Άλλη μια σκανδαλώδη παράδοση δημόσιας περιουσίας δρομολόγησε σιωπηρά αλλά με συνέπεια στις νεοφιλελεύθερες εμμονές της η κυβέρνηση Ν.Δ., αυτή τη φορά προχωρώντας στην εκχώρηση της πλειοψηφίας του Δημοσίου στη ΔΕΗ σε ιδιώτες επενδυτές, μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου.
Είναι προφανές ότι η Ν.Δ. δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο και στον χώρο της ενέργειας, αφού ήδη παραδίδει σε ιδιωτικά συμφέροντα, εντός και εκτός συνόρων, τις υποδομές και την εμπορία του φυσικού αερίου, τα πολύτιμα δίκτυα διανομής ηλεκτρικής ενέργειας μετά και την πώληση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ, το management στα ΕΛ.ΠΕ. Σειρά παίρνει η ΔΕΗ, απαλλαγμένη από... βαρίδια και κοινωνικές ευαισθησίες.
Προσχεδιασμένο έγκλημα
Αν και αιφνιδίασε η ανακοίνωσή του, το σχέδιο ξεπουλήματος της ΔΕΗ υφαίνεται μεθοδευμένα εδώ και δύο χρόνια από κυβέρνηση Ν.Δ. και “χρυσά” ημέτερα στελέχη. Μετά από τις υπέρογκες αυξήσεις στα τιμολόγια (Σεπτέμβριος 2019) που “έσωσαν” τη ΔΕΗ από “το χείλος της καταστροφής”, επικοινωνούν συστηματικά, ιδίως τον τελευταίο χρόνο, το success story που κατάφεραν. Ακόμα κι αν ίσχυε κάτι τέτοιο, το αφήγημα περί... διάσωσης της ΔΕΗ δεν αφορά καν υπεραξία για την κοινωνία ή την εθνική οικονομία - απλώς κλείνει το μάτι σε αγορές και funds.
To σχέδιο έχει τις ρίζες του στις επιλογές της συγκυβέρνησης Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ την περίοδο 2013-2014, όταν θεσμοθετήθηκαν διαμελισμός και ξεπούλημα της ΔΕΗ και πώληση του 17% του Δημοσίου - που κατήργησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Επιχειρήθηκε αναβίωση του πλάνου το 2017 από τη Ν.Δ., που χρησιμοποιήθηκε και προεκλογικά με μπόλικη καταστροφολογία, ενώ τον Σεπτέμβριο 2019 ο Κ. Χατζηδάκης δήλωνε με νόημα πως “επιδιώκουμε, πέρα από το να κρατήσουμε τη ΔΕΗ όρθια, να την καταστήσουμε ελκυστική σε υποψήφιους επενδυτές”.
Ακόμα και εν μέσω πανδημίας, κυβέρνηση - διοίκηση μετρούσαν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια τον ρόλο της ΔΕΗ εστιάζοντας στην κερδοφορία της και φουσκώνοντας περαιτέρω τον στρατό και τις τσέπες των γαλάζιων στελεχών, συμβούλων κ.λπ.
Η δε χρονική στιγμή που επελέγη για τη δημοσιοποίηση της πώλησης της ΔΕΗ, δηλαδή εν μέσω εκτίναξης των τιμών ρεύματος και διεθνούς ενεργειακής κρίσης, με δυσβάσταχτες συνέπειες για τους καταναλωτές, που προβλέπεται ότι θα διαρκέσουν έως την ερχόμενη άνοιξη, αποδεικνύει τον κυνισμό και την πλήρη αποσύνδεση της Ν.Δ. από την κοινωνία, παρά τις δήθεν επικλήσεις περί ευελιξίας και “πράσινων” έργων που θα ρίξουν τις τιμές...
Δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης
Αξιοσημείωτο είναι ότι επικοινωνιακά η Ν.Δ. χρησιμοποίησε για τη ΔΕΗ το ίδιο πρόσχημα που επιστράτευσε και για τον όμιλο ΕΛ.ΠΕ., δηλαδή ένα μεγαλεπήβολο, “πράσινο”, στρατηγικό πλάνο ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού της εταιρικής διακυβέρνησης, προκειμένου να περάσει στα... ψιλά το μείζον θέμα του εξοστρακισμού του Δημοσίου.
Το ΥΠΕΝ επιχείρησε να... θολώσει τα νερά διαρρέοντας ότι “μόνο τυπικά” θα χάσει τον χαρακτήρα της ως δημόσια επιχείρηση η ΔΕΗ όταν ολοκληρωθεί η ΑΜΚ “και θα της βγει σε καλό, καθώς θα αναπτύξει σύγχρονη εταιρική διακυβέρνηση”. Σημειώνει μάλιστα πως έχει αποδειχθεί, σε ό,τι αφορά το ποσοστό “καταστατικής πλειοψηφίας”, ότι ένα ποσοστό του πλειοψηφούντος μετόχου στο 34% με ευρεία διασπορά μετοχών δεν οδηγεί σε απώλεια του πραγματικού ελέγχου, εννοώντας ότι δεν θα υπάρξει συγκέντρωση σε έναν ιδιώτη επενδυτή. Σε άλλο σημείο αναφέρει ότι το Δημόσιο θα παραμείνει βασικός ρυθμιστής στη λήψη στρατηγικών αποφάσεων, με δικαιώματα καταστατικής μειοψηφίας, η λεγόμενη “χρυσή μετοχή”, που διασφαλίζει ότι “ένα μεγάλο εύρος” στρατηγικών αποφάσεων θα παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο...
