Με το ξέσπασμα της πανδημίας, η κυβέρνηση -αξιοποιώντας το κλίμα συσπείρωσης που δημιουργήθηκε στην ελληνική κοινωνία μπροστά στον κίνδυνο- παρέτεινε την περίοδο χάριτος που όλες οι κυβερνήσεις έχουν, για ασυνήθιστα πολύ καιρό. Ωστόσο, η κυβέρνηση έκανε το λάθος να φερθεί με αλαζονεία και να ερμηνεύσει αυτά τα αντανακλαστικά της κοινωνίας ως λευκή επιταγή, με αποτέλεσμα να θεωρεί ότι μπορεί να διαχειριστεί τα πάντα με όρους επικοινωνίας, αλλά και με τη βοήθεια των ΜΜΕ, που πλέον χαρακτηρίζονται ως μεροληπτικά υπέρ της από το μεγαλύτερο μέρος (65%) των πολιτών.
Όπως όμως μπορεί να καταλάβει εύκολα ο καθένας, η επικοινωνιακή διαχείριση της πραγματικότητας, ειδικά σε περιόδους κρίσης, έχει όρια. Γι’ αυτό και όσο προχωράει η πανδημία, ο κορωνοϊός γίνεται, από σύμμαχος, εφιάλτης για την κυβέρνηση και ο κόσμος συνειδητοποιεί ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός». Μια κυβέρνηση που αυτοπαρουσιαζόταν ως «άριστη» και «επιτελική», πλέον θεωρείται από την πλειοψηφία των πολιτών (56%) ως ανίκανη να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις μεγάλες προκλήσεις για την οικονομία και την κοινωνία.
Οι αποτυχίες καταγράφονται σε όλα τα επίπεδα: Ανεπαρκή μέτρα στήριξης μικρομεσαίων επιχειρήσεων και εργαζομένων (63%), αυξημένα ποσοστά (67%) δυσαρέσκειας από την κυβέρνηση, αλλά και μια πλειοψηφική (57%) αίσθηση ότι τα πράγματα στη χώρα κινούνται προς τη λάθος κατεύθυνση, είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα. Οι δε προσπάθειες της κυβέρνησης να μεταθέσει την ευθύνη για την ανεξέλεγκτη πορεία της πανδημίας στην αντιπολίτευση πέφτουν στο κενό, αφού μόνο το 10% φαίνεται να πιστεύει ότι για τη μετάδοση του κορωνοϊού ευθύνονται οι διαδηλώσεις. Και μάλιστα φαίνεται ότι η προσπάθεια της κυβέρνησης να κρυφτεί πίσω από τις εισηγήσεις των ειδικών για δικά της λάθη και παραλείψεις έχει αρχίσει να πλήττει το κύρος και να απονομιμοποιεί στα μάτια των πολιτών και την ίδια την επιτροπή των λοιμωξιολόγων, αφού, εκτός του 34% που χρεώνει στην κυβέρνηση την πορεία του τρίτου κύματος της πανδημίας, υπάρχει και ένα 11% που θεωρεί ότι έχουν γίνει λάθος εκτιμήσεις από την επιτροπή.
Συνολικά, οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί πλέον την πανδημία ως πρόσχημα είτε για να διαχειριστεί με αδιαφάνεια τα δημόσια πράγματα (το 69% διαφωνεί με τη διαδικασία απευθείας αναθέσεων δημοσίων συμβάσεων με δικαιολογία την πανδημία) είτε για να περιορίσει δικαιώματα και ελευθερίες (το 62% θεωρεί ότι τόσο από τα μέτρα περιορισμού όσο και από την πολιτική «νόμου και τάξης» που εφαρμόζει η κυβέρνηση απειλούνται δημοκρατικές ελευθερίες).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Σημάδια επιτάχυνσης της κυβερνητικής φθοράς
Το ζήτημα εξάλλου των δημοκρατικών ελευθεριών ήρθε με ιδιαίτερη έμφαση στο προσκήνιο μετά τα πρόσφατα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας στη Νέα Σμύρνη και αλλού, για τα οποία η στάση της κυβέρνησης αξιολογείται ως αρνητική από το 65% των πολιτών. Η κοινωνία φαίνεται να αντιλαμβάνεται σε συντριπτικό βαθμό ότι τα φαινόμενα αυτά δεν αποτελούν, στην πραγματικότητα, μεμονωμένα περιστατικά αλλά δομικό πρόβλημα. Γι’ αυτό και το 74% κάνει λόγο για κατάχρηση εξουσίας από την πλευρά της αστυνομίας, ενώ το 56% δεν εμπιστεύεται τις διαδικασίες εσωτερικού ελέγχου, επιβεβαιώνοντας την κοινή πεποίθηση ότι οι ΕΔΕ αποτελούν μηχανισμό συγκάλυψης και όχι απόδοσης των ευθυνών. Και σε αυτό το μέτωπο μάλιστα, η επικοινωνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης να μεταθέσει την ευθύνη στην αντιπολίτευση απέτυχε, αφού είναι συντριπτικά περισσότεροι (38%) εκείνοι που αποδίδουν στην κυβέρνηση την ευθύνη για την κοινωνική ένταση και τα επεισόδια των τελευταίων ημερών, σε σχέση με εκείνους που θεωρούν ότι ευθύνεται η αντιπολίτευση (28%).
Η αποδόμηση της κυβέρνησης έχει αρχίσει - και είναι ραγδαία. Και μαζί της παρασέρνει και απονομιμοποιεί ό,τι η ίδια επικαλείται και εργαλειοποιεί, είτε πρόκειται για τα ΜΜΕ είτε για την επιτροπή των λοιμωξιολόγων. Το σημαντικό είναι η Αριστερά, και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να μην της επιτρέψει να πάρει μαζί της στον κατήφορο και την κοινωνία. Ούτε, φυσικά, τη δημοκρατία.
* Ο Κώστας Πουλάκης είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία
