Δεν είναι αποτέλεσμα των περιστάσεων η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση.
Από την εποχή που ήταν αντιπολίτευση, η Νέα Δημοκρατία έδινε μάχη για να περάσει η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας σε ιδιωτικά χέρια. Και το έκανε με τον χειρότερο τρόπο: πιέζοντας την τρόικα να μην συμβιβαστεί με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και να απαιτήσει την πώληση της εταιρείας. Έτσι θα είχε διπλό κέρδος: και την προώθηση της ιδιωτικοποίησης, και το φόρτωμα των ευθυνών σε άλλη κυβέρνηση.
Και φτάσαμε σε άθλιες πρακτικές, όπως να διαπραγματεύεται ο Σταθάκης με τους θεσμούς το σχέδιο που θα διασφάλιζε την παραμονή της ΔΕΗ υπό δημόσιο έλεγχο και την ίδια στιγμή να δίνει ο Χατζηδάκης συνέντευξη Τύπου κάνοντας σόου για την υποτιθέμενη δραματική οικονομική κατάσταση της εταιρείας.
Το περίεργο είναι ότι η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ δεν παρουσιάστηκε ποτέ στο προεκλογικό πρόγραμμα της Ν.Δ. Δεν υπήρχε καν στην ομιλία του Κ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ ελάχιστες μέρες πριν ανακοινωθεί η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Το ίδιο ισχύει και για την εκχώρηση του ΔΕΔΔΗΕ.
Αυτή η ένοχη σιωπή είναι ευεξήγητη: ξέρουν ότι η εκχώρηση μιας εταιρείας που διαχειρίζεται ένα δημόσιο αγαθό δύσκολα θα γίνει αποδεκτή από την κοινή γνώμη της χώρας.
Απομένει τώρα να αναζητήσουμε το πραγματικό ντιλ. Με ποιους έχει γίνει και με ποιο αντάλλαγμα. Γιατί χωρίς αντάλλαγμα κανείς δεν κάνει τέτοια κίνηση. Πολύ περισσότερο ένας Μητσοτάκης.
