Πρωτοφανής είναι η δημόσια σύγκρουση στους κόλπους της δικαιοσύνης με αλληλοκατηγορίες και ανταλλαγή σκληρών ανακοινώσεων μεταξύ εισαγγελέων και αρεοπαγιτών με αφορμή την άσκηση πειθαρχικού ελέγχου κατά της ανακρίτριας και της εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Ρόδου που άφησαν ελεύθερους με περιοριστικούς όρους τους εμπλεκόμενους στην εγκληματική οργάνωση που έναντι υψηλότατων ποσών τακτοποιούσαν αυθαίρετα και εξέδιδαν πλαστές οικοδομικές άδειες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πολεοδομία Ρόδου / Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος κατά Ιωάννας Κλάπα για τον πειθαρχικό έλεγχο
Όλα άρχισαν όταν μετά την παραγγελία πειθαρχικούς ελέγχου αντέδρασε με σκληρή ανακοίνωση η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος (ΕΕΕ) κατά της προέδρου του Αρείου Πάγκου, Ιωάννας Κλάπα, ανακοίνωση με την οποία επισημαίνεται ότι ο πειθαρχικός έλεγχος «πλήττει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία των δικαστικών λειτουργών».
Παράλληλα στην ανακοίνωση υπογραμμιζόταν ότι: «Βλάπτει την απονομή της ποινικής δικαιοσύνης και την ίδια τη δημοκρατία, θέτοντας υπό διαρκή αμφισβήτηση τον θεσμό και τροφοδοτώντας την κακόβουλη και απαξιωτική συζήτηση περί δήθεν αδυναμίας και ανεπάρκειας των λειτουργών της».
Στην ανακοίνωση της ΕΕΕ έσπευσε να απαντήσει ο αρεοπαγίτης και εκπρόσωπος Τύπου του ΑΠ, Παναγιώτης Λυμπερόπουλος, επίσης, σε υψηλούς τόνους, αναφέροντας:
«Πρέπει να καταστεί σαφές προς κάθε κατεύθυνση ότι η ελευθερία της γνώμης κάθε δικαστή και εισαγγελέα κατά την άσκηση των καθηκόντων του, ανεξαρτήτως βαθμού, είναι θεμελιώδες στοιχείο της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας του, η οποία όμως δεν μπορεί και δεν πρέπει να συγχέεται με το ανέλεγκτο».
Αναλυτικά η απάντηση του Αρείου Πάγου στην ΕΕΕ
«Αναφορικά με τη δικογραφία που εκκρεμεί στο στάδιο της ανάκρισης στο Πρωτοδικείο Ρόδου, η πρόεδρος του Αρείου Πάγου, στο πλαίσιο της ασκήσεως των καθηκόντων της περί εποπτείας των πολιτικών και ποινικών δικαστηρίων της χώρας (άρθρο 23 του νόμου 439/2022) ζήτησε από την πρόεδρο του Συμβουλίου Επιθεώρησης τη διερεύνηση του ενδεχομένου διεξαγωγής προκαταρκτικής εξέτασης εις βάρος δικαστικού λειτουργού αναφορικά με την άσκηση των καθηκόντων του.
Πρέπει να καταστεί σαφές προς κάθε κατεύθυνση ότι η ελευθερία της γνώμης κάθε δικαστή και εισαγγελέα, κατά την άσκηση των καθηκόντων του, ανεξαρτήτως βαθμού, είναι θεμελιώδες στοιχείο της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας του, η οποία όμως δεν μπορεί και δεν πρέπει να συγχέεται με το ανέλεγκτο.
Εξάλλου, ο έλεγχος αν η ελευθέρως διαπιστωθείσα γνώμη του δικαστικού και εισαγγελικού λειτουργού εκφεύγει των ακροτάτων ορίων της διακριτικής της ευχέρειας (ΟλΑΠ 9/2015), έτσι όπως αυτή προσδιορίζεται από το νόμο και την υπαγωγή σε αυτόν των αποδειχθέντων, ανήκει αποκλειστικά και μόνο στα αρμόδια προς τούτο, κατά το Σύνταγμα και τον Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών, δικαστικά όργανα.
Αυτά και μόνο, έχοντας γνώμη όλων των στοιχείων της δικογραφίας, νομίμως επιλαμβάνονται και ασκούν την αρμοδιότητά τους με στόχο την προάσπιση του κράτους δικαίου, του κύρους της Δικαιοσύνης, της δικαιικής ασφάλειας των πολιτών και την εδραίωση της εμπιστοσύνης τους προς τους θεσμούς».
