η οποία τον απατά με κάποιον Κούρδο μετανάστη. Άστραψαν και βρόντηξαν και τότε οι διαμαρτυρίες. Η κ. Κιτσοπούλου έχει πολλές συνεργασίες με το Εθνικό Θέατρο και το Φεστιβάλ Αθηνών στο ενεργητικό της. Πρόκειται για καθ' όλα σεβαστούς και έγκυρους καλλιτεχνικά χώρους. Στο Εθνικό έχει ακόμα ανεβεί η παράστασή της «Άουστρας ή η Αγριάδα». Το έργο γράφτηκε μετά από παραγγελία του Εθνικού Θεάτρου, στο πλαίσιο του προγράμματος Emergency Entrance.
Γιατί λοιπόν τόσος θόρυβος;
Η κ. Κιτσοπούλου δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενη, όπως είπαμε. Έχει παρουσιάσει εργασίες της εδώ και αρκετά χρόνια και πάντα ακολουθούν αγανακτισμένες φωνές που διαμαρτύρονται. Με συγχωρείτε, αλλά επιμένω: Γιατί; Όλες αυτές οι φωνές δεν γνωρίζουν τις αισθητικές επιλογές της σκηνοθέτιδος; Τις γνωρίζουν και πολύ καλά μάλιστα, γιατί είναι φωνές θεατρόφιλων οι περισσότερες, που παρακολουθούν τα καλλιτεχνικά δρώμενα.
Αλλά τις γνωρίζουν και όσοι εκάλεσαν την κ. Κιτσοπούλου να σκηνοθετήσει το έργο και μάλιστα στην Επίδαυρο με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Όσοι την προσκάλεσαν να σκηνοθετήσει παλιότερα στο Εθνικό Θέατρο. Δεν τους είναι άγνωστη η δουλειά της. Ακόμα, δεν έχουν έλλειψη πληροφόρησης για τον θόρυβο που έχει προκαλέσει αυτή η δουλειά της στο παρελθόν. Προφανώς και δεν την εκάλεσαν επί τούτου, για τη δημιουργία πολεμικού κλίματος. Γνωρίζοντας όμως -επαναλαμβάνω- το έργο της, προφανέστατα έκριναν πως έχει καλλιτεχνικό ενδιαφέρον και θα προκαλέσει το ενδιαφέρον του κοινού.
Είναι τελικά «επικίνδυνη» για την καλλιτεχνική αξιοπρέπεια της χώρας η κ. Κιτσοπούλου ή μήπως η προσωπική της ματιά χρησιμοποιείται από ένα καθωσπρέπει κρατικό σύστημα στον χώρο του θεάτρου ως άλλοθι για την εν γένει στασιμότητά του; Μήπως δηλαδή πλάι στους ίδιους και τους ίδιους που βιοπορίζονται από τις κρατικές σκηνές χρησιμοποιείται η Κιτσοπούλου ως επαναστατικό, εικονοκλαστικό άλλοθι στον λήθαργο των κρατικών σκηνών;
Είναι λοιπόν υποκριτική όλη αυτή η εξαλλοσύνη και η οργή για τη βεβήλωση του χώρου, στον οποίο διέπρεψαν ένας Μινωτής, ένας Κάρολος Κουν ή ένας Σπύρος Ευαγγελάτος αλλά και τόσοι πολλοί άλλοι, ηθοποιοί, σκηνοθέτες και συντελεστές . Και νά που εμφανίζονται από το πουθενά διάφοροι επί παντός επιστητού αποψιούχοι, για να εξασφαλίσουν μιας ημέρας δημοσιότητα στα σόσιαλ μίντια. Μαζί τους και σοβαροί άνθρωποι, των οποίων οι φωνές πνίγονται στις κριτικές των πρωινάδικων.
Τελικά η κ. Κιτσοπούλου, πέραν όλων των άλλων, τροφοδοτεί ηθελημένα ή αθέλητα και το εθνικό κουτσομπολιό. Μάλιστα, σε αυτήν τη συγκυρία, με φωτιές που βρήκαν την κρατική μηχανή απροετοίμαστη, με μια κυβέρνηση που εφαρμόζει ένα μοντέλο ξηλώματος των λαϊκών κατακτήσεων, σε μια εποχή ακρίβειας, ψεμάτων και μαύρου, κατάμαυρου ορίζοντα για τα εθνικά μας θέματα, έχουμε αναγάγει τους «Σφήκες» της κ. Κιτσοπούλου σε ύψιστη εθνική προτεραιότητα.
Ας μην λοιπόν παριστάνουμε τους αθώους, που βρεθήκαμε προ αναπάντεχης εκπλήξεως, γιατί οι «Σφήκες» της κ. Κιτσοπούλου και αναμενόμενες ήταν και μπορεί να είναι και βολικές.
* Μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., ηθοποιός.
