«Ας υπερβούμε την παράλυση του φόβου, την αδιαφορία που σκοτώνει, την κυνική αδιαφορία που με γάντια βελούδινα καταδικάζει σε θάνατο όποιον βρίσκεται στο περιθώριο».
Διαβάζεις αυτά που είπε ο Πάπας Φραγκίσκος και ξεκουράζεται η ψυχή σου.
«Είναι κοπιαστικό να αφήνει κανείς τις ανέσεις, γιατί είναι πιο εύκολο να κάθεσαι στον καναπέ μπροστά στην τηλεόραση. Μα αυτό είναι παλιό, δεν είναι για τους νέους. Οι νέοι πρέπει να αντιδράτε...».
Και το πιο φανταστικό είναι ότι τα καταφέρνει χωρίς να ακούγεται σαν έκθεση για τη Βουλή των Εφήβων.
Και αυτό μας φέρνει αυτόματα στο μυαλό την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελληνική Εκκλησία. Μέσα στην αντίδραση και στον σκοταδισμό.
Με τους μισούς να επιμένουν ότι ο Θεός έχει στείλει την ασθένεια και ο διάολος τη θεραπεία.
Και να παίζουν στο τελευταίο επίπεδο της Ακροδεξιάς. Στο προσφυγικό, στις Πρέσπες, στα πάντα.
Και ελάχιστους να μιλάνε πραγματικά όπως ταιριάζει στον ρόλο τους.
Αυτό είναι ένα γενικό συμπέρασμα. Υπάρχει και το πολιτικό.
Ο Μητσοτάκης ξεπέταξε τον Πάπα στο περιθώριο της επίσκεψης του τελευταίου στο Προεδρικό Μέγαρο. Δηλαδή στην έδρα της Σακελλαροπούλου.
Του είπε για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση.
Για το προσφυγικό μίλησε με κάτι νούντσιους και τους είπε ότι αυτός φροντίζει τους πρόσφυγες σε αντίθεση με τους μαδούρους και παίρνει λεφτά από την Ε.Ε. για να τους κλείνει σε στρατόπεδα.
Και ότι έφερε και 700 γυναίκες από το Αφγανιστάν. Που είναι εντελώς άλλη ιστορία.
Ο υπουργός Μετανάστευσης Νότης Μηταράκης συνόδευσε τον Πάπα στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης στη Λέσβο. Γιατί θα ήταν χοντρό να μην το κάνει.
Δεν άνοιξε όμως το στόμα του. Τον Πάπα προσφώνησε ο αναπληρωτής διοικητής του ΚΥΤ. Που είναι δημόσιος υπάλληλος.
Λογικό. Τι να του πει ο Μηταράκης; Για τις αποκαλύψεις του Σπίγκελ ή για τις καταγγελίες της Διεθνούς Αμνηστίας ότι χτυπήσαμε και επαναπροωθήσαμε παρανόμως τον διερμηνέα της;
Ή ότι οι ΜΚΟ παίζουν ανθελληνικό ρόλο και η Ελλάδα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι; Αυτά ξέρει να λέει ο υπουργός Μετανάστευσης.
Οπότε βάλανε τον διοικητικό να βγάλει λόγο, όπως αρμόζει στην περίσταση.
Παραδίπλα ήταν και ο Χαράλαμπος Αθανασίου, βουλευτής Λέσβου της Ν.Δ. και αντιπρόεδρος της Βουλής. Άνετος και ακομπλεξάριστος.
Ο άνθρωπος που έχει προτείνει να πάνε οι πρόσφυγες στα ξερονήσια.
Από την κορυφή της κυβερνητικής παράταξης, που τα πράγματα ήταν αμήχανα, όσο κατεβαίνεις προς τα κάτω, η αντίδραση γίνεται σκληρός ακροδεξιός λαϊκισμός.
Ο δήμαρχος Λέσβου δεν εμφανίστηκε πουθενά κατά την επίσκεψη του Πάπα στο νησί.
Για να χαΐδολογήσει τους ακροδεξιούς και αυτός. Δύο μέλη της παράταξής του είχαν κηρύξει ήδη τον Πάπα ανεπιθύμητο στο νησί.
Διαδηλώσεις, βέβαια, και συγκρούσεις με τα ΜΑΤ δεν οργάνωσαν αυτή τη φορά. Αυτά τα έχουν για τον Τσίπρα.
Το περίεργο με όλους αυτούς, από τον Μητσοτάκη και τον Μηταράκη μέχρι τους τοπικούς γαλάζιους δημοτικούς συμβούλους, είναι το εξής:
Δεν είναι ότι έχουν διαφορετική προσέγγιση από τον Πάπα στο προσφυγικό. Είναι ότι δεν έχουν τα άντερα να την πούνε μπροστά του.
Γιατί δεν μπορούν να την πουν ανθρώπινα. Σε άλλους έχουν μάθει να απευθύνονται.
Ας του λέγανε έστω, Άγιε Ποντίφηκα, βάλτε λίγο πλάτη να βοηθήσει η Ευρώπη. Κέρδος θα είχαν.
Ας μας μιλήσει κάποιος για τη διαχωριστική γραμμή προόδου και συντήρησης.
Και για τον λαϊκισμό της Αριστεράς και τέτοια.
