Πριν από μια εβδομάδα, o Πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Γερμανία, τόνισε στον καγκελάριο ‘Ολαφ Σολτς την ανάγκη προστασίας της λύσης των δύο κρατών και του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου και των διεθνών ψηφισμάτων, περιγράφοντας το κράτος του Ισραήλ ως αποικιακό καθεστώς απαρτχάιντ και χαρακτηρίζοντας τα εγκλήματα της ισραηλινής κατοχής ως έκφανση κρατικής τρομοκρατίας. Ο καγκελάριος Σολτς ωστόσο διέψευσε αυτή την περιγραφή του Ισραήλ ως κράτους του απαρτχάιντ και δήλωσε πως «τώρα δεν είναι η ώρα να αναγνωρίσουμε το κράτος της Παλαιστίνης ούτε να αναβαθμίσουμε το καθεστώς (status) του στα Ηνωμένα Έθνη σε πλήρες κράτος - μέλος».
Ο Πρόεδρος Μ. Αμπάς παρουσίασε ξεκάθαρα την αδιαμφισβήτητη αλήθεια για περισσότερες από 50 σφαγές και εγκλήματα που παρομοίασε με το Ολοκαύτωμα κατά του λαού μας, απαντώντας σε έναν από τους δημοσιογράφους κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Γερμανό καγκελάριο.
Η απάντηση του Προέδρου Αμπάς ήταν συνεπής με τα ιστορικά γεγονότα 74 και πλέον ετών, και ακόμη περισσότερο, όσον αφορά στη βαρβαρότητα των σιωνιστικών συμμοριών και των φασιστών ηγετών του κράτους του Ισραήλ, που διέπραξαν σφαγές που ισοδυναμούν με το έγκλημα της εθνοκάθαρσης, καίγοντας παιδιά ζωντανά, όπως τον Dawabsheh και τον Abu Khdeir. Μέχρι σήμερα τα παιδιά στη Γάζα σφαγιάζονται και η ίδια η ισραηλινή κατοχή παραδέχτηκε ότι διεξήγαγε τέτοιες επιχειρήσεις χωρίς αίσθημα λύπης. Τότε γιατί ζητήθηκε από τον Παλαιστίνιο Πρόεδρο, σύμφωνα με την ερώτηση του Γερμανού δημοσιογράφου, να απολογηθεί για την επιχείρηση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου;
Σε όλη την Ιστορία, ορισμένα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα ζήτησαν συγγνώμη για συγκεκριμένες ενέργειες - επιχειρήσεις, αλλά αυτό ήταν σύμφωνο με την αμοιβαιότητα της αντιμετώπισης του αποικιστή, ο οποίος ζήτησε πολλές συγγνώμες μετά την υπογραφή συμφωνίας αποαποικιοποίησης για εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά των λαών.
Ενώ το Ισραήλ, που εγκαθιδρύθηκε ως αποικιακό έργο σε βάρος των εθνικών δικαιωμάτων και της γης του λαού μας, αρνείται να ζητήσει συγγνώμη για τα εγκλήματά του που διαπράττονται από τη Νάκμπα - Καταστροφή (1948) μέχρι σήμερα, παρά τις πρόσφατα δημοσιευμένες λεπτομέρειες και τα γεγονότα που αφορούν στις σφαγές.
Ο Πρόεδρος Αμπάς εξέθεσε τη φρικτή πραγματικότητα και την προσπάθεια παραποίησης της αλήθειας και παραχάραξης των ιστορικών γεγονότων, οπότε δεν εγείρεται ζήτημα περαιτέρω διευκρίνισης. Η βιασύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της αστυνομία της να ανοίξει φάκελο έρευνας εναντίον αρχηγού κράτους για την παρουσίαση των γεγονότων και της ιστορίας της παλαιστινιακής τραγωδίας μπροστά στη χειραγωγημένη εκδοχή τους δεν συνιστά σε καμία περίπτωση άρνηση των άλλων εγκλημάτων της Ιστορίας ή του Ολοκαυτώματος κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς, που δεν πιστεύει ότι το Ισραήλ διαπράττει πολιτικές απαρτχάιντ, θα πρέπει να δει τι σημαίνει πραγματικά να ζεις κάτω από την κυριαρχία των 60 νόμων απαρτχάιντ που προωθούν την εβραϊκή υπεροχή. Τι θα λέγατε για μια επίσκεψη στο Masafer Yatta; Τι γίνεται με το Sheikh Jarrah, την κοιλάδα του Ιορδάνη, την Ιερουσαλήμ, τους παράνομους οικισμούς και τους δρόμους τους;
Επί μέρες, εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Ζοζέπ Μπορέλ και άλλοι, αγωνίζονται να καταδικάσουν με τον πιο έντονο τρόπο που τους παρέχει το πολιτικό λεξιλόγιό τους τις πράξεις αντίστασης κατά των Ισραηλινών εποίκων στην κατεχόμενη πόλη της Ιερουσαλήμ και άλλων, εκθέτοντας για άλλη μια φορά τα διπλά μέτρα και σταθμά και την άρνηση των δικών τους θέσεων όταν αγωνίζονταν όπως έκαναν οι λαοί της Ευρώπης κατά τον αγώνα τους για την απελευθέρωση από τη ναζιστική κατοχή. Αρνούνται ξεδιάντροπα στην περίπτωσή μας τις αξίες της αντίστασης στις διάφορες μορφές της που παρέχονται σε κάθε καταπιεσμένο λαό ως φυσικό δικαίωμα.
