«Τα τρισεκατομμύρια δολάρια που χρειάζονται για την ανάκαμψη από την Covid είναι χρήματα που δανειζόμαστε από τις μελλοντικές γενιές. Είναι ένα ηθικό τεστ. Δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε αυτούς τους πόρους για να εγκλωβιστούμε σε πολιτικές που βαραίνουν τις μελλοντικές γενιές με ένα βουνό χρέος σε έναν ρημαγμένο πλανήτη».
Τα λόγια προειδοποίησης ανήκουν στον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, που για πολλοστή φορά κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιματική κρίση. Πράγματι. Η χρονιά που έρχεται, η «μέρα μετά από την πανδημία», θα είναι καθοριστικής σημασίας για την κλιματική υπόθεση, τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού, την υπερθέρμανση του πλανήτη. Συχνά οι δεσμεύσεις στα λόγια, ηγετών, χωρών, διεθνών οργανισμών, δεν συμβαδίζουν με τις πράξεις τους. Οι διαδηλώσεις των νέων του κόσμου κάθε Παρασκευή είναι εδώ και για το θυμίζουν σε όσους το ξεχνούν. Ωστόσο, από το 2019 κάποιες κυβερνήσεις έχουν κάνει ένα αποφασιστικό βήμα: προχώρησαν στην κήρυξη των χωρών τους σε κλιματική και περιβαλλοντική κατάσταση έκτακτης ανάγκης (Ισπανία, Βρετανία, Γαλλία). Συνολικά 38 χώρες έχουν κάνει το ίδιο, με τελευταία, τον Δεκέμβριο που πέρασε, τη Νέα Ζηλανδία. «Αυτή η δήλωση είναι μια αναγνώριση της επόμενης γενιάς. Μια αναγνώριση του βάρους που θα αναλάβει αν δεν κάνουμε το σωστό και δεν αναλάβουμε τώρα δράση» είπε χαρακτηριστικά η πρωθυπουργός της χώρας Τζασίντα Άντερν. «Αποτελεί δική μας ευθύνη να επιδείξουμε ένα σχέδιο δράσης και έναν λόγο για ελπίδα» πρόσθεσε.
Πέρσι, τον Νοέμβριο του 2019, η Ευρώπη γινόταν η πρώτη ήπειρος που κηρυσσόταν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για το κλίμα και το περιβάλλον, προάγγελος της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Η έλευση όμως της πανδημίας άλλαξε τις προτεραιότητες πολλών χωρών. Πλέον, όπως παρατήρησε ο γ.γ. του ΟΗΕ απευθυνόμενος σε 70 ηγέτες, εκπροσώπους οικολογικών οργανώσεων, επιχειρηματίες, δημάρχους, στο πλαίσιο διαδικτυακής συνάντησης κορυφής που διοργάνωσαν ο ΟΗΕ, η Βρετανία και η Γαλλία στα μέσα Δεκεμβρίου για τα πέντε χρόνια από τη Συμφωνία του Παρισιού, οι χώρες των G20 ξοδεύουν 50% περισσότερο στα πακέτα ανάκαμψης για ορυκτά καύσιμα και τομείς που παράγουν εντατικά αέρια του θερμοκηπίου, παρά για τομείς χαμηλών εκπομπών τέτοιων αερίων... Δυσοίωνη εξέλιξη όταν τα στοιχεία δείχνουν ότι οι δεσμεύσεις των χωρών για τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού υπολείπονται των αναγκών και πλησιάζουμε το καταστροφικό φάσμα της αύξησης κατά 3 βαθμούς Κελσίου της θερμοκρασίας...
Άραγε οι νέες δεσμεύσεις / συμβολές (nationally determined contributions, NDC) των χωρών που μετείχαν στη διαδικτυακή σύνοδο κορυφής θα προλάβουν τον περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2030; Και στο πλαίσιο αυτό, θα είναι το 2021 η χρονιά - κλειδί για το πιο σημαντικό διακύβευμα του 21ου αιώνα, την κλιματική κρίση, που συνδέεται άμεσα με ζωονόσους και επιδημίες; Η σημαντικότερη πρόκληση του αιώνα βρίσκεται σε εξέλιξη και κυβερνήσεις, οργανώσεις, επιχειρήσεις, πολίτες δεν έχουν την πολυτέλεια να αφήσουν να περάσει χωρίς αποτέλεσμα η μεγάλη σύνοδος κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα τον Νοέμβριο του 2021 στη Γλασκόβη. Το φιάσκο της Μαδρίτης ακριβώς πριν από έναν χρόνο ας γίνει μάθημα πριν να είναι ανεπανόρθωτα αργά...
* Η Ρένα Δούρου είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, εκπρόσωπος για θέματα Κλιματικής Αλλαγής
