«Δεν ντρέπεσαι να παίρνεις το παιδί σου στο πουστοπανηγύρι;» ήταν το μήνυμα που εμφανίστηκε λίγες ώρες μετά το τέλος του Athens Pride στην οθόνη του κινητού του. Νωρίτερα είχε πάει με τον οκτάχρονο γιο του στην παρέλαση πιστεύοντας ότι η έννοια της απελευθέρωσης δεν βρίσκεται μόνο στις φουστανέλες και τα τσαρούχια. Αλλά και στα πολύχρωμα μπλουζάκια.
«Όταν γιορτάζουμε την απελευθέρωση οποιουδήποτε, είτε ενός κράτους είτε μιας μειονότητας, είτε γιορτάζουμε μια απελευθέρωση πνευματική είτε φυσική, τη γιορτάζουμε για να θυμόμαστε πόσο δύσκολα υπήρξαν παλαιότερα τα πράγματα» εξηγεί μιλώντας στην «Α» ο ηθοποιός Γιώργος Καραμίχος, που βρέθηκε στο στόχαστρο ομοφοβικών σχολιασμών.
Οι αντιδράσεις για την κίνησή του να πάει στο Pride με το παιδί του συζητήθηκαν πολύ. Δεν είναι πρωτόγνωρες. Όμως υπογραμμίζουν το πρόβλημα που υπάρχει ακόμη. Τη στάση που συνεχίζει να έχει μια σημαντική μερίδα κόσμου προς τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Είτε στα μικρά και καθημερινά. Όταν βλέπει ένα ζευγάρι μπροστά της και το δείχνει γελώντας. Είτε στα μεγαλύτερα, παίρνοντας θέση ενάντια σε βασικά δικαιώματα, όπως είναι ο γάμος και η υιοθεσία.
Οι πρωτοβουλίες δε πολιτικών και άλλων κεντρικών προσώπων ενθαρρύνουν αυτή τη συμπεριφορά. Η ευρωβουλεύτρια της Νέας Δημοκρατίας Άννα - Μισέλ Ασημακοπούλου επέλεξε τις προάλλες να βρεθεί εκτός κομματικής γραμμής και απείχε από ψηφοφορία στο Ευρωκοινοβούλιο που αφορούσε τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ στην Ε.Ε.
Λίγες ώρες νωρίτερα η εφημερίδα Εστία δημοσίευε πρωτοβουλία από 160 «εξέχοντα πρόσωπα», τα οποία εξέφραζαν την αντίθεσή τους στην «Εθνική Στρατηγική Ισότητας μεταξύ ετερόφυλων και ΛΟΑΤΚΙ+», όπως και στην εναρμόνιση της ελληνικής με την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Αρκετοί είναι εκείνοι πάντως που αποκηρύσσουν τη σχετική διακήρυξη λέγοντας ότι δεν την υπέγραψαν ποτέ.
Σε κάθε περίπτωση το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Με περίτρανη απόδειξη τα εισερχόμενα μηνύματα του Γιώργου Καραμίχου στο Instagram. «Ρεζιλίκια», άλλη μια λέξη που επέλεξαν για να του την «πουν» που έφερε το παιδί του κοντά... στην ανωμαλία με κίνδυνο να επηρεαστεί. Λες και η ταυτότητα φύλου ή ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι προϊόντα αποφάσεων όπως αυτές που παίρνεις για το πανεπιστήμιο όπου θέλεις να σπουδάσεις. Φιλοσοφική ή Μαθηματικό. Γκέι ή στρέιτ. Έτσι πάει, ναι. Όποιος σε πείσει καλύτερα, γίνεσαι αυτό που σε έπεισε και το φιλάς στο στόμα μια ζωή.
«Βιώνουμε την άλλη όψη του φόβου, που είναι ο θυμός. Ο φοβισμένος κόσμος βλέπει σ’ εκείνον που βαδίζει σ’ ένα δρόμο διαφορετικό απ’ τον δικό του να απειλείται η συνήθειά του» μας λέει ο έμπειρος ηθοποιός σε μια διακοπή από το γύρισμα της νέας σειράς «Ήλιος» στην οποία συμμετάσχει.
Ως ήλιος δείχνει κι ο ίδιος για τον χώρο του. Τη στιγμή που έχουν προηγηθεί τόσα περιστατικά με καταγγελίες για έμφυλη βία και κακοποίηση. Ως ήλιος δείχνει και για το σκοτάδι στο οποίο βρίσκεται συνολικότερα ακόμη η κοινωνία, η οποία τη μία στρέφει απειλητικά το βλέμμα της σε μια προσφυγοπούλα κούκλα (Αμάλ) και την επόμενη σ’ ένα ουράνιο τόξο που διασχίζει την πόλη της.
Είναι μακρύς ο δρόμος για την ισότητα. Την απόσταση που μας χωρίζει σε σχέση με άλλες πιο προοδευτικές κοινωνίες ο Γ. Καραμίχος τη βλέπει στα ίδια του τα παιδιά. «Δεν χρειάζεται να τους μιλήσω. Μένοντας στο εξωτερικό, τους φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχουν οικογένειες με δυο μπαμπάδες και δυο μαμάδες. Το να μιλάς άσχημα γι’ αυτό είναι το περίεργο. Το να θεωρείς ότι είναι πρόβλημα, αυτό είναι το πρόβλημα».
