Δηλαδή αυτό το πράμα κερδίζει εκλογές; Αυτοί οι 59 (ζωή να έχουν) είναι τα βαριά χαρτιά της Ν.Δ.; Αυτούς τους είχε κρατήσει ο Μητσοτάκης στον πάγκο για να κερδίσει τις εκλογές; Τη Μαρία Συρεγγέλα και τον Γιώργο Αμυρά; Ή μήπως πρόκειται για τους άξιους; Δεν τους κάνει ο γενικός διευθυντής της Google και τους κάνει ο συμπαθής Γιώργος Στύλιος; Οι άνθρωποι δεν αντέχουν την αξιοκρατία τους. Ούτε τα μικρά και ευέλικτα σχήματα που μας υποσχόταν ο πρωθυπουργός αντέχουν. Από την απάτη στο ψέμα.
Το ουσιώδες είναι ότι ο Μητσοτάκης ανοίγει την πόρτα για εκλογές. Στέλνει τον έμπιστο Πέτσα στο Εσωτερικών (μαζί με τον αναβαθμισμένο Μάκη Βορίδη), φέρνει τον εκλογολόγο Λιβάνιο στο Μαξίμου (αξέχαστο θα μείνει το ότι, όντας εν ενεργεία υπουργός, το βράδυ των αμερικανικών εκλογών έκανε την επιστημονική ανάλυση στον ΣΚΑΪ σαν να ήταν υπάλληλος ή συνεργάτης του καναλιού...).
Αυτή είναι η ομάδα εκστρατείας, η οποία πλέον δεν θα περιλαμβάνει τον Τάκη Θεοδωρικάκο. Τον τελευταίο αρχικά φρόντισαν να αποκλείσουν από το Μαξίμου και τώρα τον πέταξαν σαν την τρίχα από το ζυμάρι -«εγώ που ήμουνα θεός θα φύγω τώρα σαν τρελός, απόκληρος και πικραμένος» θα του τραγούδαγε ο Διονυσίου στο «Εγώ ο ξένος».
Ένα από τα κομβικά υπουργεία που άλλαξαν χέρια είναι το Ενέργειας, όπου σφάζονται παλαιά και νέα επιχειρηματικά τζάκια. Οι νέοι παίκτες ήθελαν να φύγει ο Κωστής Χατζηδάκης θεωρώντας ότι παίζει με τους παλιούς. Το κατάφεραν και στη θέση του πήγε ο (φίλος του Στέλιου Πέτσα) Κώστας Σκρέκας. Ο δε Στ. Πέτσας μπορεί να έφυγε από το Μαξίμου (όπως επεδίωκαν ορισμένοι), αλλά άφησε «παρακαταθήκη» τον νέο κυβερνητικό εκπρόσωπο Χρήστο Ταραντίλη, με τον οποίο συνεργαζόταν όταν στη Ν.Δ. έφτιαξαν το αλήστου μνήμης μητρώο στελεχών.
Ο Κ. Μητσοτάκης έκανε άλλον έναν ανασχηματισμό που θα εξατμιστεί γρήγορα. Σύντομα θα ξεχάσουμε και αυτούς που έφυγαν και αυτούς που εισήλθαν -μόνον οι βουλευτές που δεν εισήλθαν θα θυμούνται για καλά το προσωπικό τους στραπάτσο. Το πολιτικό κλίμα δεν άλλαξε. Και δεν αλλάζει ούτε η επιταχυνόμενη φθορά της κυβέρνησης, η οποία βλέπει πως πλέον ό,τι και να κάνει έχει μόνο κόστος. Και ο Κ. Μητσοτάκης μας έδειξε την περασμένη εβδομάδα ότι, λόγω εκλογικών σκέψεων, δεν αντέχει να στηρίξει καμία απόφαση που έχει κόστος.
