Τεράστιο πολιτικό ντόρο προκάλεσε πριν ακόμη ξεκινήσει η εκδήλωση με τίτλο «Μένουμε Ευρώπη;» -και το… σέξι ερωτηματικό- και αντικείμενο τις υποκλοπές και τα πλήγματα στο Κράτος Δικαίου. Προκάλεσε ντόρο κυρίως επειδή συμμετείχε στο πάνελ ο -περίπου ιδιοκτήτης του Μένουμε Ευρώπη- Ευάγγελος Βενιζέλος, πλάι σε ακόμη τρεις επιφανείς συνταγματολόγους, στον Νίκο Αλιβιζάτο, στην Ιφιγένεια Καμτσίδου και στον Ξενοφώντα Κοντιάδη, οι οποίοι από την αρχή της αποκάλυψης του σκανδάλου των υποκλοπών κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την υποχώρηση της ποιότητας της Δημοκρατίας.
Η εκδήλωση στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Ινστιτούτου «Γκαίτε» εξελίχθηκε σε μια ομοβροντία κατά της κυβέρνησης, η οποία με τη στάση της στο σκάνδαλο των υποκλοπών και την εξόφθαλμη προσπάθειά της να το συγκαλύψει κάνει κακό στη Δημοκρατία, αλλά και σε έναν «υπέρ Ράμμου λόγο» - μια που ο υπουργός Επικρατείας Γεραπετρίτης έκανε πάλι της μόδας τον Λυσία.
Η μοναδική από τους τέσσερις ομιλητές που είναι ενταγμένη στον πολιτικό χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, η Ιφιγένεια Καμτσίδου, προχώρησε σε μια ανασκόπηση της σχέσης της Ελλάδας με την Ευρώπη από την επανάσταση του 21 μέχρι σήμερα, υπενθύμισε ότι η ΕΟΚ και στη συνέχεια η ΕΕ υποσχέθηκαν να διασφαλίσουν τη δημοκρατία μέσω του δικαίου, μίλησε για την υποχώρηση της δημοκρατίας υπό την πίεση του νεοφιλελεύθερου δόγματος και την ανάγκη επιστροφής στο κράτος δικαίου. Φτάνοντας στο σήμερα και τις εκτεταμένες παράνομες παρακολουθήσεις στάθηκε ιδιαίτερα στο ρόλο του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο οποίος προσπάθησε, όπως είπε, να ασκήσει οιονεί εποπτεία σε μια ανεξάρτητη αρχή, την ΑΔΑΕ. “Η υπέρβαση αρμοδιοτήτων του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης”, είπε και κατήγγειλε την εκστρατεία σπίλωσης του προέδρου της ΑΔΑΕ. Η Καμτσίδου μίλησε για την αναζήτηση “ενός νέου εγγυητικού ρόλου” της Ευρώπης και κατέληξε χωρίς να κρύψει την αγωνία της: “Μένουμε Ευρώπη ως καχεκτική δημοκρατία που δυσκολεύεται να εξασφαλίσει το σεβασμό του Συντάγματός της και δεν σέβεται τα μίνιμα του κράτους δικαίου. Μένουμε Ευρώπη ως περιθωριακοί παράγοντες της νομικής της κοινότητας. Ως παρίες των πολιτικών και θεσμικών εξελίξεων”. Με ευθύνη αυτής της κυβέρνησης.
Το… μπαζούκας Βενιζέλου
Ο πληθωρικός πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης των Σαμαροβενιζέλων και πρώην υπουργός Εξωτερικών και Άμυνας, όπως θύμισε στο ακροατήριο, ήταν και ο πιο… δηλητηριώδης στην κριτική του στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο Βενιζέλος πρώτα επιτέθηκε στους επικριτές του για τη συμμετοχή του στην εκδήλωση -«με το δικό μου πολεμικό μητρώο (σ.σ.: απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ) δεν οφείλω εξηγήσεις» είπε- και στη συνέχεια υπογράμμισε ότι θεωρεί απαράδεκτο να του ζητούν να σιωπήσει για τις υποκλοπές «για να μην επωφεληθούν οι άλλοι». Δήλωσε «πολιτικά και κομματικά απελεύθερος» και αναρωτήθηκε πώς όλοι οι «υποτιθέμενοι ομοϊδεάτες» του δεν βρήκαν δυο λόγια να πουν για τις υποκλοπές και για να στηρίξουν τον πρόεδρο της ΑΔΑΕ Χρ. Ράμμο, «έναν λαμπρό δικαστικό», τον οποίο ο ίδιος είχε προτείνει για επικεφαλής αυτής της ανεξάρτητης Αρχής το 2019 στον τότε πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση.
