Ο Α. Σαμαράς είχε εν μέρει δίκιο όταν στον πρόσφατο ανασχηματισμό, κατά πληροφορίες, επέμενε η Ν. Κεραμέως να μετατεθεί στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Είχε δίκιο ως προς το ότι η Ν. Κεραμέως θα έπρεπε να απομακρυνθεί από το υπουργείο Παιδείας. Το καλύτερο σενάριο θα ήταν να πάει στο σπίτι της.
Άλλωστε, ό,τι είχε να προσφέρει στην Παιδεία -για την ακρίβεια στην ιδιωτική εκπαίδευση, στους σχολάρχες και στην Εκκλησία που την ενδιέφεραν- το προσέφερε απλόχερα. Η παραμονή της στο υπουργείο Παιδείας αποτελεί πλέον πηγή γέλιου, «μιμς» και ανεκδότων, πράγμα το οποίο δεν θα ήταν τόσο ενοχλητικό αν το απόλυτο μπάχαλο που έχει προκαλέσει σε καιρούς πανδημίας δεν συνιστούσε κίνδυνο για μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς.
Να μην ξεχνάμε ότι ήταν η Ν. Κεραμέως που, μεσούσης της πανδημίας, αύξησε διά νόμου, αντί να μειώσει, τον αριθμό των μαθητών ανά τμήμα. Η ίδια φαίνεται πως δεν πτοείται από τα συνεχή «αδειάσματα» ώστε να φιλοτιμηθεί να αποχωρήσει από μόνη της. Οπότε η ευθύνη για τις πράξεις και τις παραλείψεις της βαραίνει προσωπικά τον Κυρ. Μητσοτάκη, που τη διατηρεί στη θέση της.
