Οι νεοφιλελεύθερες εμμονές και οι ιδεοληψίες της Ν.Δ. για την είσοδο ιδιωτικών συμφερόντων στις εταιρείες κοινής ωφέλειας αποτυπώθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησής της, με κορυφαία την εκχώρηση του δημόσιου ελέγχου στη ΔΕΗ, που οδήγησε σε υπερκέρδη, συνεχείς αυξήσεις τιμολογίων και αισχροκέρδεια στις αγορές, όταν η διεθνής τάση είναι η επιστροφή στο Δημόσιο κρίσιμων επιχειρήσεων και υποδομών.
Παράλληλα, το Δημόσιο απεμπόλησε το δικαίωμά του για πλειοψηφική συμμετοχή στο management της έτερης κορυφαίας ενεργειακής εταιρείας, του Ομίλου ΕΛ.ΠΕ., υπέρ του ιδιώτη μεγαλομετόχου.
Στην ίδια λογική επιχείρησε να παρακάμψει την απόφαση του ΣτΕ για την επιστροφή στο Δημόσιο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ και να ανοίξει την πόρτα στους ιδιώτες με ΣΔΙΤ, ενώ βασικό στόχο της διεύρυνσης της ΡΑΕ με τις αρμοδιότητες και των υδάτων αποτελεί η έμμεση ιδιωτικοποίησή τους.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν έκανε χρήση των μετοχών του Δημοσίου, μέσω ΤΧΣ, προκειμένου να ενισχύσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και την ανάπτυξη.
Το Συμβόλαιο Αλλαγής του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία περιλαμβάνει την ανάκτηση του δημόσιου ελέγχου στην ενέργεια και στο νερό, καθώς και την δημιουργία δημόσιου πυλώνα στο τραπεζικό σύστημα.
Για ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ
Για την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας
Για ΕΛΠΕ και ΤΧΣ
Για την Εθνική Τράπεζα