Ο Βενιζέλος άστραψε και βρόντηξε, είπε ότι δεν υπάρχει Ευρώπη χωρίς Κράτος Δικαίου, χωρίς ανεξάρτητες Αρχές, και στάθηκε ιδιαίτερα στο ζήτημα της παρακολούθησης από την ΕΥΠ των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Αφού διάβασε κατά λέξη τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου για τους στρατιωτικούς, υποστήριξε ότι αυτή αποτελεί «παραδοχή της παρακολούθησης της ηγεσίας του στρατεύματος από μια ΕΥΠ που δρα εκτός πλαισίου εν αγνοία του πρωθυπουργού». Και πρόσθεσε ανθυπομειδιώντας: «Ελπίζω να πρόσεξε την ανακοίνωση η εισαγγελική Αρχή». Ο Βενιζέλος υποστήριξε ότι «αν οι παρακολουθήσεις των μελών της στρατιωτικής ηγεσίας ήταν νόμιμες, αυτά θα έπρεπε να είχαν φύγει» και πως «η στρατιωτική ηγεσία ξέρει πολύ καλύτερα τι σημαίνει εθνική ασφάλεια από την εισαγγελέα της ΕΥΠ». Κατέληξε δε ότι για την παρακολούθηση των στρατιωτικών απαιτείται άμεσα «μια τεκμηριωμένη απάντηση από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, τουλάχιστον στους αρχηγούς των κομμάτων», αφού πρόκειται για στρατιωτικά μυστικά. Με τη συνηθισμένη ειρωνεία του, τόνισε πως «δεν αρκεί ως απάντηση ότι δημοσκοπικά το ζήτημα έχασε το ενδιαφέρον του», ούτε αρκεί η παραίτηση των Κοντολέοντα και Γρηγοριάδη.
Κοντιάδης: Μοναδική φωτεινή στιγμή η ΑΔΑΕ
Καταιγιστικός στην επίθεσή του στον Κ. Μητσοτάκη ήταν και ο καθηγητής Δημοσίου Δικαίου Ξενοφών Κοντιάδης. Περιέγραψε το σκάνδαλο των υποκλοπών ως ένα «θεατρικό δράμα με τέσσερις πράξεις», τονίζοντας ότι έχει αποδειχθεί πως η ΕΥΠ είναι «το βαθύ κράτος εγκιβωτισμένο στο λεγόμενο επιτελικό κράτος», ότι υπήρξε σχέδιο από τον πρωθυπουργό «υπερσυγκέντρωσης της εξουσίας στο κέντρο της διακυβέρνησης». Ο Κοντιάδης υπενθύμισε τον «αδιανόητα υψηλό» αριθμό άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών -18.000 μέσα στο 2021-, την απαράδεκτη προσπάθεια για συγκάλυψη του σκανδάλου τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η οποία με τη στάση της ευτέλισε τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, ενώ επανέλαβε ότι «σε κάθε ώριμη Δημοκρατία ο πρωθυπουργός θα είχε παραιτηθεί». Χαρακτήρισε «μοναδική φωτεινή στιγμή» τη στάση της ΑΑΔΕ και εξέφρασε τη στήριξή του στον Χρ. Ράμμο εν μέσω των θερμών χειροκροτημάτων του ακροατηρίου.
Παρούσα στο αμφιθέατρο ήταν η κρεμ ντε λα κρεμ της νομικής επιστήμης στη χώρα, πολλά στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ,.ΑΛΛ., ο Νίκος Βούτσης, οι Κουκάκης και Τέλλογλου (οι δύο από τους τρεις με τη βούλα παρακολουθούμενοι δημοσιογράφοι) και, δυστυχώς, μόνο μερικοί φοιτητές.
Αλιβιζάτος: Η ατροφία των θεσμικών αντιβάρων
Για τον Νίκο Αλιβιζάτο το πρόβλημα των υποκλοπών ανέδειξε «την ατροφία, αν όχι την πλήρη απουσία θεσμικών αντιβάρων, γενικώς, όχι μόνο ανεξάρτητων Αρχών», που να μπορούν να λειτουργούν υπεύθυνα και να μπορούν να λένε όχι τουλάχιστον στις κραυγαλέες παρανομίες. Χαρακτήρισε αδιανόητη τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου για τον Χρ. Ράμμο και για την ανεξάρτητη Αρχή της οποίας ηγείται, ενώ είπε με πικρία πως όλα αυτά συντείνουν στο να θεωρείται επαρκής εγγύηση για επιτυχή διακυβέρνηση το μαγικό 151, κουκιά στη Βουλή... και «δεν πάει να γίνει ό,τι θέλει ανάμεσα». Ο Αλιβιζάτος μίλησε για διαχρονική και διακομματική νοοτροπία που οδήγησε στο κραυγαλέο αδιέξοδο της υπόθεσης των υποκλοπών και, αναφερόμενος στην τεχνολογία των κακόβουλων λογισμικών, υποστήριξε ότι από το 2008 μέχρι σήμερα υπάρχει μια πτώση, ένα «κατάντημα», γιατί προφανώς οι κυβερνώντες ήθελαν να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία αυτή για λογαριασμό τους.
