Μια πολιτική σάτιρα στους φαινομενικά ασήμαντους ανθρώπους πίσω από τα σκάνδαλα υποκλοπών που ρίχνουν κυβερνήσεις και μια συγκινητική σειρά ανθολογίας με εξαιρετικό cast, που λειτουργεί ως οικολογικό θρίλερ
με ανθρωποκεντρικό ενδιαφέρον
Το βρόμικο παρασκήνιο της προεδρίας του Νίξον
White House Plumbers
Διαθέσιμο στο Vodafone TV
Το βαθύ τραύμα από το μεγάλο αμερικάνικο σκάνδαλο της προεδρίας του Ρίτσαρντ Νίξον, που άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο ασκείται η πολιτική στις ΗΠΑ, δεν θα πάψει ποτέ να τροφοδοτεί σειρές και ταινίες. Πρόσφατα είδαμε το θέμα να αναπτύσσεται στο «Gaslit», μια μίνι σειρά με τον Σον Πεν και την Τζούλια Ρόμπερτς, στην οποία έγινε μια προσεγμένη αναπαράσταση στα γεγονότα που προηγήθηκαν της αποκάλυψης σκανδάλου μέσα από ξεχασμένους αντιήρωες που έπαιξαν κομβικό ρόλο στον πολιτικό όλεθρο που ακολούθησε για το κόμμα των Ρεπουμπλικανών.
Ενώ η αμερικανική μυθοπλασία έχει επικεντρωθεί στη δημοσιογραφική έρευνα της Washington Post και στις επακόλουθες επιπτώσεις του γεγονότος, το «White House Plumbers» εξετάζει τους άνδρες που πραγματοποίησαν την ίδια τη διάρρηξη των κεντρικών γραφείων της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών στο ξενοδοχείο Watergate το 1972, τους οποίους όλοι αποκαλούσαν: «Οι υδραυλικοί του Λευκού Οίκου». Ο Τζάστιν Θερού υποδύεται τον Ε. Χάουαρντ Χαντ, έναν δικηγόρο και πρώην πράκτορα του FBI που είχε τοποθετηθεί στη μονάδα ειδικών ερευνών του Λευκού Οίκου. Ο Γούντι Χάρελσον υποδύεται τον συνάδελφό του, Τζ. Γκόρντον Λίντι, έναν συνταξιούχο αξιωματικό της CIA και βαθιά συντηρητικό άνθρωπο. Η Λένα Χίντι και η Τζούντι Γκριρ υποδύονται αντίστοιχα τις συζύγους τους. Τη σειρά υπογράφουν οι δημιουργοί του «Veep», ο Άλεξ Γκρέγκορι και ο Πίτερ Χιουκ, οι οποίοι μάλιστα συνεργάζονται με σκηνοθέτες και τους παραγωγούς τού πολύ αγαπημένου «Succession».
Μέσα από πέντε επεισόδια, αυτή η σειρά επιχειρεί μια σατιρική ματιά στις τακτικές του παρασκηνίου και στην κοινή ανοησία ανθρώπων που ενώ προσπαθούν να προστατεύσουν τον Πρόεδρό τους, τελικά τον χαντακώνουν. Οι χρήσιμοι πιστοί του Νίξον, που ανέλαβαν τις βρόμικες διαδικασίες για την επανεκλογή του, είχαν την φήμη πως «έφτιαχναν τις διαρροές», δηλαδή μάζευαν οτιδήποτε ενοχοποιητικό ξέφευγε από τον κυβερνητικό έλεγχο. Φυσικά, δεν έχουμε μια πολυεπίπεδη πολιτικοποιημένη αφήγηση, αλλά μια εύπεπτη σάτιρα - κάτι που θυμίζει τους αδελφούς Κοέν στις πιο χαλαρές στους στιγμές, όταν σε διασκεδάζουν με την απύθμενη ανθρώπινη ανοησία. Βέβαια, η σειρά δεν μπορεί να αποφασίσει τι ρυθμό και ύφος θέλει να έχει, με αποτέλεσμα να μεταπηδά από τν σάτιρα στο πολιτικό δράμα και από την ανώδυνη κωμωδία στη απολιτική δραμεντί, λίγο βιαστικά. Όμως είναι πιο εύκολο για ένα mainstream κοινό να παρακολουθεί μια αναπαράσταση ενός τεράστιου σκανδάλου να περιορίζεται σε «δυο γραφικούς βλάκες της κυβέρνησης» που κάνουν ακρότητες (ο Λίντι βάζει και ακούει λόγους του Χίτλερ στη διαπασών). Ωστόσο, το μοντάζ κρατάει το επίπεδο της ψυχαγωγίας υψηλό και ο Γούντι Χάρελσον με τον Τζάστιν Θερού παραδόξως ταιριάζουν πολύ και καταφέρνουν να δώσουν βάθος στους αβανταδόρικους ρόλους τους.
Αυτοτελείς ιστορίες με οικολογικό μήνυμα
Extrapolations
Διαθέσιμο από την Apple TV
Δεν φτιάχνονται πια σειρές ανθολογίας με αυτοτελή επεισόδια που να αφηγούνται διαφορετικές ιστορίες με κοινό θεματικό άξονα. Από την αχαλίνωτη φαντασία του χαρισματικού Ροντ Σέρλινγκ με το «Twilight Zone» (1959-1963) και τον υπαινικτικό τρόμο τού «The Outer Limits» (1963-1965) μέχρι τα «Amazing Stories» (1985-1987) που είχαν τη φροντίδα του Στίβεν Σπίλμπεργκ, τα λεγόμενα «anthology series» είχαν πάντα μια ξεχωριστή σχέση αγάπης με τους τηλεθεατές. Τα αυτοτελή επεισόδια, με διαφορετικές ιστορίες και χαρακτήρες κάθε φορά, ξεδίπλωναν κάθε βδομάδα μια ξεχωριστή πλοκή, κάτω από την ίδια αφηγηματική ομπρέλα, χωρίς να αλλάζουν τα βασικά συστατικά. Με την εκρηκτική διάδοση της τηλεοπτικής αναψυχής στα μέσα των '50s, ξεκίνησαν οι πιο δημοφιλείς και ευρηματικές τέτοιες σειρές.
Το «Extrapolations» πατάει σε αυτή την παράδοση και μοιράζεται ιστορίες με οικολογικό μήνυμα μέσα από επεισόδια που εστιάζουν στις άμεσες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, στη μόλυνση του περιβάλλοντος και στην ανθρώπινη αλαζονεία απέναντι στη φύση. Ο σεναριογράφος και παραγωγός της σειράς Σκοτ Ζ. Μπερνς (έχει υπογράψει το «Contagion» του Στίβεν Σόντερμπεργκ) έχει μαζέψει ένα εντυπωσιακό cast. Στα επεισόδια εμφανίζονται μεταξύ άλλων η Σιένα Μίλερ, η Μέριλ Στριπ και ο Έντουαρντ Νόρτον.
Στο πρώτο επεισόδιο, οι επιπτώσεις στην κλιματική αλλαγή δεν εμποδίζουν μια τεράστια επιχειρηματική συμφωνία, ενώ ο κόσμος καίγεται (κυριολεκτικά) και χιλιάδες είδη θηλαστικών εξαφανίζονται εξαιτίας της ξηρασίας. Σε ένα άλλο, μια βιολόγος επικοινωνεί με την τελευταία φάλαινα που έχει απομείνει στον ωκεανό μέσω ενός λογισμικού που μεταφράζει τους ήχους στο νερό. Αλλού, ένας επιστήμονας προειδοποιεί την πολιτική ηγεσία πως η εφεύρεση του αεροπλάνου που πετάει χωρίς πιλότο και χρησιμοποιεί ηλιακή ενέργεια θα έχει τρομακτικές συνέπειες.
Το «Extrapolations» είναι το διδακτικό και καλόκαρδο ξαδερφάκι του «Black Mirror», που δεν στέκεται στον τεχνολογικό τρόμο αλλά λειτουργεί ως οικολογικό θρίλερ, με συναισθηματικό όμως πρόσημο. Αν θέλετε να δείτε μόνο ένα επεισόδιο από τα οκτώ, επιλέξτε το απολαυστικό «2068: The Going-Away Party», στο οποίο ένα παντρεμένο ζευγάρι στα πρόθυρα του χωρισμού, που υποδύονται ο Φόρεστ Γουίτακερ και η Μαριόν Κοτιγιάρ, διοργανώνει ένα φαινομενικά ήσυχο δείπνο για φίλους, που μάλλον θα είναι το τελευταίο τους.
