Οχι, δεν έχει σενάρια εκτροπής στο μυαλό της η κυβέρνηση. Δεν κάνει τέτοια πράγματα, άλλωστε είναι γνωστή για την προσήλωση και τον σεβασμό της στους θεσμούς. Απλά ιδέες ρίχνει.
Όπως η ιδέα ότι μπορεί τα εκλογικά αποτελέσματα να αμφισβητηθούν, ως αποτέλεσμα παρεμβάσεων του Πούτιν. Αν δεν της αρέσουν, φυσικά.
Ή όπως η ιδέα ότι μπορεί το βράδυ των εκλογών τα συστήματα να πέσουν και η καταμέτρηση να διακοπεί εξαιτίας παρέμβασης κακών Ρώσων χάκερ. Επίσης αν τα αποτελέσματα δεν της αρέσουν.
Ή όπως η ιδέα να ψηφίσουμε με σκάνερ και όχι όπως ψηφίζαμε μέχρι τώρα. Ώστε ο εγγυητής του αδιάβλητου της διαδικασίας να είναι ο Πιερρακάκης. Ή, γιατί όχι, ο Λαβράνος. Ή κάποιος άλλος από τους πολυάριθμους κολλητούς του Δημητριάδη που δραστηριοποιούνται στα ψηφιακά. Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Ή όπως η ιδέα να ενεργοποιηθεί η συκοφαντημένη ΕΥΠ στην παρακολούθηση πολιτών, κομμάτων και λογαριασμών στα κοινωνικά δίκτυα. Διότι Πούτιν είναι αυτός, δεν θα τον αντιμετωπίσουμε με μελομακάρονα, όπως θα σχολίαζε και ο Πρετεντέρης.
Η πιο βασική ιδέα που ζυμώνει όμως η κυβέρνηση είναι ότι ο Πούτιν επιδιώκει την ήττα της. Άρα, όποιος επιδιώκει την ήττα της είναι πράκτορας του Πούτιν. Η αντιπολίτευση, για παράδειγμα.
Ρίχνουν καμιά ιδέα και αν πιάσει, έπιασε. Αν δεν πιάσει, τη διαψεύδουν. Έτσι σκοπεύουν να μας πάνε σε εκλογές. Οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι για τη Δημοκρατία.
