Σκληρό το ερώτημα, αλλά μας αφορά όλους, καθώς γινόμαστε αδρανείς παρατηρητές των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, ειδικά μετά το περσινό καλοκαίρι των οδυνηρών καυσώνων με μεγάλες ζημιές στα δάση και την αγροτική παραγωγή. Και οι ειδικοί κρούουν καμπάνες κινδύνου, διότι συνθήκες ξηρασίας επικρατούν στο μεγαλύτερο μέρος της ανατολικής ηπειρωτικής Ελλάδας από την αρχή της άνοιξης, με τις πρώτες πυρκαγιές να κάνουν την εμφάνισή τους, την ώρα που τα ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών από το πρώτο τρίμηνο του 2024 συνεχώς καταρρίπτονται και οι βροχοπτώσεις όλο και λιγοστεύουν.
Και, περισσότερο από όλους, οι προειδοποιήσεις αφορούν την κυβέρνηση που απλά παρακολουθεί τις απώλειες και τις καταστροφές χωρίς σχέδιο και αγωνία για το μέλλον. Ιδού ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, για του λόγου το αληθές. Το φράγμα του Ασωπού στον Νομό Κορινθίας, που θα έδινε λύσεις στο πότισμα των καλλιεργειών του θέρους στην ευρύτερη περιοχή, έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί τον Δεκέμβριο του 2021, με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση από κοινοτικούς πόρους.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδωσε παράταση μέχρι το τέλος του 2023, αλλά και πάλι το έργο δεν ολοκληρώθηκε, με τον ανάδοχο να διαπραγματεύεται, ένα χρόνο τώρα, για να εξασφαλίσει νέα, συμπληρωματική σύμβαση! Ουδείς αναστατώθηκε από τις εκτεταμένες περσινές ζημιές στους αμπελώνες και τους ελαιώνες ή τις καταστροφές στα οπωροκηπευτικά.
Και σε μια περιοχή που έχει παρατεταμένη έλλειψη νερού το έδαφός της χάνει τα θρεπτικά του συστατικά και δεν μπορεί να καλλιεργηθεί. Μάλιστα υπάρχουν περιοχές που η έλλειψη αφορά και το πόσιμο νερό, όπως είναι το υψηλού θερινού τουρισμού νησιωτικό συγκρότημα των Κυκλάδων.
Τα τελευταία χρόνια είχαμε μεγάλες, εκτεταμένες δασικές πυρκαγιές, χωρίς να αντιμετωπίζονται οι συνέπειες τόσο για το έδαφος όσο και για τον αέρα. Από τη στιγμή μάλιστα που άρχισαν οι πρώτες βροχές, τεράστιες ποσότητες εδαφών μετακινήθηκαν χωρίς δυνατότητα επιστροφής. Παράλληλα, στις περιοχές με έλλειμμα βροχοπτώσεων εντοπίζεται αυξημένη ποσότητα «νεκρής καύσιμης ύλης», γεγονός που προβληματίζει τους επιστήμονες για τις συνθήκες ευφλεκτότητας το φετινό καλοκαίρι.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι αν μια κυβέρνηση κοινωνικής αφασίας, στην υπηρεσία των ολιγαρχών και των ασύδοτων καρτέλ, σε μια αυτοκτονική Ευρώπη - Βαβέλ, μπορεί να ανταποκριθεί στις τεράστιες ανάγκες της κοινωνίας και της χώρας.
