Δεν χωράει αμφιβολία πως ο Μητσοτάκης είναι ερωτευμένος με την ιδέα της περιστολής των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Στον πόθο του να περιορίσει οποιαδήποτε κοινωνική δραστηριότητα που μπορεί να απειλήσει την πολιτική επιβίωσή του, έχει βρει την καλύτερη ορντινάντσα: τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.
Το πεδίο των συναθροίσεων είναι ένα από τα πεδία στα οποία ασκεί με περίεργη επιμονή την πολιτική του αυταρχισμού. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη έχει ήδη να επιδείξει έργο σε νομικό και πρακτικό επίπεδο. Αφενός ψήφισε τον κατάπτυστο νόμο περί των διαδηλώσεων. Αφετέρου απαγόρευσε τις συναθροίσεις τις ημέρες της επετείου του Πολυτεχνείου, κατέπνιξε την προσεκτική διαδήλωση στα χημικά, μοίρασε άφθονο ξύλο.
Δεν πρέπει πάντως να εστιάζουμε την προσοχή μας μόνο στην ιδεολογική πτυχή της εμμονής του Μητσοτάκη. Ναι μεν, δηλαδή, ο μητσοτακισμός διαχρονικά επέβαλλε τη σύμπραξη της Δεξιάς με την Ακροδεξιά, ωστόσο τα κίνητρα δεν είναι αμιγώς θεωρητικά. Τέτοια ακραία μέτρα δεν έχουν ως μοναδική αφετηρία την κατασκευή μιας κοινωνίας υπό επιτήρηση και υπό διαρκή τον φόβο της ποινικής δίωξης. Δεν αρκεί η υπαρκτή επιθυμία για έναν νέο ολοκληρωτισμό στην εργασία και την κοινωνική ζωή. Πώς άλλωστε να ισορροπήσει στις μάζες μια τέτοια αντιδημοκρατική πρακτική;
Ας εξετάσουμε αρχικά την πρακτική πτυχή των μέτρων επιλεκτικής αστυνόμευσης που ανακοινώθηκαν για τα πανεπιστήμια. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως θα δαπανήσει 30 εκατ. ευρώ για την ελεγχόμενη είσοδο με χρήση ακαδημαϊκής ταυτότητας, για τον έλεγχο του ακαδημαϊκού χώρου με τεχνητά μέσα, για έργα περίφραξης κ.λπ. Αυτό σημαίνει πως θα δοθούν δεκάδες εκατομμύρια σε εταιρείες που προμηθεύουν μπάρες και σκάνερ, που φτιάχνουν ταυτότητες, κάμερες, δίκτυα, οθόνες, κάγκελα. Και μην νομίζουμε ότι θα πάρουν τις δουλειές κάποιες μικρές εταιρείες.
Ωστόσο η υλικοτεχνική υποδομή προϋποθέτει και ανθρώπινο δυναμικό. Γι’ αυτό, μόνο για την πανεπιστημιακή αστυνομία, θα προσληφθούν πάνω από 1.000 ειδικοί φρουροί. Οι οποίοι με τη σειρά τους θα κουβαλάνε (τουλάχιστον) κλομπ, θα έχουν στολές και άλλου είδους εξοπλισμό. Πάλι δεκάδες εκατομμύρια σε αναθέσεις σε ιδιώτες.
Η κυβέρνηση λοιπόν, στην πραγματικότητα, χρησιμοποιεί τις εμμονές της για να πλουτίσουν συγκεκριμένοι επιχειρηματικοί όμιλοι και για να πετάξει το καρότο σε καθυστερημένα τμήματα του πληθυσμού, προτού το μαστίγιο ακουστεί να σφυρίζει πάνω από τα κεφάλια τους. Με άλλα λόγια, το κορυφαίο κυβερνητικό κονκλάβιο νομίζει ότι με τέτοιου είδους κουτοπονηριές θα αποσοβήσει τις κοινωνικές εξάρσεις, που λόγω της οικονομικής δυσπραγίας θα γιγαντωθούν και θα γίνουν συχνότερες.
Οι κουτοπονηριές των αντιδημοκρατών δεξιών που κυβερνούν δεν θα σταματήσουν εδώ. Θα γίνουν ακόμα πιο πολλές, ακόμα πιο χυδαίες. Αρκεί να σκεφτούμε ότι ο Χρυσοχοΐδης ανακοίνωσε πως οι δημοσιογράφοι δεν θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα στις πορείες, έπειτα έβγαλε μια ανακοίνωση που έλεγε ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο, ωστόσο τον νόμο δεν τον άλλαξε. Άρα η απαγόρευση παραμένει.
Λογικό, καθώς στόχος τους είναι κάμερες να κρατούν μόνο οι αστυνομικοί. Ευκαιρία για ακόμα μια «δουλίτσα», μια ακόμα απευθείας ανάθεση.
