Την ανακούφιση για την υπερκομματική στήριξη ενός κυριολεκτικά εμβληματικού περιφερειακού φεστιβάλ, όπως το ήδη επταετές του ακριτικού Μολύβου, επισφράγισε, σε συνέχεια ανάλογων της προηγούμενης κυβέρνησης, η παρουσία του υφυπουργού Νεότερου Πολιτισμού και του αναπληρωτή Εθνικής Άμυνας στην εναρκτήρια εκδήλωση της 16ης Αυγούστου. Τους πλαισίωναν όχι μόνον ο δήμαρχος και ο περιφερειάρχης, αλλά και ο Γερμανός πρέσβης, επιβεβαιώνοντας μια αταλάντευτη αιγίδα, ευεργετική για την ποιότητα του αποτελέσματος. Στο ρευστό πλαίσιο της διεθνούς πολιτικής κατάστασης της Πρόσω Ανατολής, το φεστιβάλ παγιώνει καταιγιστικά τη σημασία του ως προκλητικός συνοριακός φάρος ευρωπαϊκών και πανανθρώπινων αξιών και δικαιωμάτων, από τη θέση της γυναίκας μέχρι το δικαίωμα στη μουσική, από τις οποίες βάναυσα απομακρύνεται η απέναντι όχθη και η γεωστρατηγική ενδοχώρα της. Ωστόσο, η διεύρυνση του πολλαπλού συμβολισμού της δεν έχει απαλλάξει τη διοργάνωση από τη δαμόκλειο σπάθη της οικονομικής επισφάλειας για κάθε επόμενη, μια αγωνία που δεν αποφύγαμε να διακρίνουμε στη Λητώ Ντάκου, την ακατάβλητη εργάτρια κάθε σημαντικής ή δευτερεύουσας λεπτομέρειάς της.
Ας μην καταλείπεται μολαταύτα αμφιβολία ότι η συνηγορία μας στο γενικό πλαίσιο πυροδοτείται από τη σταθερά υψηλού επιπέδου μουσική προσφορά. Οι συναυλίες του πυκνού τετραήμερου (16-19/08), προσωρινά φιλοξενούμενες, λόγω εργασιών στο μεσαιωνικό κάστρο, στον ατμοσφαιρικά φωτισμένο από τον Δήμο Αβδελιώδη περιβάλλοντα χώρο σχολικού κτηρίου, εμπότισαν ισόρροπα διάνοια και βίωμα του απαιτητικού θεατή. Εστιασμένα στην επέτειο της εθνικής παλιγγενεσίας και με επιστράτευση ενός ενθουσιώδους συνδυασμού από νέους κορυφαίους και ώριμους ονομαστούς ερμηνευτές (όπως κατ’ εξοχήν η βιολονίστα Alissa Margulis, ο τενόρος Julian Prégardien και οι καλλιτεχνικές διευθύντριες, οι πιανίστριες Δανάη και Κυβέλη Dörken), τα προγράμματα συνδύασαν την πολύπλευρη ανανέωση με καθιερωμένα αριστουργήματα. Ειδικά για το φεστιβάλ επιμελήθηκε ο Stephan Tetzlaff τη μεταγραφή του μπαλέτου τού Μπετόβεν «Τα Πλάσματα του Προμηθέα» και μερών από τη σκηνική μουσική του για «Τα Ερείπια των Αθηνών», που συνδυάστηκαν τόσο με σπάνιες (François-René Gebauer) και σύγχρονες («Μαύρη Θάλασσα» του Τούρκου αυτοεξόριστου Fazil Say) σελίδες ενόργανης μουσικής όσο και με έργα αναφοράς, σαν τα κουιντέτο με πιάνο «της πέστροφας» του Σούμπερτ και το 2ο του Ντβόρζακ, όπως και το αδίκως λιγότερο οικείο και ιδιαίτερα φιλόδοξο οκτέτο εγχόρδων του κοσμοπολίτη Ρουμάνου Ζωρζ Ενέσκου.
Ο μουσικός φιλελληνισμός διαπέρασε πολυσήμαντα και την ατομική συναυλία του Πρεγκαρντιέν, της 18ης Αυγούστου, με τον διάσημο ληντερίστα να ερμηνεύει σε απρομελέτητα και αξιοσημείωτα ελληνικά τις 5 Ελληνικές δημώδεις μελωδίες του Ραβέλ, προτού μάς γοητεύσει σε ελληνικής θεματικής λίντερ του Σούμπερτ. Σύνθεση ποιητικών σπαραγμάτων του φιλέλληνα ποιητή Βίλχελμ Μύλλερ συγκρότησε σε κύκλο με τίτλο «Songs for Hellas» η μαέστρος και συνθέτρια Κωνσταντία Γουρζή, μια παραγγελία του Φεστιβάλ. Ο τενόρος όμως συγκίνησε και ως σολίστ, σε συναυλία στο Συνεδριακό Κέντρο, άδοντας prima vista το «Χριστός Ανέστη» και τον εθνικό μας ύμνο, όπως ακούγονται στο καταληκτικό μέρος της μνημειακής «Συμφωνίας 1821» του Νίκου Αστρινίδη. Και επέτυχε πολλά μάτια να δακρύσουν...
