«Ο πρώτος νόμος που θα καταργηθεί μόλις επανέλθουμε στη διακυβέρνηση του τόπου, θα είναι αυτός. Το πρώτο που θα κάνουμε τη δεύτερη φορά, θα είναι να πάρουμε τα κλειδιά της οικονομίας από το παρασιτικό κεφάλαιο».
Ο Αλέξης Τσίπρας, κλείνοντας τη χθεσινοβραδινή του τοποθέτηση στη διαδικασία επί της πρότασης δυσπιστίας κατά του υπουργού οικονομικών, έδωσε το στίγμα της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ όταν εκείνος αναλάβει τα ηνία. Ήταν μια επισήμανση εξαιρετικά σημαντική, καθώς δίνει τον τόνο και τον χαρακτήρα της αντιπαράθεσης που θα εκτυλιχθεί από εδώ και πέρα.
Θα συγκρουστούν δύο εντελώς αντίθετες κοσμοθεωρίες, που λαμβάνουν ήδη τη μορφή εφαρμόσιμου σχεδίου για το άμεσο μέλλον. Από τη μία πλευρά η προοπτική μιας οικονομίας που θα έχει στο επίκεντρο τις ανάγκες των ανθρώπων της εργασίας και από την άλλη ο μακραίωνος εκφυλιστικός μηχανισμός με τον οποία κυβερνά πάντοτε η Δεξιά: ρεμούλα, αναξιοκρατία, ρουσφέτια σε ισχυρούς φίλους.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι πώς θα επικρατήσει στη λαϊκή συνείδηση η χρησιμότητα του σχεδίου της Αριστεράς. Δεν αρκεί μόνο να επικαλείσαι το λαό, πρέπει και ο λαός να βρίσκεται δίπλα σου στις μεγάλες συγκρούσεις που υπόσχεσαι. Πρέπει επίσης να καταφέρεις να υπερβείς εμπόδια πρωτόγνωρα και εξόχως αντιδημοκρατικά, όπως η απόλυτη συμφωνία της σιωπής και του ψεύδους για τα πεπραγμένα, τις θέσεις και τις δραστηριότητες της Αριστεράς, που έχει συναφθεί από την Δεξιά και τα ισχυρά μέσα ενημέρωσης.
Η πλούσια ιστορία της παράταξης των λαϊκών αγώνων έχει αποδείξει πως όταν οικοδομούνται απευθείας σχέσεις με το λαό και την κοινωνία, αυτές δεν διαταράσσονται από κανένα παρα-σύστημα που τροφοδοτείται με βρώμικο χρήμα και ψεύδη. Όταν, επίσης, η παράταξης της προόδου της εργασίας είναι ειλικρινής, τότε ο λαός την εμπιστεύεται και την στηρίζει.
Η «πρώτη φορά Αριστερά» αποδείχτηκε ένας κακοτράχαλος δρόμος σπαρμένος με καλές προθέσεις, αλλά και εκβιασμούς, οικονομικό στραγγαλισμό, πισώπλατα μαχαιρώματα.
Η δεύτερη φορά πρέπει «να είναι αλλιώς», όπως είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Προϋποθέτει σχέδιο, ειλικρινείς κοινωνικές συμμαχίες και απαρέγκλιτη στάση απέναντι σε ό,τι διαλύει την κοινωνία και την οικονομία. Τότε θα είναι πραγματικά «αλλιώς» για τον λαό.
