Διαίρει και βασίλευε. Ακόμα και για έναν κακό βασιλιά η αδυναμία των δελφίνων είναι η δύναμή του. Πολύ δε περισσότερο όταν ο βασιλιάς λειτουργεί ως καθεστώς (και ξέρει και πέντε πράγματα παραπάνω για όλους μέσω των υποκλοπών). Εδώ και εβδομάδες δημιουργείται μία κοινωνική αντιπολίτευση, άλλοτε σε προοδευτική άλλοτε σε συντηρητική κατεύθυνση - άλλο είναι η αυριανή απεργία, άλλο το ξεγύμνωμα της συγκάλυψης στα Τέμπη, άλλο το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το Κράτος Δικαίου στην Ελλάδα, άλλο οι (αποτυχημένες) παρεμβάσεις Ντογιάκου να συγκαλυφθούν οι υποκλοπές, άλλο η ακρίβεια και άλλο το νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο.
Εδώ και καιρό η κυβέρνηση Μητσοτάκη βασίζεται στην αδυναμία των αντιπάλων της να διατυπώσουν εναλλακτική πρόταση εξουσίας, δηλαδή να έχουν αξιόπιστο πρόσωπο και κατανοητές προτάσεις για τα προβλήματα του πολίτη τις οποίες και θα προβάλλουν στα ΜΜΕ. Φροντίζει, μάλιστα, το Μαξίμου να καλλιεργεί την αδυναμία των αντιπάλων του - έχετε αμφιβολία ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα πληρώσει πολιτικά τον νέο εσωτερικό διχασμό, αυτή τη φορά για τα ιδιωτικά ΑΕΙ; Η αδυναμία των ηγετών της αντιπολίτευσης να λύσουν τα εσωτερικά ζητήματα ενισχύει το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι μόνο αυτή ξέρει και μπορεί.
Ανίσχυρη και κατακερματισμένη αντιπολίτευση σημαίνει ισχυρή κυβέρνηση. Όσον αφορά την αντιπολίτευση, η αδυναμία ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ να αυξήσουν εντυπωσιακά τα ποσοστά τους επιβεβαιώνει ότι η μεγάλη μάζα όσων δεν θέλουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη περιμένει τον ΣΥΡΙΖΑ. Για πόσο θα τον περιμένει είναι άγνωστο. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ακόμα το εχέγγυο της αντιπολίτευσης - και το θεσμικό πλεονέκτημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης πρέπει να πείσει ότι δεν υπάρχουν «δύο ΠΑΣΟΚ», ένα που κάνει αντιπολίτευση και ένα που κάνει κριτική συμπολίτευση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και εμφανίζεται κάθε φορά εκεί που έχει ανάγκη το Μαξίμου. Αυτή η παρατεταμένη κατάσταση κλονίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών στην ηγεσία Ανδρουλάκη. Άλλωστε το γνωρίζει και ο ίδιος ότι τον περιμένουν στη γωνία εφόσον στις ευρωεκλογές δεν σημειώσει σημαντική αύξηση ποσοστών τέτοια που να τον έχουν όχι απλώς στη δεύτερη θέση, αλλά να δίνουν προοπτική εξουσίας.
Σε αυτό το σημείο ο ΣΥΡΙΖΑ υπερέχει του ΠΑΣΟΚ. Ουδείς αμφισβητεί ότι στην Κουμουνδούρου υπάρχει πολιτική ενότητα έναντι της Ν.Δ. και του συστήματος Μητσοτάκη.
