Για όποιον προσπαθεί να έχει μια απόσταση από όσα συμβαίνουν εντός του ΣΥΡΙΖΑ το συμπέρασμα είναι σαφές κι ας μην αρέσει σε πολλούς: Για «πρωτάρης» και «αμερικανάκι» ο Κασσελάκης αποδείχτηκε πιο ηγετικός, πιο πολιτικός, πιο επικοινωνιακός, αν θέλετε, από τους αντιπάλους του. Απευθύνθηκε στο μεγάλο ακροατήριο έξω από την αίθουσα της Κ.Ε., είχε αφήγημα με αρχή, μέση και τέλος, και έδειξε την «πυγμή» που πολλοί θεωρούν αναγκαία. Το γεγονός ότι ξεπέρασε σε κάποιες αποστροφές της ομιλίας του τα όρια και εξόκειλε σε απαράδεκτες εκφράσεις και υπερβολική επίδειξη «εγώ» είναι σίγουρα ανησυχητικό, αλλά δεν αναιρεί αυτή τη διαπίστωση.
Τι έκαναν οι υπόλοιποι; Τον κατάγγειλαν για αλαζονεία, αυταρχισμό και ακρότητες με πολύ σκληρό τρόπο και μέχρι αποχώρησης. Αλλά τσιμουδιά δεν έβγαλαν οι ίδιοι ούτε το προηγούμενο διάστημα ούτε όσο παρέμειναν στη συνεδρίαση για τις πρωτοφανείς ακρότητες των «τεσσάρων» και των ακολούθων τους. Τους δε «δικούς τους» -γιατί υπάρχουν και οι άλλοι, από απέναντι- πρωταγωνιστές του εκτροχιασμού που παρακολουθούμε όχι μόνο δεν τους αποδοκίμασαν, αλλά συνυπέγραψαν μαζί τους τη διακήρυξη ήθους της Αριστεράς. Με όλο τον σεβασμό, αλλά κάνει λάθος όποιος σκεφτεί ότι αυτό εκθέτει ως επιλεκτική την ευαισθησία τους;
Κι αφού ο Κασσελάκης είναι αυταρχικός, αλαζόνας και άλλα χειρότερα, φεύγουν. Εγκαταλείπουν το κόμμα στον αλαζόνα εν ονόματι των αρχών του. Άλλοι πάλι, αν και έφυγαν από τη συνεδρίαση, μένουν. Ασκώντας, όπως γράφτηκε, αυστηρή κριτική. «Ο Στ. Κασσελάκης δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει αντιδραστικά σχήματα από τη φαρέτρα της alt-right και του εγχώριου “αντι-ΣΥΡΙΖΑ” μετώπου: τα κόμματα είναι άρρωστοι οργανισμοί, η Αριστερά είναι το άθροισμα των ελίτ και των αποσπασμένων από την πραγματικότητα, ο Ηγέτης είναι ο μόνος που μπορεί να ακούσει τον λαό». Αυτό εννοούν ως… κριτική. Και μένουν μ’ αυτά και παρ’ όλα αυτά.
Υπήρξε και τρίτη κατηγορία. Φεύγουμε από τη συνεδρίαση, αλλά δίνουμε στη δημοσιότητα αυτά που θα λέγαμε αν δεν φεύγαμε. Και μένουμε στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν δίνουμε λευκή επιταγή στον Κασσελάκη. Λες και υπάρχει λογικός άνθρωπος που να δίνει. Μετά από όλα αυτά ποιον λέτε να θεωρεί πιο λογικό η «πλειοψηφία της λογικής» για την οποία μίλησε η Ράνια Σβίγκου;