Στις δηλώσεις αυτές οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, που εξισώνουν τον δήμιο με το θύμα, τον καταπιεστή με τον καταπιεσμένο, και παρέχουν στο κατοχικό κράτος ένα είδος «διεθνούς νομιμότητας», δικαιολογώντας αυτό που αποκαλούν «δικαίωμά του να υπερασπιστεί τον εαυτό του», επανέλαβαν θέσεις για τη σημασία της ασφάλειας του Ισραήλ, που αποτελεί γι' αυτούς κορυφαία προτεραιότητα, όπως είπαν. Μοιάζουν να αγνοούν ή να μην θέλουν να συνειδητοποιήσουν ότι η ασφάλεια του Ισραήλ διασφαλίζεται μέσω της πρακτικής της αποτρόπαιας κατοχής και των καθημερινών εγκλημάτων, που ισοδυναμούν με κραυγαλέα εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εναντίον του παλαιστινιακού λαού που αγωνίζεται για αξιοπρέπεια, ελευθερία και ειρήνη στην πατρίδα του . Η πραγματικότητα είναι ότι το Ισραήλ δεν υπερασπίζεται τον εαυτό του, αλλά τη διαιώνιση της αποικιακής κατοχής του.
Αυτό που συμβαίνει στην παλαιστινιακή λαϊκή αντίσταση κατά των εποίκων και των Ισραηλινών στρατιωτών κατοχής σε μια χώρα που δεν είναι δική τους είναι μια φυσική απάντηση στην οργανωμένη και συνεχή τρομοκρατία του κατοχικού κράτους και στις επιχειρήσεις των ισραηλινών συμμοριών που πραγματοποιούν εγκληματικές επιθέσεις, μαζικές δολοφονίες και εκτελέσεις από μηδενική απόσταση, δολοφονίες δεκάδων στη Γάζα, στην πλειονότητά τους παιδιών.
Αυτή η Δύση, που άσκησε την αποικιοκρατία σε όλη την Ιστορία της, και αυτοί οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να δουν την πραγματικότητα των αληθινών γεγονότων με δικαιοσύνη και επιμένουν να μην τηρούν τις ηθικές, πολιτικές, ακόμη και ιστορικές τους ευθύνες για τον τερματισμό αυτής της αποικιακής κατοχής, που δεν αφορά μόνο τον παλαιστινιακό λαό μας και το δικαίωμά του στην αυτοδιάθεση αλλά και τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, τη διεθνή ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα ειδικά στην περιοχή μας.
Φαίνεται ότι δεν θέλουν να εργαστούν σκληρά για την ασφάλεια και τη σταθερότητα, που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τον τερματισμό αυτής της τρομοκρατικής κατοχής και των καθημερινών συνεπειών της, η οποία πρέπει να καταδικαστεί με την επιβολή κυρώσεων όπως κάνουν εναντίον άλλων χωρών, αλλά είναι το πολιτικό, η υποκρισία και τα «συμφέροντά» τους που κυριαρχούν, πέρα από την υποταγή τους στις πολιτικές της αμερικανικής ηγεμονίας, σε μια εποχή που οι ευρωπαϊκοί λαοί και τα προοδευτικά πολιτικά κόμματα απορρίπτουν αυτές τις ευρωπαϊκές επίσημες πολιτικές και θέσεις που είναι ξεκάθαρα μεροληπτικές.
