Στο συνοικιακό κατάστημα ενδυμάτων που διατηρούσε τα πράγματα ήταν λιγότερο απαιτητικά απ’ ό,τι στα καταστήματα του κέντρου. Ακολουθούσε τις τάσεις της μόδας, αλλά ταυτόχρονα δεν ήταν απαραίτητο να έχει και την τελευταία λέξη της στη βιτρίνα του.
Οι περισσότεροι πελάτες ήταν σταθεροί, κληρονομιά από τον μπαμπά και τη μαμά, που είχαν ανοίξει το κατάστημα τη δεκαετία του '80, με κάποιες προσθήκες που ήξερε ότι ήταν περισσότερο λόγω παράδοσης και «προσωποποιημένης εξυπηρέτησης», όπως έλεγε περιπαικτικά.
Γι’ αυτό και πάντα φρόντιζε τα ρούχα να είναι καλοφτιαγμένα και να ταιριάζουν στο προφίλ των πελατών, αφήνοντας πάντα όμως το κατάλληλο κέρδος - και κάπως έτσι έσπρωχνε τις μέρες.
Με την τεχνολογία δεν είχε ιδιαίτερη σχέση, παρά μόνο τα βασικά. Ένα έξυπνο τηλέφωνο που έπληττε αφόρητα από την αχρησία, το μηχανάκι της τράπεζας για τις εισπράξεις και ένας παλιός ηλεκτρονικός υπολογιστής για να σκοτώνει τον χρόνο τής αναμονής μέχρι να μπει κάποιος πελάτης.
Άκουγε πως χρειαζόταν να επενδύσει για να έρθει η ανάπτυξη, αλλά με έναν φοιτητή στο σπίτι και μια τελειόφοιτη του Λυκείου δεν περίσσευαν πολλά. Είχε κι εκείνες τις δόσεις στον ΟΑΕΕ και τις τρέχουσες οφειλές στην εφορία, οπότε δεν υπήρχε χρόνος για αλλαγή της παραγωγικής δομής τής επιχείρησης και εκσυγχρονισμό.
Γνώσεις πολλές δεν είχε πέρα από βασικά οικονομικά που απαιτούνται για το τεφτέρι εσόδων - εξόδων. Ήταν όμως άσος στον υπολογισμό των εκπτώσεων και κέρδους και μυριζόταν τις ευκαιρίες από μακριά.
Έτσι, όταν άκουσε τα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων από την τηλεόραση, παρότι δυσκολευόταν να καταλάβει τι ακριβώς προέβλεπαν, του φάνηκε σπουδαία ευκαιρία να επενδύσει στο ηλεκτρονικό εμπόριο και να ξεφορτωθεί την παλιά πραμάτεια του. Το αποφάσισε παρότι όλοι υποστήριζαν πως η καραντίνα θα τελείωνε την -κάθε- ερχόμενη εβδομάδα - μέτρα «ακορντεόν», βλέπεις.
Έτρεξε λοιπόν να υποβάλει αίτηση για την επιδότηση του e-shop. Αγόρασε έναν νέο υπολογιστή, έκανε μια γρήγορη σύνδεση στο Ίντερνετ, πήρε και μια καλή φωτογραφική για να πετυχαίνει πάντα το αποφασιστικό κλικ και άρχισε να φωτογραφίζει.
Και δώσ’ του το κλικ της μηχανής, και να το κλικ του ποντικιού, και δώσ’ του τα απ-λόουντ. Προετοιμαζόταν πυρετωδώς για το κλικ αγουέι, για να μείνει στο τέλος να κοιτάζει τα περασμένα σχέδια που δεν έκανε «κλικ» κανένας να αγοράσει γιατί έκαναν «κλικ» στα πολυκαταστήματα. Οι μηχανές αναζήτησης τα έβγαζαν ψηλότερα.
