Η μάχη για τον έλεγχο του Ντονμπάς επιβεβαίωσε τις εκτιμήσεις ότι θα εξελιχθεί σε μεγάλη σφαγή και σε μαζικές καταστροφές, αφού ο ρωσικός στρατός βρέθηκε αντιμέτωπος με τις οχυρωμένες εδώ και σχεδόν οκτώ χρόνια δυνάμεις της Ουκρανίας. Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ο Ουκρανός ομόλογός του Βολοντίμιρ Ζελένσκι προσπαθούν για μια ακόμη φορά να παγιδεύσουν την Ευρώπη σε έναν πόλεμο χωρίς τέλος, υποστηρίζοντας την κλιμάκωση της στρατιωτικής αντιπαράθεσης μέχρι την ολοκληρωτική νίκη της Ουκρανίας.
Την ίδια στιγμή, ο ρωσικός στρατός έχει καταλάβει σχεδόν όλο το Ντονμπάς και δεν αποκλείεται στο αμέσως επόμενο διάστημα να κινηθεί προς την Οδησσό, ενώ η Ρωσία έχει αρχίσει την ταχύτατη προσάρτηση των εδαφών που καταλαμβάνει στην ανατολική Ουκρανία, αλλάζοντας τοπωνύμια, μοιράζοντας ρωσικά διαβατήρια, συνδέοντας σταδιακά όλες τις περιοχές με τα ρωσικά δίκτυα κοινής ωφέλειας, από τις τηλεπικοινωνίες και τα ταχυδρομεία έως την εκπαίδευση και τις ασφαλιστικές παροχές.
Η Ευρώπη όχι μόνο δεν έχει ένα σχέδιο για την ειρήνη, αλλά αδυνατεί ακόμη και να συμφωνήσει αυτό το περιβόητο έκτο πακέτο κυρώσεων, αφού, όπως φαίνεται, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που θα ξεκινήσει αύριο δεν πρόκειται να καταλήξει σε κανένα εμπάργκο ρωσικού πετρελαίου και αερίου, ενώ η μία μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές χώρες αρχίζουν να πληρώνουν τη Μόσχα σε ρούβλια.
Θα μπορούσαμε να ερμηνεύσουμε τις ανακολουθίες και τις αποτυχίες της ευρωπαϊκής πολιτικής με ένα πισωγύρισμα στην εποχή των ναυτικών αποκλεισμών και του λαθρεμπορίου, εάν όχι της αυθεντικής πειρατείας. Δεν είναι μόνο η Μαύρη Θάλασσα και ο δρόμος των σιτηρών για την αντιμετώπιση της επισιτιστικής κρίσης, που και εδώ ο Πούτιν φαίνεται να βρίσκεται σε καλύτερη θέση υποσχόμενος νόμιμες εξαγωγές 50 εκατομμυρίων τόνων σιτηρών, σχεδόν το εν τρίτον της παραγωγής - ρεκόρ που αναμένει για φέτος, και μάλιστα από τα αποναρκοθετημένα λιμάνια της Αζοφικής ή ακόμη και με το σπάσιμο του ναυτικού αποκλεισμού των παραλίων που ελέγχονται από την Ουκρανία, όπως της Οδησσού, εάν οι Δυτικοί αποσύρουν ορισμένες από τις κυρώσεις και του επιτρέψουν μαζί με τα σιτηρά να εξάγει και λιπάσματα.
Η αποτυχία της ευρωπαϊκής πολιτικής περνά και από τη θάλασσα της Καρύστου και φτάνει στον Περσικό Κόλπο, όπου εγχώριοι εφοπλιστές προκάλεσαν την οργή των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν μεταφέροντας για λογαριασμό του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης ιρανικό πετρέλαιο που κατάσχεσαν σε ρωσικό πλοίο στην Κάρυστο, ποιος ξέρει με βάση ποιους νόμους και δικαιοδοσίες, παρ' όλο που η ειδοποίηση κατάσχεσης του ρωσικού πλοίου είχε αποσυρθεί γιατί ο νέος ιδιοκτήτης του πλοίου δεν συμπεριλαμβανόταν σε καμία μαύρη λίστα της Ε.Ε.
Οι Φρουροί της Επανάστασης του Ιράν όμως έχουν άλλες αντιλήψεις για την πειρατεία από αυτές που κυκλοφορούν στην Κάρυστο και μεταξύ των εφοπλιστών και αποφάσισαν να προχωρήσουν σε αντίποινα κάνοντας ρεσάλτο σε δύο ελληνικά τάνκερ, αφού πρώτα τα φόρτωσαν, κρατώντας επίσης σε κατάσταση ομηρίας τα πληρώματά τους.
Ας μην έχουμε αυταπάτες, ο πόλεμος είναι αυτό ακριβώς το πράγμα: θάνατος στην πρώτη γραμμή για στρατιώτες και αμάχους, πείνα και κακουχίες στα μετόπισθεν και μεγάλα κέρδη για τις αμυντικές βιομηχανίες και τους εμπόρους των εθνών.
