Την ημέρα που ο Πρόεδρος της Γερμανίας Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ υποδεχόταν στο Βερολίνο την Ελληνίδα ομόλογό του Κατερίνα Σακελλαροπούλου, τα φώτα της δημοσιότητας στη γερμανική πρωτεύουσα ήταν στραμμένα σε έναν σχετικά άγνωστο πολιτικό, που ορκιζόταν υπουργός Άμυνας της κυβέρνησης Σολτς ως διάδοχος της μάλλον άτυχης Κριστιάνε Λάμπρεχτ. Το όνομα αυτού, Μπόρις Πιστόριους.
Ο Πιστόριους είναι εδώ και δεκαετίες στέλεχος της Σοσιαλδημοκρατίας στην Κάτω Σαξονία, ενώ μέχρι το βράδυ της Τετάρτης ήταν υπουργός Εσωτερικών και Αθλητισμού αυτού του ομόσπονδου κρατιδίου. Ο 62χρονος πολιτικός δεν είχε όχι εκατό, αλλά ούτε δέκα μέρες να προσαρμοστεί στο νέο του χαρτοφυλάκιο. Με το «καλημέρα σας» υποδέχθηκε τον Αμερικανό ομόλογό του Λόιντ Όστιν, ενώ τη δεύτερη μέρα του σ’ αυτό το υπουργείο έπρεπε να προεδρεύσει στη διάσκεψη της λεγόμενης ομάδας Ραμστάιν -πήρε το όνομά της από τη μεγάλη αμερικανική και ΝΑΤΟϊκή βάση έξω από τη Φρανκφούρτη-, στην οποία συμμετέχουν 50 χώρες, ΝΑΤΟϊκές και μη, και η οποία σχεδιάζει τη στρατιωτική στήριξη της Ουκρανίας, ενδεχομένως και με τανκ τύπου Leopard.
Το σερί της αποτυχίας
Το αν ο Πιστόριους θα καταφέρει να σπάσει το σερί των αποτυχημένων προκατόχων του στο υπουργείο Άμυνας είναι άγνωστο. Υπενθυμίζεται ότι ο Καρλ Τέοντορ τσου Γκούτενμπεργκ αναγκάστηκε σε παραίτηση λόγω πλαστού διδακτορικού, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν άφησε το γερμανικό στράτευμα στην ησυχία του, αφού προωθήθηκε ως συμβιβαστική λύση μεταξύ Μέρκελ και Μακρόν στην Προεδρία της Κομισιόν, η Ανέτε Κραμπ Κάρενμπαουερ έπεσε θύμα των ανδρών στη γερμανική Χριστιανοδημοκρατία και η Κριστιάνε Λάμπρεχτ των λαθών της, αλλά και της νέας εποχής. Το βέβαιο είναι ότι, με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η δουλειά του υπουργού Άμυνας στη Γερμανία είναι για πρώτη φορά έπειτα από τριάντα χρόνια εξαιρετικά δύσκολη.
Στις λάσπες της Μόριας
Μέχρι να αναλάβει αυτό το υπουργείο-καρμανιόλα, ο Πιστόριους είχε αρκετά διαφορετικές δυσκολίες να αντιμετωπίσει, μεταξύ των οποίων και το στοίχημα ένταξης μερικών δεκάδων χιλιάδων προσφύγων στην καθημερινότητα του κρατιδίου του. Κι ήταν από τους λίγους Γερμανούς πολιτικούς που έκανε τον κόπο όχι μόνο να πάει στη Μόρια -τον Νοέμβριο του 2019-, αλλά και να πάρει μαζί του στο Ανόβερο 47 (!) ασυνόδευτα ανήλικα. Το νούμερο δεν το λες και εντυπωσιακό, αλλά από το ολότελα των περισσότερων υψηλών επισκεπτών, κάτι ήταν κι αυτό.
Τότε ο Πιστόριους είχε συγκινηθεί, όπως είπε, από την αφάνταστη ταλαιπωρία κυρίως των ανήλικων προσφύγων στους καταυλισμούς στη Λέσβο, ενώ είχε μιλήσει για μια «χαμένη γενιά». Κι είχε υπογραμμίσει ότι είναι «κοινό ευρωπαϊκό καθήκον να βοηθάμε όσους δικαιούνται άσυλο».
Αφού γύρισε στη Γερμανία, ο Πιστόριους είχε προσπαθήσει να πείσει τους ομολόγους του στα υπουργεία Εσωτερικών των υπόλοιπων γερμανικών κρατιδίων να πάρουν κι αυτοί μερικές εκατοντάδες ή έστω δεκάδες ασυνόδευτα ανήλικα, μακριά από τις λάσπες, το κρύο και τους κινδύνους της Μόριας. Η προσπάθειά του είχε πολύ μέτρια επιτυχία.