Κατά τη γνώμη μου, αυτές οι θέσεις είναι που προσφέρουν προστασία στους εκάστοτε ηγέτες του κράτους του Ισραήλ και τους ενθαρρύνουν να προχωρήσουν με την πολιτική των φυλετικών διακρίσεων, τη διαιώνιση της κατοχής και των εγκλημάτων της.
Το Ισραήλ, η Γερμανία και άλλες δυτικές χώρες εξαπέλυσαν εσκεμμένη επίθεση κατά του Προέδρου Αμπάς λόγω της χρήσης της λέξης Ολοκαύτωμα για να περιγράψει τα ισραηλινά εγκλήματα. Κλαίνε για τα ερείπια του Ολοκαυτώματος και την άρνηση των εγκλημάτων του Σιωνιστικού κινήματος, τα οποία δεν είναι λιγότερο φρικτά από τα εγκλήματα των Ναζί, τα οποία καταδικάζουμε ξεκάθαρα. Οι Ναζί δεν στόχευσαν μόνο τον εβραϊκό λαό αλλά και άλλες μειονοτικές ομάδες όπως οι Ρομά και τελικά όλους τους λαούς της Ευρώπης και τα κινήματα αντίστασής τους που αγωνίζονταν ενάντια στο ναζιστικό τέρας, συμπεριλαμβανομένων των Γερμανών αριστερών.
Το Ολοκαύτωμα όπως και τα εγκλήματα του ναζισμού καταδικάστηκαν από τον λαό μας και την ηγεσία μας απερίφραστα, καθώς κι εμείς είμαστε θύματα κατοχής, σφαγών και εμπρησμών από το σιωνιστικό κίνημα και επειδή πιστεύουμε ακράδαντα στις αρχές του δίκαιου και του ανθρωπισμού. Αντίθετα, το Ισραήλ και η Δύση δεν βλέπουν κανέναν παρά μόνο τον εαυτό τους να είναι θύμα οποιασδήποτε ιστορικής αδικίας, με αποτέλεσμα πριν από λίγες μέρες η γερμανική αστυνομία να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα ανακοινώνοντας την έναρξη έρευνας κατά του Παλαιστίνιου Προέδρου σχετικά με τις δηλώσεις του, οι οποίες, όπως ανέφεραν, δεν συνάδουν με την αρχή των καλών διμερών σχέσεων ούτε με τις καθιερωμένες διπλωματικές αρχές.
Πριν από λίγες μέρες, στις 17 Αυγούστου, οι Έλληνες τίμησαν τη μνήμη ενός από τα βάρβαρα εγκλήματα των Ναζί στην Κοκκινιά, ένα από τα πολλά ελληνικά ολοκαυτώματα, στο οποίο εκτελέστηκαν 316 Έλληνες σε μια νύχτα, μεταξύ πολλών άλλων σφαγών που έγιναν σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. όπως στο Δίστομο, τα Καλάβρυτα, την Κάνδανο, τη Βιάννο, που στοίχισαν τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες Έλληνες.
Ο όρος «Ολοκαύτωμα» δεν είναι εβραϊκή γλωσσική εφεύρεση, η λέξη είναι ελληνική και έχει χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα σε όλη την ιστορία για να περιγράψει τα εγκλήματα της εθνοκάθαρσης. Το Ισραήλ εξακολουθεί να ζει καπηλευόμενο το αίμα των θυμάτων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ιδιαίτερα των Εβραίων, και συνεχίζει να παρουσιάζεται ως θύμα ενώπιον του κόσμου, ειδικά υπό το πρίσμα των διαδοχικών εσωτερικών κρίσεων που βιώνει και πλήττουν την ταυτότητά του ενόψει της αυξανόμενης κριτικής από διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμη και εβραϊκές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο. Ποτέ δεν αρνηθήκαμε το τερατούργημα του Ολοκαυτώματος και γι' αυτό ακριβώς δεν θα διστάσουμε να ζητήσουμε από όλους να παραδεχτούν ότι επί 74 χρόνια λαμβάνει χώρα ένα συστηματικό Ολοκαύτωμα στην Παλαιστίνη, που χαρακτηρίζεται από τη διαρκή εθνοκάθαρση, πολλαπλές σφαγές, βομβαρδισμούς και αφανισμό χωριών από προσώπου γης.
*Ο Marwan Emile Toubassi είναι τέως πρέσβης του Κράτους της Παλαιστίνης
