Θα την πληρώνει για καιρό ο Θ. Σκυλακάκης τη δήλωσή του ότι η μείωση του φόρου στα καύσιμα δεν αφορά τους φτωχούς επειδή δεν έχουν αυτοκίνητα. Γιατί με αυτή την αλαζονική εξυπνάδα, που ελέχθη μέσα στο προστατευμένο περιβάλλον της λίστας Πέτσα, υποτίμησε βαθύτατα τη νοημοσύνη και την αξιοπρέπεια μιας ολόκληρης κοινωνίας, που αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα με το πρωτοφανές κύμα ακρίβειας.
Το πρόβλημα με κάτι νεοφιλελεύθερους τύπου Σκυλακάκη δεν είναι ότι θεωρούν τους εαυτούς τους έξυπνους. Είναι ότι θεωρούν όλους τους άλλους ηλίθιους.
Στην πραγματικότητα ο Σκυλακάκης ξέρει πολύ καλά ποιους επηρεάζει η ακρίβεια στα καύσιμα. Αλλά ο ειδικός φόρος κατανάλωσης είναι κρατικά έσοδα. Και όσο τα καύσιμα ανεβαίνουν, αντίστοιχα ανεβαίνουν και τα έσοδα. Αυτό είναι που τον ενδιαφέρει. Ο άνθρωποι που παλεύουν για την επιβίωσή τους του προκαλούν περιφρόνηση. Εξ ου και θεώρησε τόσο γουστόζικο να πει το αστείο που είπε.
Οπως έχει υποδείξει και η Κομισιόν, η μείωση του φόρου κατανάλωσης θα ήταν μια ανακούφιση της κοινωνίας από την ακρίβεια, καθώς οι ανατιμήσεις στα καύσιμα παρασύρουν τις τιμές όλων των αγαθών, φουντώνοντας παράλληλα και την κερδοσκοπία.
Αλλά η κυβέρνηση σκέφτεται το 1,5 δισ. που θα χάσει αν μειώσει τον φόρο για έναν χρόνο. Όταν έκανε 5 δισ. απευθείας αναθέσεις σε 18 μήνες πανδημίας, ήταν λιγότερο σφιχτή. Εκεί όμως εξυπηρετούσε τους φίλους της. Με την κοινωνία γιατί να ασχοληθεί;
