Μεγάλα είναι τα ερωτήματα που πλανώνται στον αέρα μετά τη χθεσινή ανακοίνωση των Ρώσων ότι αποσύρονται από τη Χερσώνα, τη μοναδική μεγάλη πόλη και περιφέρεια της Ουκρανίας που κατόρθωσαν να καταλάβουν από την ημέρα της εισβολής, εδώ και σχεδόν δέκα μήνες.
Ποια θα είναι η τακτική τους από δω και πέρα; Θα επιχειρήσουν ανασύνταξη και αντεπίθεση κατά των Ουκρανών που προελαύνουν; Θα ναρκοθετήσουν δρόμους, περάσματα, κτήρια και υποδομές για να τους αναγκάσουν να κινηθούν μέσα σε ένα μεγάλο αχαρτογράφητο ναρκοπέδιο που θα τους προκαλεί διαρκώς απώλειες; Θα οχυρωθούν σε νέες θέσεις και θα συνεχίσουν από κει, σε θέση αμυνόμενου, να προσπαθούν να εμποδίσουν περεταίρω προέλασή τους;
Αυτά και άλλα πολλά δεν έχουν ακόμη απαντηθεί ούτε από τους Ουκρανούς διοικητές που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του μετώπου ούτε από τους στρατιωτικούς αναλυτές στη Δύση, επομένως παραμένει ο μεγάλος γρίφος για τις άμεσες προθέσεις της Μόσχας σε στρατιωτικό επίπεδο.
Προφανώς, αυτή είναι και η αιτία της σοβαρής επιφυλακτικότητας με την οποία το Κίεβο αντιμετωπίζει την ανακοίνωση της ρωσικής αποχώρησης. Είχε προειδοποιήσει νωρίτερα ότι πιθανόν να είναι μια παγίδα για να παρασυρθούν οι ουκρανικές δυνάμεις σε μια «απερίσκεπτη προέλαση» που θα τους κόστιζε ακριβά σε ζωές και υλικό.
Αν μη τι άλλο, οι ανθρώπινες απώλειες συνεχίζουν να είναι ένα υπολογίσιμος παράγοντας και σ’ αυτόν τον πόλεμο. Κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει ακριβώς τον αριθμό τους, που είναι επτασφράγιστο μυστικό, αλλά σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να είναι μεγάλος και από τη μία, και από την άλλη πλευρά. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Αμερικανών, περίπου 100.000 Ρώσοι και άλλοι τόσοι Ουκρανοί στρατιώτες έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί από το ξέσπασμα του πολέμου. Ο Μερκ Μίλεϊ, επικεφαλής του αμερικανικού Γενικού Επιτελείου, τον οποίο επικαλείται το BBC, ανέφερε επίσης ότι περίπου 40.000 άμαχοι έχασαν τη ζωή τους έχοντας παγιδευτεί στα διασταυρούμενα πυρά των αντιμαχόμενων. Οι εκτιμήσεις αυτές είναι οι χειρότερες που έχουν γίνει ποτέ από Δυτικό αξιωματούχο.
Οι Ουκρανοί φοβούνται πως οι δυνάμεις του στρατηγού Σουροβίκιν, του νέου διοικητή που όρισε ο Πούτιν για να διευθύνει τις επιχειρήσεις, τους στήνουν παγίδα στη Χερσώνα. Όπως προειδοποίησε και ο Ζελένσκι, «ο εχθρός δεν πρόκειται να μας κάνει δώρα». Ο σύμβουλός του Μιχαΐλο Ποντολιάκ υποστήριξε πως η Ρωσία μετατρέπει τη Χερσώνα σε «πόλη θανάτου» ναρκοθετώντας τα πάντα, από διαμερίσματα μέχρι υπονόμους, και πως σχεδιάζει να τη βομβαρδίσει από την άλλη όχθη του Δνείπερου.
Στην καθημερινή ενημέρωση των δημοσιογράφων, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Άμυνας στη Μόσχα, αντιστράτηγος Ιγκόρ Κονασένκοφ απέφυγε να χρησιμοποιήσει τον όρο «απόσυρση», μιλώντας αντ’ αυτού για «ελιγμό» που άρχισε και βρίσκεται σε εξέλιξη.
«Οι ρωσικές μονάδες πραγματοποιούν ελιγμό σε προετοιμασμένες θέσεις άμυνας στην αριστερή όχθη του ποταμού Ντνίπρο σύμφωνα με το εγκεκριμένο σχέδιο», στην κατεύθυνση Μικολάιβ-Κρίβι Ριχ, είπε αναφερόμενος στην περιοχή γύρω από τη Χερσώνα.
Ο πολιτικός επιστήμονας και συγγραφέας Μαρκ Γκαλεότι, τον οποίο επικαλείται το BBC, υποστήριξε ότι έπειτα από εννέα μήνες πολέμου υπήρξε μια μεγάλη αλλαγή στα σχέδια του Πούτιν και «η προσπάθειά του να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο έγινε προσπάθεια να μην τον χάσει».
Υπό αυτές τις συνθήκες, η μετάβασή του στην Ινδονησία για την επικείμενη σύνοδο του G20 θα ήταν παράταιρη και μάλλον πολιτικά απερίσκεπτη γι’ αυτό και ματαιώθηκε. Τη ρωσική αντιπροσωπεία θα εκπροσωπήσει ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ.
Πακέτο μαμούθ από την Ε.Ε. προς το Κίεβο
Στο μεταξύ, μετά την τεράστια αμερικανική στρατιωτική βοήθεια, ένα άνευ προηγουμένου χρηματοδοτικό πακέτο στήριξης ύψους 18 δισεκατομμυρίων ευρώ για το 2023 κατευθύνεται στο Κίεβο από την Ε.Ε. Θα έχει τη μορφή δανείων με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους που θα εκταμιεύονται σε τακτικές δόσεις, δηλαδή 1,5 δισ. ευρώ κάθε μήνα.
Παρουσιάζοντας το πρόγραμμα, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις και ο επίτροπος Προϋπολογισμού Γιοχάνες Χαν τόνισαν ότι στόχος είναι να βοηθηθεί η χώρα να διασφαλίσει τη μακροοικονομική σταθερότητά της, να αποκαταστήσει τις κατεστραμμένες βασικές υποδομές της, να συνεχίσει να πληρώνει μισθούς και συντάξεις και να διατηρήσει τη λειτουργία των βασικών δημόσιων υπηρεσιών της.
